EPIGRAMMATON LIBER: GRÆCÈ, LATINÈ, ANGLICÈ. ΕΡΩ ΤΕ ΔΗΤΑ ΚΟΥΚ ΕΡΩ α. Καρολέττα, πασῶν παρθένων δοῦναι θέλεις τε κοὺ θέλεις (This was one of the Cambridge Prize Epigrams for 1822.) LOVE AND NO LOVE. TRANSLATION OF THE FOREGOING. CHARLOTTE, thou far the dearest belle I take it, and you turn to chide; I will not shiver Cupid's chain, β'. ̓Αντιβίην μάρναντο καλοῦ περὶ Παρθενοπῆος οἴδα γὰρ, ἀμφοτεροῖς παῖς ὅδε δοῦλος ἔφυ. νεῦσεν Αθηναίη· διφύης δ' ἐκ τοῦδε πεφυκώς ἀμφοτερων τίμας ἄμφεπε Παρθενόπους. νῦν γὰρ ἐρᾷ, νῦν δ ̓ οὔ· δοῦλος καὶ ἐλεύθερός ἐστιν· ἐστὶν ἄγαν ἄνοος, καὶ σόφος ἐστιν ἄγαν. πολλάκις ἐξαπίνης σε κατέφυγεν, ἔκ δὲ παλαίστρας πολλάκις ἐξαπίνης ἦνθε τοι, Αρσινόη. γ. Εξοτ ̓ ἔμην ψύχην γλυκεροῖς βάλε Κύπρις ὀϊστοῖς, στάθεσιν ἐν μυχατοῖς μύρια τραύματ ̓ ἔχω. Χλώριδ ̓ ἐρῶ, καὶ Λάϊδ ̓ ἐρῶ, καὶ λάμπρα Κορίννας ὄμματα, καὶ μαλάκης χείλες Αναστασίης. ὥς συ μάταν τόδε τόξον ἔχεις, τάδε, Κύπρι, βέλεμνα· ὃς γὰρ ἐρῶ πάσας, οὐδεμίαν ποτ' ἐρῶ. SCRIBIMUS INDOCTI DOCTIQUE. Οἱ σόφοι οἱ τ' ἄσοφοι πάντες μάλα μουσοποιοῦσιν· ἀλλὰ τὸν ἐν τούτῳ κείμενον ἄνδρα τάφῳ ἢ ἄσοφον καλέειν ἢ χρὴ σοφὸν ἔξοχα πάντων, οὐδὲν γὰρ γράψας οἴχεται εἰς Αΐδην. λάμβανε προίκα, Χάρον, τὸν κουφότατον προσιόντων· μοῦνος τῶν θνητῶν οὐ κατάγει κιθάραν. (This was one of the Cambridge Prize Epigrams for 1824.) TRANSLATION OF THE FOREGOING. BOTH the wise and the witless scribble; Must have been very wise, He never wrote a stanza: Small weight will Charon find him; The only Ghost Who comes to the coast, And brings no harp behind him! NUGE SERIA DUCUNT IN MALA. I. ODIT Charinus serias senum barbas, Errat vireta, floridas Camenarum Legit corollas, aureum quatit plectrum, Permessioque labra proluit rivo. Quid inde fiet?—his senescit in nugis, Veneris facetus servus, et columnarum ; Inutilisque canet, esurit, torpet, Nimis jocosus, seriusque nugator. (This was one of the Cambridge Prize Epigrams for 1822.) |