Honoratiss D. Rob. Heath, summo Justit.
de com. Banco. Gratulatio.
Gnitum latus, & sacrum tibi gratulor ostrum,
Nam video. Themis ecce humeris, Themis ardet in istis,
Ing tuos gaudet tota venire sinus.
O ibi purpureo quàm se bene porrigit astro!
Et docet hic radios luxuriare suos!
Imò eat æternâ sic ô Themis aurea pompâ!
Hic velit ô sydus semper habere suum!
Sic flagret, & nunquam tua purpura palleat intus.
O nunquam in vultus digna sit ire tuos.
Sanguine ab innocuo nullos bibat illa rubores.
Nec tam crudeli murice proficiat.
Quæά tibi est (nam quæ non est tibi?) candida virtus
Fortunam placidè ducat in alta tuam.
Nullius viduæ lacrymas tua marmora sudent.
Nec sit, quæ inclamet te, tibi facta domus.
Non gemat ulla suam pinus tibi scissa ruinam,
Ceu cadat in domini murmure mæsta sui.
Fama suas subter pennas tibi sternat eünti;
Illa tubæ faciat te melioris opus.
Thura tuo (quacunq meat) cum nomine migrent;
Quæ vehit felix te, vehat aura rosas.
Vive tuis (nec enim non sunt æquissima) votis
Equalis, quæ te sydera cunq, vocant.
Hæc donec niveæ cedat tua purpura pallæ,
Lilium ubi fuerit, quæ rosa vestis erat.
H'
Serenissima Reginæ librum suum commendat Academia.
Unc quoq maternâ (nimium nisi magna rogamus)
Aut aviæ saltem sume, Maria, manu.
Est Musâ de matre recens rubicundulus infans,
Cui pater est partus (quis putet?) ille tuus.
Usq adeo impatiens amor est in virgine Musâ :
Jam nunc ex illo non negat esse parens.
De nato quot habes olim sperare nepotes,
Qui simul & pater est, & facit esse patrem!
Priscianus verberans, & vapulans.
Q
Uid facis? ah! tam perversâ quid volvitur irâ ? Quid parat iste tuus, posterus iste furor? Ah, truculente puer! tam foedo parce furori. Nec rapiat tragicas tam gravis ira nates. Ecce fremit, fremit ecce indignabundus Apollo. Castalides fugiunt, & procul ora tegunt. Sic igitur sacrum, sic insedisse caballum
Quæris? & (ah) fieri tam malè notus eques? Ille igitur phaleris nitidus lucebit in istis?
Hæc erit ad solidum turpis habena latus?
His ille (haud nimium rigidis) dabit ora lupatis?
Hæc fluet in miseris sordida vitta jubis?
Sic erit ista tui, sic aurea pompa triumphi?
Ille sub imperiis ibit olentis heri?
Ille tamen neq terribili stat spumëus irâ;
Ungula nec celso fervida calce tonat.
O meritò spectatur equi patientia nostri !
Dicite Iö. tantum quis toleravit equus?
Pegasus iste ferox, mortales spretus habenas,
Bellerophontæâ non tulit ire manu.
Noster equus tamen exemplo non turget in isto:
Stat bonus, & solito se pede certus habet.
Imò licèt tantos de te tulit ille pudores,
Te tulit ille iterum. sed meliore modo.
Tunc rubor in scapulas ô quàm bene transiit iste,
Qui satis in vultus noluit ire tuos !
At mater centum in furias abit, & vomit iram
Mille modis rabidam: jura, forum fremit.
Quin fera tu, taceas; aut jura, forumą, tacebunt :
Tu legi vocem non sinis esse suam.
O male vibratæ rixosa volumina linguæ!
Et satis in nullo verba tonanda foro!
Causidicos (vesana!) tuos tua fulmina terrent.
Ecce stupent miseri: ah! nec meminêre loqui. Hinc tua, (fœde puer) fœdati hinc terga caballi Exercent querulo jurgia lenta foro. Obscænas lites, & olentia jurgia ridet Turpiter in causam sollicitata Themis.
Juridicus lites quisquis tractaverit istas,
Oh satis emuncta nare sit ille, precor.
At tu de misero quid vis, truculente, caballo?
Cur premis insultans, sæve! tyranne puer!
Tené igitur fugiet? fugiet sacer iste caballus?
Non fugiet. sed (si vis) tibi terga dabit.
Ad librum super hac re ab ipso ludi magistro editum, qui dë
Priscianus
Ordes ô tibi gratulamur istas,
O Musa aurea, blanda, delicata !
Sordes ô tibi candidas, suoģ
Sorde
Jam nec nomine, jam nec ore notas!
