TIBULLUS. Liber IV. Carmen i. 147-150. Quid moror? Oceanus ponto quà continet orbem, PROPERTIUS. Liber II. Elegia i. 75, 76. Si te forte meo ducet via proxima busto, Liber II. Elegia xviii. 23, 24. Nunc etiam infectos demens imitare Britannos, Liber II. Elegia xxvii. 5, 6. Seu pedibus Parthos sequimur, seu classe Britannos, Et maris et duræ cæca pericla viæ. Liber IV. Elegia iii. 7-10. Te modò viderunt iteratos Bactra per ortus, VIRGILIUS. Ecloga I. 65-67. At nos hinc alii sitientes ibimus Afros, Georgicon, Liber I. 29-31. An deus immensi venias maris, ac tua nautæ Georgicon, Liber III. 22-25. Jam nunc sollennes ducere pompas Ad delubra juvat, cæsosque videre juvencos; HORATIUS. Liber I. Carmen xxi. Hic (Apollo) bellum lacrimosum, hic miseram famem Pestemque, a populo et principe Cæsare, in Persas atque Britannos, Vestra motus aget prece. Liber I. Carmen xxxv. Serves iturum Cæsarem in ultimos Orbis Britannos. Liber III. Carmen iv. Visam Britannos hospitibus feros. Liber III. Carmen v. Præsens Divus habebitur Augustus, adjectis Britannis Liber IV. Carmen xiv. 47, 48. Obstrepit Oceanus Britannis. Liber V. Carmen vii. 7, 8. Intactus aut Britannus ut descenderet OVIDIUS. Amor, Liber II. Elegia xvi. 37-40. Non ego Pelignos videor celebrare salubres, Sed Scythiam, Cilicasque feros, viridesque Britannos, Metam. Liber XV. 752, 753. Scilicet æquoreos plus est domuisse Britannos VELLEIUS PATERCULUS. Liber II. Caput 46, 47. Etiam in Britanniam (Cæsar) trajecit exercitum, alterum pæne imperio nostro ac suo quærens orbem. Bis penetrata Britannia. In Celticis aliquot sunt insulæ, quas, quia plumbo abundant, uno omnes nomine Cassiteridas appellant. ante se, Britannia qualis sit, qualesque progeneret, mox certiora et magis explorata dicentur. Quippe tam diu clausam aperit ecce Principum maximus; nec indomitarum modò verum ignotarum quoque gentium victor. Ceterùm, ut adhuc habuimus, inter septentrionem occidentemque projecta, grandi angulo Rheni ostia prospicit: deinde obliqua retro latera abstrahit, altero Galliam, altero Germaniam spectans: tum rursùs perpetuo margine directi litoris ab tergo obducta, iterùm se in diversos angulos cuneat, triquetra, et Siciliæ maximè similis, plana, ingens, fecunda, verùm his, quæ pecora, quàm homines, benigniùs alant. Fert nemora, saltusque, ac prægrandia flumina, alternis motibus, modò in pelagus, modò retrò fluentia, et quædam gemmas margaritasque generantia. Fert populos regesque populorum: sed sunt inculti omnes, atque, ut longius a continenti absunt, ita aliarum opum ignari magis, tantùm pecore ac finibus dites; incertum ob decorem, an quid aliud, vitro corpora infecti. Causas tamen bellorum et bella contrahunt, ac se frequenter invicem infestant, maximè imperitandi cupidine studioque ea prolatandi, quæ possident. Dimicant non equitatu modò aut pedite, verum et bigis et curribus, Gallicè armati covinos vocant, quorum falcatis axibus utuntur. Super Britanniam Juverna est, pæne par spatio, sed utrinque æquali tractu litorum oblonga: cæli ad matur anda semina iniqui, verum adeò luxuriosa herbis, non lætis modò sed etiam dulcibus, ut se exigua parte dici D BRITISH WAR CHARIOT. pecora impleant, et nisi pabulo prohibeantur, diutiùs pasta dissiliant, Cultores ejus inconditi sunt, et omnium virtutum ignari magis, quàm aliæ gentes; pietatis admodùm expertes. Triginta sunt Orcades angustis inter se ductæ spatiis: septem Hæmodæ, contra Germaniam vectæ. LUCANUS. Pharsalia, Liber I. 447-462. Vos quoque qui fortes animas belloque peremtas Et vos barbaricos ritus, moremque sinistrum Aut solis nescire datum. Nemora alta remotis Pallida regna petunt: regit idem spiritus artus : Mors media est. Certè populi, quos despicit Arctos, ́ Maximus, haud urget leti metus. Inde ruendi Liber III. 76-78. ut vincula Rheno Oceanoque daret! celsos ut Gallia currus Liber IV. 134, 135. Sic Venetus stagnante Pado, fusoque Britannus Liber VI. 67, 68. -Vaga quum Tethys, Rutupinaque littora fervent, |