De Philippo Macedonum rege in Græciam variis artibus olim graffato, & de Turcogræciæ rege in Germaniæ vicina loca graf fante, ac in ipfam graffari conante. Henr. Steph. Orat. dua.1594. pag. 203.

De Republicâ Germaniæ: cui Typographicum prelum, duobus foliis excufis, finem reliquis non potuit imponere ; quòd Typographus, qui ad nundinas Francfordienfes properabat, illis fe retardatum iri viderit. Ibid. p. 204.

Encomium artis equeftris. Almeloveen. p. 93.

Le correcteur du mauvais langage François. Dialog. du Nouv Lang. Franc. Ital. p. 114.

De l'ancien Langage François. Ibid.

Defcriptio Hungariæ; unde affert fequentia carmina. De Lips. Latin. 1595. p. 389.

Terra potens armis lætifque uberrima glebis,
Frumentis dotata bonis, fluviífque beata,
Acdives pecoris, generofæ vitis abundans,
Et fuperûm cultu fœlix, fulvóque metallo;
Pannonia antiquis, à poft'ris Hungara fertur
Europæ ftabilis Turcâ indignante columna.

Quis tandem, quum hæc recenfeat, quæ tot & tanta in literarum incrementum moliebatur illis, quæ præftitit, haud minora; non optaverit, ut Henricus nofter, domi potiùs quàm ubique, id est, nufquam habitâffet; fefe continuiffet fuæ provinciæ finibus; totúmque illud, quod in rebus alienis aulífque Principum perdidit, otium in officinâ Typographicâ confumpfiffet: Hic certè minori cum fumptu majori cum lucro & fibi & aliis vixiffet. Si autem per bella Civilia fuámve Religionem fteterit, quominus in patriâ moraretur; viro lite

rato

rato licuit in alio quovis folo pedem figere. Roberto patri adeo defultorium non erat ingenium; Hic enim, quum Parifiis diutius artem quietè exercere non poffet, non tanquam erro fugitivus & incerti Laris, modò in hunc modò in illum transvolavit locum, fed Genevam abiit, ubi fede fuarum fortunarum fixâ rem fimul & gloriam reperit: multò igitur licèt pauciores, quàm filius, annos numeraverit, hic tamen plus viæ, ille plus vitæ habuiffe cenfebitur.

Mors Henrici Stephani virorum cùm literaturâ artífque typographicæ peritiâ tùm fummâ dignitate illuftrium mortes habuit, quæ ipfi præirent & fuccederent: Obierunt inter illos Francifcus Raphelengins anno fuæ 59° 1597. menfe Julio ; Chriftophorus Plantinus 1598. 1. Jul; eodem anno, Abrahamus Ortelius & Nathan Chytræus ; inter hos, Georgius Elector Brandenburgenfis Jan. 8. & Philippus II Rex Hifpaniarum Septembri.

2

Henricus paucis ante obitum menfibus fuum generum Ifaacum Cafaubonum Monfpelii vifitavit, eíque fuam operam ultro pollicitus eft, quam circa notarum in Athenæum editionem poffet præftare.

: Almeloven. p. 126. Calvis. Ex Cafaubon' Epift. 155.

2

* Is demum, quum patriam oblivisci non poffet, Lugdunum fe contulit ; ubi anno 1598° ferè feptuagenarius,ineunte martio,.(+ opibus atqueetiam ingenio deftitutus in nosocomio) vitæ & tot exantlatis pro republicâ literariâ laboribus finem fecit.

Defunctus Henricus fibi fuperftites reliquit filias Florentiam & Dionyfiam; filium Paulum, qui epitaphium carmen in Patrem fcriptum biennio pòft cnm Græco-Latinis Nov. Teft. Concordantiis Joanni Caftolio apud Britannos mifit.

Parenti dulciffimæ ac pie

memoria

HENRICO STEPHANO

P. STEPHANUS

Mæftus pofuit.

