II. Codex Vallæ.

Antiquissimus codex ille Probi grammatici, ut putabat Valla, interpretamenta continebat, quæ postea Pithoeus scholiis veterum emendandis supplendisque adhibuit.

et

III. Alii codices ejusdem.

Hi nonnunquam in ejus commentario laudantur, sed obiter, parum distincte.

IV. Codices duo Mancinelli.

Quorum is aliquoties mentionem facit in comment.

V. Codex Rob. Stephani.

Hujus variæ lectiones ad calcem editionis Stephani, Lut. 1544, in 8° deprehenduntur, quæ bonæ quidem plerumque sunt, et ab optimis editoribus receptæ. Sed Stephanus paucas tantum enotavit, neque ipsum codicem accurate descripsit.

VI. Codices Theod. Pulmanni.

1° Noviomagensis.

2° Pulmanni.

3° Hadr. Junii.

4° Miggrodii.

dili

Hi a Pulmanno neque accuratius descripti sunt, neque genter collati. Illos tantum in sua edit. ann. 1565 his notavit signis N. P. M. I.

VII. Codex Jac. Susii.

Ab Henninio laudatus, nec aliunde notus.

VIII. Codices Pithoei.

1° Antiquissimus Budensis.

De eo vid. infra, notitiam commentt. Juvenalis.

2° Latiniacensis.

Nullam hujus codicis notitiam dedit Pithoeus. Forte idem ac ille inter nostros relatus, n° VI.

IX. Codices Lubini.

Alter membran. in commentario Lubini notatur his signis V. C. (vetustissimus codex). Non aliter descriptus. Alter minus etiam præcedentibus notus. Vid. infra, notitiam commentt. Juven. X. Codex vetustus Canteri.

XI. Alter ejusdem.

XII. Codex vetustus Carrionis.

XIII. Alter ejusdem..

Ex his quatuor codd. Lipsius Heinsiusque passim lectionis

varietatem enotaverunt.

XIV. Codex antiquissimus Casp. Barthi.
XV. Alter ejusdem.

Quorum in Adversariis ejus subinde mentio fit.

XVI. Codex antiquissimus Plathneri.
XVII. Alter ejusdem.

De iis, ut et de Plathnero passim loquitur Al. Rup. tum in commentario suo, tum in variis lectionibus.

XVIII. Codex Divæi antiquus.

Ex eo aliquot lectiones protulit Lipsius in operibus suis.
XIX. Codex antiquissimus Vossii.

XX. Codex ejusdem.

Hi ab eo in comment. ad Catullum, et alias interdum citantur.

XXI: Codex Leidensis.

XXII. Codex Perizonii.

Ex iis aliquot lectiones attulere Nic. Heinsius et Jo. Schraderus, ille in comment. in Ovid. hic in emendationum libro, et in

obss. criticis, quas exemplo Juvenalis Henniniano adleverat, quibusque inde exscriptis usus est Alex. Ruperti.

XXIII. Codex Basileensis.

Ex eo varietatem lectionis excerptam dedit Westenius in edit. Amstel. 1684, in-8°, ubi ulterior ejus descriptio frustra quæritur.

XXIV. Codex Amstelodamensis.

Henninius, qui ipse neque eo codice usus est, neque editiones antiquas, præter priorem Stephani, contulit, ad calcem prolegomenorum notabiliores hujus cod. lectiones dedit, de cujus indole ne unum quidem verbum addidit.

XXV. Fragmentum Erlangense.

Vetustissimus ille codex satir. VI, 66 197, 264-661 tantum continet, et eo usus est Alexander Ruperti.

Aliis codd. mss. usi sunt Salmasius (Vid. ad elenchum nostrorum codd. n° XVI), Scaliger, Nic. Heinsius, Muretus, Schegkius, Mercerus, Brodæus, Flavius, Pontanus, Rittershusius, Claverius, Scioppius, et alii, eorumque passim in suis scriptis lectionum varietatem enotârunt.

N. B. Ii sunt codices, qui ad hunc diem innotuerunt tum nobis, tum Alexandro Ruperti, et aliis criticis. Inter regios codd. Biblioth. Imp. tres in manus nostras non venerunt ; ideoque ab omni mentione eorum abstinuimus. Satis sit, ad contextum nostri auctoris denuo recensendum, XXXVI codd.quanta potuimus attentione, inter se, et cum editionibus aliquot optimis contulisse. Id autem in nostri laboris curriculo observavimus, scil. duas esse codd. familias, quarum prima est veteris scholiasta codicis, quocum consentit inter nostros Puteanus codex, et interdum codex Fauchetii; altera codicis Alexandrini, ad quem accedunt omnes alii nostri codd. unde suspicamur, duo fuisse exemplaria ab ipsius auctoris manu profecta. Unum (fortasse primum) vet. schol. descripsit, alterum postea emendatum a Juvenale alii omnes secuti sunt. Hujus rei multa sunt quæ

facerent fidem; imprimis sat. I, v. 169, sat. II, v. 38, 92, sat. IV, v. 96, sat. VI, v. 614, sat. VII, v. 139, sat. VIII, v. 7, sat. IX, v. 37, sat. X, v. 81, sat. XIII, v. 131, sat. XV, v. 35, etc. Ex hac igitur nostra conjectura, lectionem cod. Alexandrini plerumque nostram, quippe quæ nobis multo majori probaretur auctoritate, fecimus, admissis tamen veteris schol. lectionibus, si quando nobis venustiores et aptiores visæ sunt. Utramque tamen lectionem, ad lectoris commodum, infra, cùm res posceret, notavimus.

m

EDITIONUM JUVENALIS,

Ab anno 1470 ad annum 1801.

N. B. Quæ asterisco notantur, a nobis fuerunt adjunctæ.
XV SAECULI 1470-1501.

JUNII JUVENALIS AQUINATIS Liber Primus,
absque editoris, loci et anni nota, sed Romæ, ut
putant, anno

(vid. Maittaire, Annal. Typogr. T. I, p. 296.) * D. Jun. Juvenalis et Auli Persii Flacci Satire, editio vetus, absque nota anni, loci et impressoris nomine, sed eodem caractere signata, quo liber, cui titulus est Decor Puellarum, per Nic. Janssonium. Continet Juvenalis 61 fol. et Persius II fol. (Catalogue de La Valliere, T. II, p. 102.)

D. Jun. Juvenalis et Auli Persii Flacci Sat. Romæ,

1470. f'.

4°.

ap. Udalricum Gallum, anno

(De ea vid. Maittaire, T. I, p. 297.)

1470. f°.

Juvenalis Sat. per Simonem Bevilaquam Papiniensem,

Venetiis, sine mentione anni, sed, ut putant, circa 1472. fo.

Juvenalis et Persii Sat. jubente presbytero Petro

Villa, sine notis, Brixiæ,

1473. f°.

Juvenalis et Persii Sat. per Antonium Zarottum

Parmensem, Mediolani,

1474. f°.

Angeli Sabini (M. Antonii Coccii Sabellici) Paradoxa in Juvenalem, sine textu, per Angelum Sachsel de Reichenhal et Barthol. Golsch de Hohenbart Clericos, Romæ,

1474. f°.

Domitii Calderini Veronensis (Dominici de Caldariis) commentaria in Juvenalis Satiras, sine textu, Romæ, 1474. f