66 "les Odes. Dans les éditions précédentes, ce commentaire " était placé à la fin du chaque Ode, et ne répondoit point au "texte. Le Sieur Barbou a mis plus d'ordre et de rapport "entre ces deux objets à chaque portion d'Ode répond "la partie du commentaire qui en est l'explication, ainsi l'on "est en état de suivre ponctuellement Horace dans son interprète. Ce livre au-reste est si connu et si estimé, qu'il est "inutile d'en recommander l'usage. Le P. de Jouvency s'est "surpassé dans ce commentaire d'Horace. Le goût de Latinité qui y régue, donne un nouveau prix à la bonté des éclair"cissemens répandus sur le texte. Quel avantage d'ailleurs "qu'Horace, l'auteur peut-être de toute l'antiquité le plus agréable et le plus fait pour tous les siècles, puisse passer "entre les mains de quiconque sçait respecter les moeurs." Journ. des Sçavans, December, 1755, p. 519-20. 66 BIRMINGHAM. 12mo. 1762, 1772, et 4to. 1770. Apud Baskervillium. "This first edition is the most beautiful book, both in regard to type and paper, I ever beheld. It is also the "most correct of all Baskerville's editions of the Classics; " for every sheet was carefully revised by Mr. Livie, who was an elegant scholar." Harwood. The next edition by this printer was that of 1770, which is one of the most rare and valuable of all the works executed by him; it is certainly a very beautiful specimen of his typographical skill: the third edition is greatly inferior to the preceding ones both in correctness and beauty. "Mr. Baskerville is the only modern "printer who has even strove to introduce novelty in his art; "and may indeed be said to have united elegance with accu"racy in all his publications. To his Virgil, Juvenal, and "Persius, he has now added this splendid edition of Horace, (alluding to the 4to. impression;) and though some are willing to speak of his paper in the same terms as our au"thor speaks of his mistress's face, that it is 66 nimium lubricus aspici; "yet the uncommon clearness of his types, together with the general beauty of his page, cannot fail to entitle this, like the "rest of Mr. Baskerville's performances, to a place in every library or collection, whether public or private, as samples of "typographical excellence." Critical Review for February, 1771, p. 156. See De Bure, No. 2734; Dibdin's Introd. v. i. p. 422-3; Fournier, Dict. p. 270; and Brunet, t. ii. p. 140. The first edition, which is rare, sells as high as 16s. to £1; the 4to. £2 2s.-£2 12s. 6d. AUG. VIND. 8vo. 1763. (Carmina expurgata.) Cum Interpret. Notis, ac brev. Tyronum institut. de metris et Arte Poetica Horatii, cum duplici ad calcem ind., uno eruditorum, altero materiarum, addidit P. H. Braun. "Nunc profecto, optime Flacce, nunc illud triste et acerbum advenit tempus, quod quidem non 66 "Sabella "Puero cecinit divina mota anus urna; "sed quod tamen advenisse, luculenter apparet. Nam vt illa tremula voce tibi vere vati"cinabatur: “Hunc neque dira venena, nec hosticus auferet ensis, "ita male eadem omisit, “terribilem Grammaticorum manum, quæ in se impetum fecit, "commemorare, totque magnificos eloquentiæ et poeseos pro❝fessores, qui pessime de se meriti sunt, recensere: immo, quod caput est, addere neglexit, quod omnino addere debebat: "Monachus hunc quando consumet cunque: cucullum, "Si sapiat, vitet. "Audivisti fortasse, si Elysios ad campos "talia perferuntur, quid Josephus Juvencius molitus fuerit. "Irrisus fuit hominis stupor et superstitiosus metus. Sed ecce! "tibi Braunius, qui illius auctoritate nititur, tibique lethale "vulnus infligere cupit. Justissimus,' ut ad meos lectores "redeam, et cum iis nunc loquar, inquit in prefatione editor, "ac omni laude dignissimus labor fuit Jos. Juvencii.' Nempe quis istum laudavit unquam, prætor eos, qui aut male "de litteris nostris iudicant, aut, dum Bacchanalia vivunt, "Catones simulant? Quis non potius hisce poetarum veterum "corruptoribus illud ogganniat, quod Laurentius Ramirez de "Prado, Radero, Martialis mutilati editionem qui dederat, "dixit: Age, vir honestissime, qui sciebas, ea esse inho"'nesta? quod legeram, inquis? Cur legisti, vir tantæ sanc“'timoniæ, et si legisti, cur nobis invides istam lectionem? Ego vero pati non possum