Triftes exequiæ, triftes mihi funeris horæ
Accipite has lachrymas, & vos narrate Parenti
Poft illum defun&tæ animæ, mea pectora quantus
Mæror agat, quanto turbentur poctora fluctu:

Thuan. Hiftor. in fine lib. 120. 2 Sic etiam Ricciol. 3 Circa Febr. vel Mart. Bucholcerus in Indic, Chron. quod Almeloveenius pag. 115. fcribit eum deprompfiffe ex Cafaub. Epift. 164. Annus autem fupra millefimum quingentefimum octavus & nonagefi mus labebatur, in cujus initio, quantum ex Cafauboni literis video, diem obiit fupremum. Nam literæ 3. Id. Mart. 1598. Monfpelii datæ ejus mortem referunt. Konig. Biblioth. ex Tollio de Infoel. Liter. pag. 37. De quibus deinceps. ann. 1600. initio Concord.

4

Quintus

Quantus ad ætherios gemitus pervenerit axes.
Ex oculis ergo, ergo Parens difcedere noftris
Te potuiffe putem? dulcis Pater, optime Patrum,
Extin&tum te crediderim lucémque perofum ?
Et Lugduneo requiefcunt offa fepulchro ?
At vivit meus ille meus, me cernit & audit. →→
Jam mihi refponde 'genitor dulciffime, ham te
C Per cineres oro, per amatæ pignora matris,
Fallor, an exfpectem vocis refponfa ferena?
Eheu chare Pater, verus mihi nuntius ergo
Iverit, & tenues nunc tantum amplectimur umbras.
Accipit hæc, vos ô quæ vertitis omnia Parcæ,
Parcæ lugubres, quæ me privaftis alumno,
Nulli parcentes Parca, Genitoris ademptî

En querimur cafum: fed quem lugemus ademptum
Reddite, Quæ vobis tanta est jactura reli&o ?
Quas fi non moveo, furdas fi tangimus aures,
Ætheriâ meus ille meus nec vescitur aurâ,
Sed dulces natos & conjugialia vincla
Deferuit, vocéfque pias non ampliùs audit?
Quâ potes exaudi Genitor dulciffime, & hauri
Has oculis lachrymas, Saltem nunc alloquor umbras!
Si mihi nil aliud fupereft, Tua dulcis imago
Vivit, & ante oculos femper manet aurea noftros.
Quâ licet amplecti, manes amplector amati,
Ofculor & chari pectúfque oculófquè parentis.
Plangite amicorum turba officiofa, meóque
Condoluiffe malo veniant folatia moesto.

Vos facri vates infpergite veftra fepulchro
Munera, quæ poffunt cineres placare fepulti.
Illum non oculis morientem Græcia ficcis
Cernere fuftinuit, fensítque ex funere vulnus :
Vos quoque Pierides Latio ingemuiftis amate.
In laudes chari fed non licet ire parentis,
H 5

Exhauft

Exhauftæ noctes, feriéfque immenfa laborum,
Dignus honos tumuli, domino pro abfente loquuntur,
Et funt magna fatis gelido monumenta fepulchro.

Ex quorum verfuum uno [Et Lugduno requiefcunt ofa fepulchro] liquet non eum fed alium quempiam (Henrici enim plures numerantur) fuiffe, cujus offa in cœmeterio facelli S. Benedicti Parifiis requiefcere teftis oculatus Almeloveenio narravit & familiariffimus amicus.

Sæculum hoc ab humani generfs redemptione decimum quintum partiti funt inter fe Robertus pater & Henricus filius: Id fcilicet illius natales inchoaverunt, claufit hujus obitus in quibus (quod in Typographis rariffimum) convenerunt fides & literatura ; In eo enim hominum ge

nere vulgaris fæpe literatura occurrit cum bonâ "fide conjuncta, aut cum magnâ ignorantiâ ma"jor conjuncta perfidia. In Roberto tamen utì longè minor fui oftentatio neque omnino inferior in re literaria typographicâve peritia ac induftria, ità major in agnofcendo, quicquid opis ab aliis accepiffet, probitas quædam & ingenuitas, fæpius, quàm in Henrico, apparuit. Ille in Thefauro Latino doctorum virorum recenfet nomina, quorum auxilio ufus eft: Hic in Græco Fri

quot

3

Nancel. in Epiftol. ad F. Morel: 1586

Lege Priùs. p. 41.

sia