Ac Ccipe dona, Puer; parvæ libamina laudis. Accipe, non meritis accipienda suis. Accipe dona, Puer dulcis. dum accipis illa, Digna quoq, efficies, quæ, puer, accipies. Sive oculo, sive illa tuâ dignabere dextrâ ; Dextram, oculumą, dabis posse decere tuum. Non modò es in dantes, sed & ipsa in dona benignus; Nec tantùm donans das, sed & accipiens. N In partum B. Virgs. non difficilem. Ec facta est tamen illa Parens impunè; quòd almi Una hæc nascentis quodcunq pepercerit hora, Toto illum vitæ tempore parturiit. Gaudia parturientis erat semel ille parenti; Irculus hic similem quàm par sibi pergit in orbem! Virgineo thalamo quàm pulchrè convenit ille (Quo nemo jacuit) virgineus tumulus ! Undiq ut hæc æquo passu res iret; & ille In Sanctum igneis linguis descendentem Spiritum. Absint, qui ficto simulant pia pectora vultu, Ignea quos luteo pectore lingua beat. Hoc potius mea vota rogant, mea thura petessunt, EN Cùm horum aliqua dedicâram Amico amicissimo, R. Brooke. N tibi Musam, (Præceptor colendissime) quas ex tuis modò scholis, quasi ex Apollinis officina, accepit, alas timide adhuc, nec aliter quàm sub oculis tuis jactitantem. Qualiter è nido multâ jam floridus alâ Quod tibi enim hæc feram (Vir ornatissime) non ambitio dantis est, sed justitia reddentis: neq te libelli mei tam elegi patronum, quàm dominum agnosco. Tua sanè sunt hæc, et mea. neq tamen ita mea sunt, quin si quid in illis boni est, tuum hoc sit totum: neq interim in tantum tua, ut quantumcunq est in illis mali illud non sit ex integro meum. ita medio quodam, & misto jure utriusq sunt. ne vel mihi, dum me in societatem tuarum laudum elevarem, invidiam facerem ; vel injuriam tibi, ut qui te in tenuitatis mea consortium deducere conarer. Ego enim de meo nihil ausim boni mecum agnoscere, nedum profiteri palàm, præter hoc unum (quo tamen nihil melius) animum nempe non ingratum tuorumą beneficiorum historiam religiosissimâ fide in se reponentem. hoc quibuscunq testibus coram, hoc palàm in os cœli, meæq conscientiæ meum jacto. effero me in hoc ultra æmuli patientiam. Enim vero elegantiore obsequio venerentur te (& venerantur, scio) tuorum alii: nemo me sincero magis, vel ingenuo poterit. Horum deniq rivulorum, tenuium utcunq, nullius nominis, hæc saltem laus erit propria, quòd suum nempe nôrint Oceanum. Hymnus Veneri. dum in illius tutelam transeunt virgines. U tuis adsis, Venus alma, sacris: Rideas. tum neq flamma Phoebum, Sæpe in ipsius pharetrâ Dianæ Virginum te orat chorus (esse longum Dedicant quicquid labra vel rosarum, Hinc tuo sumas licet arma nato, Flave comatas. Sume. et ô discant, quid amica; quid nox, Sume. per quæ tot tibi corda flagrant. Pes Diva salve. Diva avidam tuo Necessitatem numine prorogans; Vindicta fortunæ furentis; Una salus mediis ruinis. Regina quamvis, tu solium facis Firma magis tua regna constant. Cantus catenis, carmina carcere, Pectoris, haud metuens procellas. Tu regna servis; copia pauperi: Anchora sub medio profundo. ubere Quin ipse alumnus sum tuus. O, Diva nutrix, ô foventes Non accipimus brevem vitam, sed facimus. Ε ERgo Rgò tu luges Ipse quod perdis, quereris perire ? Est fugax vitæ (fateor) fluentum: Fur Sopor magnam hinc (oculos recludens) Tu creas mortes tibi mille. & æva |