N JOH. III. Ox erat, & Christum (Doctor malè docte) petebas, In Christo tenebras depositure tuas. Ille autem multo dum te bonus irrigat ore, Atq per arcanas ducit in alta vias, Sol venit, & primo pandit se flore diei, Ludit et in dubiis aureus horror aquis. Sol oritur. sed adhuc, & adhuc tamen (ô bone) nescis. Sol oritur. tecum nox tamen est & adhuc. Non cæli illa fuit; nox fuit illa tua. In Baptistam Vocem. Antum habuit Baptista loqui, tot flumina rerum, Ecce autem Verbum est unum tantùm ille loquutus: ACT. [3. XII.] 6, 7. In D. Petrum ab Angelo solutum. M Ors tibi, & Herodes instant: cùm nuncius ales Gaudia fert, quæ tu somnia ferre putas. Quid tantum dedit ille (rogo) tibi? Vincula solvit. Mors tibi, & Herodes nonne dedisset idem? Luc. 5. Relictis omnibus sequuti sunt eum. D nutum Domini abjecisti retia, Petre. AD Tam bene non unquam jacta fuere priùs. Scilicet hoc rectè jacere est tua retia, Petre, Nimirum, Christus cùm jubet, abjicere. JOH. 1. Agnus Dei, qui tollit peccata mundi. E Rgò tot heu (torvas facies) tot in ora leonum, In tot castra lupûm qui meat, Agnus erit? Hic tot in horribiles, quot sunt mea crimina, pardos ? Hic tot in audaces ungue, vel ore feras? Ah melius! pugiles quis enim commiserit istos? Quos sua non faciunt arma, vel ira pares. Q MARC. 8. Pisces multiplicati. Uæ secreta meant taciti tibi retia verbi, Quefs non tam pisces, quàm capis Oceanum? JOH. 13. Domine, non solum pedes, sed & caput. &c. EN N caput! atq suis quæ plus satis ora laborant JOH. 12. 19. Cùm tot signa edidisset, non credebant. Mundus adest, contráq tonat. signisq reponit ACT. 1. In nubem, quæ Dominum abstulit. Nigra hæc! Quid enim mihi candida pectora monstrat? Sit verò magis alba, suo magis aurea Phoebo, Nigra licèt nimbos, noctem neq detulit ullam. Luc. 19. Vidit urbem, & flevit super eam. Rgò meas spernis lacrymas, urbs perfida? Sperne. Tempus erit, lacrymas poterit cùm lacryma demum T Luc. 18. Nec sicut iste Publicanus. U quoq dum istius miseri peccata fateris, MAT. 8.& accedentes discipuli excitavérunt eum. AH H, quis erat furor hos (tam raros) solvere somnos? Illum si somnus tenuit, vos somnia terrent, Somnia tam vanos ingeminata metus. Nil Christi nocuit somnus (mihi credite.) Somnus, MAT. 15. In mulierem Canaanæam cum Dn decertantem. Nimirum hoc velit ipse. tuo favet ipse triumpho: Quas patitur, facit ille manus. ictu ille sub omni est; Usq adeò haud tuus hic ferus est, neq ferreus hostis! Illo quàm facilis victoria surgit ab hoste, Qui, tantùm ut vinci possit, in arma venit! MAT. 9. Quare comedit Magister vester cum peccatoribus &c. Iccine fraternos fastidis, improbe, morbos, Cùm tuus, (& gravior) te quoq morbus habet? Tantum ausus medicum morbus sibi quærere, magnus; Tantum ausus medicum spernere, major erat. MARC. I. & Luc. 14. In febricitantem sanatos. hydropicum Nuper lecta gravem extinxit pia pagina febrem : Hydropi siccos dat modò lecta sinus. Hæc vice fraternâ quàm se miracula tangunt, In S. Lucam Medicum. faciunt crimina vitam, Hanc, medici, longam vestra medela facit. Hocné diu est vixisse? diu (mihi credite) non est Tu foliis, Medice alme, tuis medicamina præbes, E Tollat crucem suam-&c. Rgò tuam pone; ut nobis sit sumere nostram : Illa illa, ingenti quæ te trabe duplicat, illa In (Joh. 17.) Cygnæam Di Jesú cantionem. Ua mella, ô quot, Christe, favos in carmina fundis! Dulcis, & (ah furias!) ah moribundus olor! Parce tamen; minus hæ si sunt mea gaudia voces: Voce quidem dulci, sed moriente canis. Et conspuebant illum. Uid non tam fœdè sævi maris audeat ira! Conspuit ecce oculos (sydera nostra) tuos. Forsan & hic aliquis sputo te excæcat, Jesu, Qui debet sputo, quòd videt ipse, tuo. JOH. 4. Rogavit eum, ut descenderet, & sanaret filium suum. Lle vt eat tecum, in natiq, tuiq salutem? Qui petis; ah nescis (credo) quòd Ales Amor. Ne tardus veniat, Christus tecum ire recusat: Um nimiùm in captis per te, Petre, piscibus hæres, Rem scio. te prædam Christus sibi cepit: & illi Jон. vidérunt, & odérunt me. 7Idit? & odit adhuc? Ah, te non vidit, Jesu. & Non vidit te, qui vidit, & odit adhuc. Τυ Luc. 18. 39. U mala turba tace, mihi tam mea vota propinquant, Tunc ego, tunc taceam, mihi cùm meus Ille loquetur. O noctis miserere meæ. miserere, per illam, Illam (oro) dederis; hanc mihi ne rapias. |