pag. 808. ΤΑΔΕ ΕΝΕΣΤΙ * ΚΑΙ ΕΝ ΤΩΙ ΠΡΩΤΩΙ ΤΟΜΩΙ ΤΟΥ ΤΡΙΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ, ΕΚΤΟΥ ΔΕ ΟΝΤΟΣ ΤΟΜΟΥ, ΚΑΘ ΟΝ ΑΡΙΘΜΟΝ ΠΡΟΕΙΠΟΜΕΝ, ΕΝ ΩΙ ΕΙΣΙΝ ΑΙΡΕΣΕΙΣ

ΕΠΤΑ, ΣΥΝ ΤΟΙΣ ΣΧΙΣΜΑΣΙΝ ΟΥΤΩΣ.

α'. 1 Αὐδιανῶν ἀφηνιασμὸς καὶ σχίσμα, οὐ μέν τοι αἵρεσις. Οὗτοι μὲν διαγωγὴν καὶ βίον εὖ τεταγμένον κέκτηνται, 2 εἰσὶ δὲ κατὰ πάντα τὴν πίστιν ἔχοντες ὡς ἡ καθολικὴ ἐκκλησία. Μοναστήρια 3 δὲ οἱ πλείους κατοικοῦσι· κέχρηνται δὲ καὶ ἀποκρύφοις πολλοῖς κατακόρως· οὐ 4 συνεύχονται δὲ ἡμῖν, ψέγοντες τοὺς παρ' ἡμῖν ἐπισκόπους πλουσίους, 5 καὶ ἄλλους, ἀλλὰ καὶ διὰ τὸ Πάσχα ποιεῖν ἰδιαζόντως, ὅτε * οἱ Ἰουδαῖοι ποιοῦσιν. Ἔχουσι δὲ καὶ ἰδιωτικόν τι καὶ φιλόνεικον, ξηρότατα τὸ κατ ̓ εἰκόνα ἑρμηνεύοντες.

β ́. Φωτεινιανοί. Οὗτος ὁ Φωτεινὸς ἀπὸ Σιρμίου ὑπάρχων ἔτι καὶ δεῦρο περιενόστει· ὃς τὰ αὐτὰ Παύλῳ τῷ Σαμοσατεῖ ἐφρόνησε. Κατά τι δὲ πρὸς ἐκεῖνον διαφέρονται, καὶ αὐτοὶ 1 δὲ ἀπὸ Μαρίας καὶ δεῦρο τὸν Χριστὸν διαβεβαιοῦνται.

γ. Μαρκελλιανοί. ̓Απὸ Μαρκέλλου τοῦ 1 ἀπὸ ̓Αγκύρας τῆς Γαλατίας. Οὗτος ἐν ἀρχῇ παραπλησίως Σαβελλίῳ φρονήσας διεφημίσθη. Εἰς ἀπολογίας δὲ πολλάκις ἐλθὼν, καὶ ἐγγράφως 2 ἀπολογισάμενος παρὰ πολλῶν τοῖς αὐτοῖς ἐμμένειν κατηγορήθη. Ἴσως δὲ μεταγνοὺς τάχα ἑαυτὸν 3 διωρθώσατο, ἢ οἱ αὐτοῦ μαθηταί. 4Ὑπὲρ αὐτοῦ γὰρ, 5 ἢ ὑπὲρ τῶν αὐτοῦ μαθητῶν ὀρθόδοξοι τινες μέσως ο υπεραπελογοῦντο.

6

δ'. Ἡμιάρειοι. Οἱ Χριστὸν μὲν κτίσμα ὁμολογοῦντες, εἰρωνείᾳ δὲ pag. 809. κτίσμα αὐτὸν φάσκοντες, ἀλλ ̓ οὐχ ὡς ἓν τῶν κτισμάτων, ἀλλὰ, φα

INDICULUS HAERESEON, QUAE IN HOC PRIMO
TOMO LIBRI III. CONTINENTUR: QUI EST EX IN-
STITUTO TOMORUM ORDINE VI. IN QUO
HAERESES SEPTEM, ANNUMERATIS
ET SCHISMATIBUS.

I. Audianorum proprie schisma ac defectio, non haeresis est. Horum bene instituta vivendi ratio est. Sed neque, quod ad fidem attinet, ab ecclesia catholica dissentiunt. Habitant majori ex parte in monasteriis. Apocryphis libris et multis et ad fastidium abutuntur. Communes nobiscum orationes non habent. Nam episcopos nostros, necnon et divites, aliosque condemnant. Quinetiam pascha privatim eodem quo ludaei tempore celebrant. Est et quiddam peculiare ipsis, quod defendunt summa contentione. Quippe quod, Ad imaginem, scriptum est durius interpretantur.

II. Photiniani. Photinus iste Sirmio oriundus ad hodiernum usque tempus oberrabat. Qui quidem eadem cum Paulo Samosateno sentit. Nonnulla sunt tamen, in quibus ab eodem dissidet. Idem e Maria Christum initium penitus accepisse putat.

III. Marcelliani. Horum Marcellus auctor extitit, Ancyrae in Galatia episcopus, qui cum initio pro Sabelliano commuui fama traductus esset, seipsum etiam scripto saepenumero purgasset, a plerisque tamen creditum est ad easdem ipsum opiniones adhaerescere. Fieri potest ut vel ipse mutata sententia meliorem ad mentem sese revocaverit, vel ejus discipuli. Nam pro utrisque orthodoxi quidam sese defensores interposuerunt.