Sacro carmine quippe delinitæ
Se nunc & bene nesciunt, novâά
Mirantur facie novum nitorem.
Ipsas tu facis ô nitere sordes.
Sordes ô tibi gratulamur ipsas!
Si non hic natibus procax malignis
Fœdo fulmine turpis intonâsset:
Unde insurgeret hæc querela vindex,
Docto & murmure carminis severi
Dulces fortiter aggregaret iras?
Ipsæ ô te faciunt nitere sordes.
Sordes & tibi gratulamur ipsas.
Quàm pulchrè tua migrat Hippocrene!
Turpi quam bene degener parenti !
Fodi filia tam serena fontis.
Has de stercore quis putaret undas?
Sic & lactea surge, Musa, surge.
Surge inter medias serena sordes.
Spumis qualiter in suis Dione,
Cùm prompsit latus aureum, atq primas
Ortu purpureo movebat undas.
Sic & lactea surge, Musa, surge.
Enni stercus erit Maronis aurum.
Horatii Ode.
Ille & nefasto te posuit die &c.
Ελληνιςί.
Ωρᾳ σε κεῖνος θῆκεν ἀποφράδι
Ὁ πρῶτος ὅσις, χειρὶ τε βώμακι
Ἔθρεψε, δένδρον, τῆς τε κώμης
Αἴτιον, ἐσσομένων τ ̓ ἔλεγχος.
Κεῖνος τοκῆος θρύψε καὶ ἀυχένα,
Κεϊνός γε (φαίην) αίματι ξεινίῳ
Μυχώτατον κοιτῶνα ρἅινε
Νύκτιος, ἀμφαφάασε κεῖνος
Τὰ δῆτα κόλχων φάρμακα, καὶ κακοῦ
Πᾶν χρῆμα, δώσας μοι ἐπιχώριον
Σὲ συγνὸν ἔρνος, δεσπότου σε
Ἔμπεσον ἐς κεφαλὴν ἀεικῶς.
Πάσης μὲν ὥρης πᾶν ἐπικίνδυνον.
Τίς οἶδε φεύγειν; δείδιε βοσφόρον
Λιβὺς ὁ πλωτὴρ, οὐδ ̓ ἀνά[γ]κην
Τὴν κρυφίην ἑτέρωθεν ὀκνεῖ.
Πάρθων μάχημον Ρωμάϊκος φυγήν,
Καὶ τόξα· Πάρθος Ῥωμαίκην βίαν,
Καὶ δεσμὰ· λάους ἀλλὰ μοίρας
Βάλλε, βαλεῖ τ ̓ ἀδόκητος ὁρμή.
Σχέδον σχέδον πῶς Περσεφόνης ἴδον
Αὔλην μελαίνην, καὶ κρίσιν Αἰακοῦ,
Καλήν τ ̓ ἀπόςασιν μακαίρων,
Αἰολίαις κινύρην τε χορδαῖς.
Σαπφὼ πατρίδος μεμφομένην κόραις,
Ηχοῦντα καί σε πλεῖον ἐπιχρύσῳ,
̓Αλκαῖε, πλήκτρῳ σκληρὰ νῆος,
Σκληρὰ φυγῆς, πολέμου τε σκληρά.
Ευφημέουσαι δ ̓ ἀμφοτέρων σκιαὶ
Κλύουσι θάμβει, τὰς δὲ μαχὰς πλεόν,
̓Αναςάτους τε μὲν τυράννους
Ωμιὰς ἔκπιεν ὦσι λᾶος.
Τί θαῦμ ̓; ἐκείναιρ θὴς ὅτε τρίκρανος
̓́Ακην ἀοιδαῖς, οὐατα κάββαλέ,
Ἐριννύων τ ̓ ἡδυπαθοῦσι
Βόςρυχες, ἡσυχίων ἐχιδνῶν.
Καὶ δὴ Προμηθεύς, καὶ Πέλοπος πατὴρ
Εὕδουσιν ἠχεῖ τῷ λαθικήδεϊ
̓́Αγειν λεόντας Ωρίων δὲ
Οὐ φιλέει, φοβεράς τε λύγκας.
In Revd. Dre. Brooke Epitaphium.
Osuit sub istâ (non gravi) caput terrâ
Ille, ipsa quem mors arrogare vix ausa Didicit vereri, plurimumque suspenso Dubitavit ictu, lucidos procul vultus, Et sydus oris acre procul prospectans. Cui literarum fama cùm dedit lumen, Accepit, atque est ditior suis donis. Cujus serena gravitas faciles mores Muliere novit; cujus in senectute Famaeque riguit, & juventa fortunæ. Ita brevis ævi, ut nec videri festinus; Ita longus, ut nec fessus. Et hunc mori credis
|