superciliosos istos censores, qui "nequitias Martialis nobis adimunt, sibi relinquunt. Satius 864 666 fuisset, sanctissime vir, ut totum Martialem intactum reli"quisses, ne scilicet purissimæ manus deligendis epigram"matibus et interpretandis inquinarentur. Non potest pro"fecto legi, nec finis, nec initium: ah! non potest. Hæreo "profecto, nec, quid agam, scio. Pergamne plura de auctore “loqui? at non puto, lectores eum plenius cognoscere velle, "Vid. Hypomnemat. ad Martial. Amphith. Ep. 25. Adde Th. Crenii "Animadvers. Philol. t. iii. p. 18. et Notam Burmanni ad Epistol. Raderi "in Syllog. Epistol. t. ii. p. 33." Ibid. p. 164. "qui Gottschedium Magistrum colat et commendat. Deleam"ne igitur, quæ modo scripsi? non faciam. Utinam potius "de alta turri concionari, atque, ut omnes, qui ubique sunt, "audirent, clamare liceret: Gottschedius laudatus est: am"plissimus laudatus est professor Lipsiensis: Plaudite! "De Commentario ab Editore addito non opus est, ut multa "dicam. Quid enim examinem notas, quæ ad modum Minel"lii concinnatæ sunt? Nam, licet hæc verba non in fronte "gerat liber, auctorem tamen illustre illud exemplum secutum "esse, cuique patebit; quare verbum non amplius addam." Litt. t. ii. p. 162-7. AUREL. 8vo. 1767. Cum Schol. Bondii. Klotzii, Acta "Cette édition qui est en très-beaux caractères et sur de "beau papier, mérite d'être recherchée. D'ailleurs elle est "une copie fidèle de celle de Jean Bond." Journ. des Sçavans, Mars, 1767, p. 181. PARIS. 8vo. 1770. Valarti. : This edition is very little esteemed the editor states that it is formed on a collation of seventy-six MSS.: but it is pretty certain that he never consulted a single one: the text is taken chiefly from Sanadon's edition, with a selection of the notes of Bentley and Cunningham. See Harles, Introd. Lit. Rom. v. ii. p. 391; Mitscherlich, p. li.; and Dibdin's Introd. v. i. p. 423. PARIS. 8vo. 1777. De Sivry. This edition is held in very little estimation, and is not much sought after. De Sivry has displayed too much fondness for editorial dissection, by dividing several of the Odes into two or more parts, and by adopting new readings; he has also detracted from his own merits as an editor by some very frivolous arguments which he has written to exonerate the poet from any imputation of a want of delicacy. It was very severely reviewed in the Bibl. Philol. Lips. t. i. p. 198-217; and Jani, Prolegg. p. xli. which see. Consult also Harles, Introd. Lit. Rom. t. ii. p. 392; and Dibdin's Introd. v. i. p. 423-4. LIPS. 8vo. 1778. (Odarum lib. iv.) Jani. 2 vols. £1. "Multa exempla scripta editaque collegit contulitque cl. Jani, vulgatam quidem recensionem posuit instar fundamenti: "contextum tamen ad MSStorum auctoritatem et artis criticae leges sobria verecundaque ratione constituit, varietate lectionis ab exegeticis observationibus secreta, et poëtam tam "grammatice quam cum sensu iudicioque pulcri, interdum vel "justo uberius vel parcius, explicuit. Denique in prolego"menis de codicibus et editionibus poematum, de vita, ingenio, poesi, moribusque vatis etc. pulcre docteque egit. Neque "tamen pauca reliquit futuris interpretibus explicanda, et emen"danda, praecipue cum fontibus, ex quibus Horatius tantum “non hausit omnia, componenda. Acerbius tamen duriusque “est iudicium, quod quidam vir doctus et criticis sacris initiatus, (Wagnerum dici, rumor est,) tulit in Biblioth. Critica “Amstel. part iv. p. 84 sqq." Harles, Introd. in Not. Lit. Rom. t. ii. p. 393. This Bibliographer further observes "Præ"clara est, et ob sobriam lectionis deligendæ rationem et ob "interpretationem, at nondum absoluta: Hor. Opp. recensuit "varietate lectionis et perpetua adnotatione illustravit.” Harles, Brev. Not. Lit. Rom. p. 268. "Speraveramus "Heynium, V. cl., absoluta Virgilii ac Tibulli editione, "similem operam navaturum esse Horatio. Nunc dole"mus hanc ab eo provinciam in Janum esse translatam, "in quo voluntatem quidem et studium, non vero facul"tatem, imitandae rationis Heynianæ inesse videmus.