IV. Semiariani. Christum illi creaturum esse dicunt, sed cavillando tamen negant ceterarum creaturarum esse similem, sed

III. 1. áñò om. cod. Rhedig.

2. ἀπολογησάμενος Io. Damascenus; quod verum videtur.

3 διορθώσατο editi. κατωρθώσατο Ιο. Damascenus.

4. ὑπὲρ γὰρ τῶν αὐτοῦ λόγων ὀρθόδοξοί τινες μέσοι υπεραπολογήσαντο Ιο. Damascenus.

5. xai Anaceph.

6. ὑπεραπολογοῦνται Anaceph.

σὶν, υἱὸν λέγομεν, διὰ δὲ τὸ μὴ πάθος προςάψαι τῷ πατρὶ διὰ τοῦ γεγεννηκέναι κτιστὸν αὐτὸν λέγομεν. Ὡςαύτως καὶ περὶ τοῦ πνεύμα τος τοῦ ἁγίου κτίσμα παντελῶς ὁρίζονται· παρεκβάλλοντες υἱοῦ τὸ ὁμοούσιον, ὁμοιοούσιον δὲ θέλουσι λέγειν. "Αλλοι δὲ ἐξ αὐτῶν καὶ τὸ ὁμοιοούσιον παρεξέβαλον.

έ. Πνευματομάχοι. Οὗτοι περὶ μὲν Χριστοῦ καλῶς 1 ἔχουσι, τὸ 2 δὲ πνεῦμα τὸ ἅγιον βλασφημοῦσι, κτιστὸν αὐτὸ ὁριζόμενοι, καὶ οὐκ ὂν ἐκ τῆς θεότητος, μᾶλλον δὲ καταχρηστικῶς διὰ ἐνέργειαν κεκτίσθαι, ἁγιαστικὴν αὐτὸ δύναμιν φάσκοντες εἶναι μόνον.

5. Αεριανοί. Οὗτος ̓Αέριος ἀπὸ Πόντου 1 ὡρμᾶτο, ἔτι δὲ δεῦ το περίεστι πειρασμὸς τῷ βίῳ. Πρεσβύτερος οὗτος ἦν τοῦ ἐπισκόπου 2 Εὐσταθίου τοῦ ἐν 'Αρειανοῖς διαβληθέντος καὶ ἐπειδὴ αὐτὸς 'Αέριος οὐ κατεστάθη ἐπίσκοπος, πολλὰ κατὰ τῆς ἐκκλησίας ἐδογμάτισε, τῇ μὲν πίστει ὢν 'Αρειανὸς τελειότατος, περιττότερον δὲ δογματίζει μὴ δεῖν, φησὶ, προςφέρειν ὑπὲρ τῶν 3 προκεκοιμημένων· νηστεύειν δὲ τετράδα, καὶ προσάββατον, καὶ τεσσαρακοστὴν, καὶ Πάσχα κωλύει· ἀποταξίαν κηρύσσει, σαρκοφαγίαις δὲ παντοίαις κέχρηται, καὶ 4 τρυ φαῖς ἀδεῶς. Εἰ δέ τις τῶν αὐτοῦ βούλοιτο νηστεύειν, Μὴ ἐν ἡμέραις τεταγμέναις, φησί, ἀλλ' ὅτε ὁ βούλεται· οὐ γὰρ εἶ ὑπὸ νόμον. Φάσκει δὲ μηδὲ εἶναι διαφορώτερον ἐπίσκοπον πρεσβυτέρου.

1

Ov

ζ. Αετιανοί. Οἱ ἀπὸ ̓Αετίου τοῦ Κίλικος, διακόνου γενομένου ὑπὸ Γεωργίου τοῦ τῶν ̓Αρειανῶν ἐπισκόπου τῆς ̓Αλεξανδρείας, οἳ καὶ ̓Ανόμοιοι καλούμενοι, παρά τισι δὲ Εὐνομιανοί, δι ̓ Εὐγόμιόν τινα μαθητὴν τοῦ ̓Αετίου γενόμενον ἔτι περιόντα. Σὺν αὐτοῖς δὲ ἦν καὶ Εὐδόξιος, ἀλλὰ δῆθεν διὰ τὸν πρὸς τὸν βασιλέα τὸν ' Κωνστάν τιον φόβον ἀφώρισεν ἑαυτὸν, καὶ μᾶλλον τὸν ̓Αέτιον ἐξώρισεν. Εμεινε δὲ Εὐδόξιος Αρειανίζων, οὐ μέν τοί γε κατὰ τὸν ̓Αέτιον. 2 Ού τοι οἱ ̓Ανόμοιοι καὶ Αετιανοὶ παντάπασι Χριστὸν καὶ τὸ ἅγιον πνεῦμα ἀπαλλοτριοῦσι θεοῦ, κτιστὸν αὐτὸν διαβεβαιούμενοι, καὶ οὐδὲ ὁμοιότητά τινα ἔχειν λέγουσιν. Ἐκ συλλογισμῶν γὰρ καὶ ̓Αριστοτελικῶν καὶ Γεωμετρικῶν τὸν θεὸν παριστῶν βούλονται, καὶ Χριστὸν δῆθεν pag. 810. μὴ δύνασθαι εἶναι ἐκ θεοῦ διὰ τοιούτων. Οἱ δὲ ἀπ ̓ αὐτοῦ 3 Εὐνομιανοὶ καλούμενοι, ἀναβαπτίζουσι πάντας τοὺς πρὸς αὐτοὺς ἐρχομένους, οὐ μόνον 4 ἀλλὰ καὶ τοὺς ἀπὸ ̓Αρειανῶν κατὰ κεφαλῆς, ἄνω