Hymnus Veneri.
dum in illius tutelam transeunt virgines.
T0
U tuis adsis, Venus alma, sacris: Rideas blandùm, Venus, & benignùm, Quale cùm Martem premis, aureoģ Frangis ocello.
Rideas. ô tum neq flamma Phoebum,
Nec juvent Phoeben sua tela. gestat
Te satis contra tuus ille tantùm
Tela Cupido.
Sæpe in ipsius pharetrâ Dianæ
Hic suas ridens posuit sagittas.
Ausus et flammæ Dominum magistris
Urere flammis.
Virginum te orat chorus (esse longùm
Virgines nollent) modò servientům
Tot columbarum tibi, passerumq au-
gere catervam.
Dedicant quicquid labra vel rosarum,
Colla vel servant tibi liliorum:
Dedicant totum tibi ver genarum,
Ver oculorum.
Hinc tuo sumas licet arma nato,
Seu novas his ex oculis sagittas;
Seu faces flamma velit acriori
Flave comatas.
Sume. et ô discant, quid amica; quid nox,
Quid bene, & blandè vigilata nox sit;
Quid sibi dulcis furor, & protervus
Poscat amator.
Sume. per quæ tot tibi corda flagrant.
Per quod arcanum tua cestus halat.
Per tuus quicquid tibi dixit olim, aut
Fecit Adonis.
SPes
Pes Diva salve. Diva avidam tuo Necessitatem numine prorogans; Vindicta fortunæ furentis; Una salus mediis ruinis.
Regina quamvis, tu solium facis
Depressa parvi tecta tugurii
Surgunt jacentes inter; illic
Firma magis tua regna constant.
Cantus catenis, carmina carcere,
Dolore ab ipso gaudiaq exprimis.
Scintilla tu vivis sub imo
Pectoris, haud metuens procellas.
Tu regna servis; copia pauperi:
Victis triumphus: littora naufrago:
Ipsis damnatis patrona:
Anchora sub medio profundo.
Quin ipse alumnus sum tuus. ubere
Pendemus isto; & hinc animam traho.
O, Diva nutrix, ô foventes
Pande sinus. sitiens laboro.
Non accipimus brevem vitam, sed facimus.
tu luges nimiùm citatam Circulo vitam properante volvi? Tu Deos parcos gemis, ipse cùm sis Prodigus ævi?
Ipse quod perdis, quereris perire ?
Ipse tu pellis, sed et ire ploras?
Vita num servit tibi? servus ipse
Cedet abactus.
Est fugax vitæ (fateor) fluentum:
Prona sed clivum modò det voluptas,
Amne proclivi magis, & fugace
Labitur undâ.
Fur Sopor magnam hinc (oculos recludens)
Surripit partem. ruit inde partem
Temporis magnam spolium reportans
Latro voluptas.
& æva
Tu creas mortes tibi mille.
Plura quò perdas, tibi plura poscis.
Pulchra non diuturna.
Heu ver breve, & invidum!
Eheu floriduli dies!
E
Ergò curritis. improbâ
Et quæ nunc face fulgurat,
Dulcis forma tenacibus
Immiscebitur infimæ
Heu! noctis nebulis; amor
Fallax, umbra somnii.
Quin incumbitis. (invida
Sic dictat colus, & rota
Cani temporis incito
Currens orbe volubilis)
O deprendite lubricos
Annos; et liquidum jubar
Verni syderis, ac novi
Floris fulgura, mollibus
Quæ debetis amoribus,
Non impendite luridos
In manes, avidum & chaos.
Quanquam sydereis genis,
Quæ semper nive sobria
Synceris spatiis vigent
Floris germine simplicis,
Flagrant ingenuæ rosæ:
Quanquam perpetuâ fide
Illic mille Cupidines,
Centum mille Cupidines,
Pastos nectareâ dape
Blandis sumptibus educas;
Istis qui spatiis vagi,
Plenis lusibus ebrii,
Udo rore beatuli,
Uno plus decies die
Istis ex oculis tuis
Istis ex oculis suas
Sopitas animant faces,
Et languentia recreant
Succo spicula melleo;
Tum flammis agiles novis
Lasciva volitant face,
Tum plenis tumidi minis,
Tum vel sydera territant,
Et cælum, & fragilem Jovem :
Quanquam fronte sub arduâ
Majestas gravis excubans,
Dulces fortiter improbis
Leges dictat amoribus:
Quanquam tota, per omnia, Cælum machina præferat; Tanquam pagina multiplex Vivo scripta volumine Terris indigitans polos, Et compendia syderum: Istis heu tamen heu genis, Istis purpureis genis, Oris sydere florido, Regno frontis amabili, Mors heu crastina forsitan Crudeles faciet notas, Naturæ superbiam Damnabit tumuli specu.
|