-Quid "sibi proposuerit hac editione Janus, audiamus ipsum nar"rantem :-videbam deesse adhuc editionem, qua Horatius "non solum perpetuo commentario optimisque interpreta"tionibus collectis illustratus, sed etiam cum spiritu ac sensu "poëtico, plenaque sermonis Latini poetici, in primis lyrici, cog"nitione esset expositus; quae doceret adolescentem cum "sensu pulchri legere nobilissimum poëtam, atque in quovis "carmine non tantum intelligere singula, sed etiam totum et "singularum partium ad illud rationem recte tutoque (quid "tuto? an veluti hostem ex specula?) contueri, quae omnium, “ qui a primariis Horatii editoribus collati essent, codicum va"rietatem, praecipuasque virorum doctorum emendationes et "conjecturas, plenius et accuratius exhiberet ac percenseret; "denique qua textus Horatianus quam et exactissimo et mo"destissimo inprimis judicio fieri posset, constitutus ederetur. “Ad talem igitur editionem praestandam ut adspirarem ne"cesse esse videbam, si Horatium edere vellem.' Huic rationi "si opus, non dicam omnino, at ex parte aliqua responderet, "esset quod ei gratias haberemus. Nunc contra accidit. In 66 quo, quanta conscientiae vis esset, ipse ostendit. Nam p. 1, "spem se tenuisse,' ait, ut indulgentia virorum doctorum "saltem probaret studium, si ingenium rectumque judicium de"siderasset.' Deinde p. 8, nobis declarat, se magnum "subinde timorem incessisse, ne nihil forte eorum omnium "recte praestiterit.' Et aliis etiam locis tenuitatem ingenii "doctrinaeque ingenue fatetur. Sed modestiam, dicat aliquis, "editoris non nosti; non ex animi sui sententia locutus est. “Atqui Janum remoto joco esse locutum, ex iis, quæ ad me 66 "dium proferemus, adparebit. Praefationi proximus est "Elenchus codicum scriptorum ad quos adhuc Horatius re❝censitus est: cui subjicitur commemoratio quorundam codicum nondum collatorum. Sequitur Elenchus Editionum: "Horatii vita a Suetonio conscripta: Eiusdem vita ab ipso "Jano ad Coss. annos digesta: tum disputatiunculae quatuor, "de moribus Horatii, de poësi Lyrica, inprimis Horatiana, "de amicis Horatii, et de scriptis ejus. Atque haec quidem "praeludia, sine praefatione, paginas implent sedecim supra "centum. Sunt in iis multa utilia tironibus, haud pauca tamen "ex quibus adparet, Janum nullam dum judicandi maturitatem "consecutum esse.-Codicum aliquot scriptorum, quibus antea "nemo usus erat, excerpta habuit Janus: Dessaviensium duo"rum: Menteliani e Saec xi. : quatuor Lipsiensium: duorum "Altorfinorum: Franequerani, et Helmstadiensis.-At, si in "critica parte non magni fuit Jani opera, forte in explicando "interpretandoque poëta, cum laude versatus est? Quantum "hac in re præstiterit, age, videamus. Omnia fere referuntur "ad explicandam vim pulchritudinemque poëticam: quod qui"dem, si certa ratione modoque fit, in primis utile est legenti"bus et jucundum. At vero Janus quid egit? Nimirum ple"rumque exclamat, Docte! Exquisite! Pulchre! Splendide! "Magnifice! Omnino ita in animum videtur induxisse suum, "se optimum interpretum Horatii fore, si omnem rationem "exueret et fureret. Poëtarum interpres ne sit nobis frigidus "plumbeusque, qui spiritu sensuque poëtæ non commoveatur et "auferatur; sed in ipsa interpretatione ad se redeat, judicii "sanitatem acumenque sequatur, neque Corybantum more cla"met.-Satis consumpsimus temporis in hujus libri descrip"tione. Hoc igitur erat cum sensu judicioque pulchri enarrare "poëtam, atque Aestheticam exercere, prout vulgo in Ger"mania dicitur, nomine barbaro et Graecis inaudito. Omnino "ita Maximam nos tribuimus laudem poëtarum interpretationi"bus, ut quaeque maxime interiorem sensum atque causas "pulchritudinis aperit. At hoc non sine Graecarum Latina rumque literarum cognitione interiore praestari potest; et "faciendum est certa ratione, breviter, perspicue; modoque "tironibus accommodato. Nunc cum omnia undique corra"deret atque constiparet Janus, etiam ipsa mole notarum "tirones obruit, et obscurus fit, quod in aliis ejusmodi editioni"bus quoque accidere vidimus. Nam, ut de magnitudine libri "judicare possint lectores, tomus primus duos tantum com"plectitur Carminum libros, ac paginas explet 436; et ut per"fectam suis numeris Horatii editionem nanciscantur tirones, "duobus aliis voluminibus beabuntur." Bibl. Crit. v. i. pt. iv. p. 84-96. q. v. A correct and useful edition, formed on a careful collation of several MSS. and preceding editions; |