MAT. 4. Christus à dæmone vectus. Rgò ille, Angelicis ô sarcina dignior alis, Јон. 1. 23. Ox ego sum, dicis. tu vox es, sancte Johannes? Si vox es, sterilis cur tibi mater erat? Quàm fuit ista tuæ mira infœcundia matris! Vox Joannis; Christus Verbum. Onstrat Joannes Christum. haud res mira videtur : Christus Joanne est prior. hæc res mira videtur: In natales Domini Pastoribus nuntiatos. D te sydereis, ad te, Bone Tityre, pennis Pastor, an Agnus erat? Pastor, & Agnus erat. Ε ACT. 12. 23. Uge Deus! (pleno populus fremit undiq pl Certè non hominem vox sonat. euge De Sed tamen iste Deus qui sit, vos dicite, vermes, Intima turba illi; vos fovet ille sinu. Cur Bonum est nobis esse hîc. Ur cupis hîc adeo, dormitor Petre, manere? MAT. 6. 29. Videte lilia agrorum-nec Solomon & Andide rex campi, cui floris eburnea pompa CA Dice nivis fragili vellere longa toga; esto. Purpureus Solomon impar tibi dicitur. MARC. 7. 33. & 36. Oce, manuά simul linguæ tu, Christe, ciend Sanè at lingua equus est pronis effusus habenis: Vox ciet, at sistit non nisi tota manus. In Beatæ Virginis verecundiam. On est hoc matris, sed (crede) modestia nat Quòd virgo in gremium dejicit ora suum. Illic jam Deus est. oculus jam Virginis ergò, Ut cœlum videat, dejiciendus erit. Mitto vos, sicut agnos in medio luporum. HOs quoq? an hos igitur sævi lacerabitis ag Hic saltem, hîc vobis non licet esse lupis At sceleris nulla est clementia. at ergò scietis, Agnus qui nunc est, est aliquando leo. ER MAT. 4. Christus à dæmone vectus. Rgò ille, Angelicis ô sarcina dignior alis, JOH. 1. 23. Ox ego sum, dicis. tu vox es, sancte Johannes? Si vox es, sterilis cur tibi mater erat? Quàm fuit ista tuæ mira infœcundia matris! M Vox Joannis; Christus Verbum. Onstrat Joannes Christum. haud res mira videtur: Christus Joanne est prior. hæc res mira videtur: A In natales Domini Pastoribus nuntiatos. D te sydereis, ad te, Bone Tityre, pennis Pastor, an Agnus erat? Pastor, & Agnus erat. APOCAL. XII. 7. (cere sub ordine pubem Siderei proceres ducitis) Arma viri! Quæq suis, (nec queîs solita est) stet dextra sagittis, Stet gladii sævâ luce corusca sui. & ecce Totus adest, totis movet se major in iris, ACT. 17. In Atheniensem merum. Psos naturæ thalamos sapis, imag rerum Concilia, & primæ quicquid agunt tenebræ. Sic scire, est tantùm nescire loquaciùs illa. C JOH. 14. Ego vitis vera. Redo quidem. sed & hoc hostis te credidit ipse Unde illis, Jesu, vitis nisi vera fuisses, Tanta tui potuit sanguinis esse sitis? IL Abscessum Christi queruntur discipuli. Lle abiit. jamý ô quæ nos mala cunq manetis, Sistite jam in nostras tela parata neces. Sistite. nam quibus hæc vos olim tela paratis, Abscessu Domini jam periêre sui. In descensum Spiritus Sancti. Uæ vehit auratos nubes dulcissima nimbos? O bene! namq, alio non posset rore rependi, QU Аст. х. 39. Uis malus appendit de mortis stipite vitam? Immò quis appendit vitæ hac ex arbore mortem? JA Jон. 10. Ego sum ostium. Amą pates. cordisά seram gravis hasta reclusit, Ah, vereor, sibi ne manus impia clauserit illas, In spinas demtas è Christi capite cruentatas. A Ccipe (an ignoscis?) de te sata germina, miles. Quàm segeti est messis discolor illa suæ! quæ tam duro gleba est tam grata colono? Inserit hic spinas: reddit & illa rosas. |