οὐκ ἔστιν ὑμῶν ὅστις ἐξ ἴσου νοσεῖ. μόνον καθ ̓ αὑτόν, κοὐδέν ̓ ἄλλον, ἡ δ' ἐμὴ μὴ δρῶν ἂν εἴην πάνθ' ὅσ ̓ ἂν δηλοῖ θεός. ΙΕ. ἀλλ ̓ εἰς καλὸν σύ τ ̓ εἶπας οἶδε τ ̓ ἀρτίως Κρέοντα προσστείχοντα σημαίνουσί μοι. πολυστεφὴς ὧδ ̓ εἶρπε παγκάρπου δάφνης. ΟΙ. τάχ ̓ εἰσόμεσθα· ξύμμετρος γὰρ ὡς κλύειν. ἄναξ, ἐμὸν κήδευμα, παῖ Μενοικέως, ΟΙ. τίν ̓ ἡμὶν ἥκεις τοῦ θεοῦ φήμην φέρων ; ἐσθλήν· λέγω γὰρ καὶ τὰ δύσφορ', εἰ τύχοι ΟΙ. τὸ πένθος ἢ καὶ τῆς ἐμῆς ψυχῆς πέρι. ΚΡ. λέγοιμ' ἂν οἷ ̓ ἤκουσα τοῦ θεοῦ πάρα. ἄνωγεν ἡμᾶς Φοῖβος ἐμφανῶς ἄναξ μίασμα χώρας, ὡς τεθραμμένον χθονὶ ἐν τῇδ', ἐλαύνειν, μηδ' ἀνήκεστον τρέφειν. ΟΙ. ποίῳ καθαρμῷ; τίς ὁ τρόπος τῆς ξυμφορᾶς ; ΚΡ. ἀνδρηλατοῦντας, ἢ φόνῳ φόνον πάλιν λύοντας, ὡς τόδ' αἷμα χειμάζον πόλιν. ΟΙ. ποίου γὰρ ἀνδρὸς τήνδε μηνύει τύχην ; ΟΙ. γῆς τῆσδε, πρὶν σὲ τήνδ' ἀπευθύνειν πόλιν. ΟΙ. ἔξοιδ ̓ ἀκούων· οὐ γὰρ εἰσεῖδόν γέ πω. ΚΡ. τούτου θανόντος νῦν ἐπιστέλλει σαφῶς ΚΡ. ἐν τῇδ' ἔφασκε γῇ. τὸ δὲ ζητούμενον ἁλωτὸν, ἐκφεύγει δὲ τἀμελούμενον. ΟΙ. πότερα δ' ἐν οἴκοις, ἢ ὂν ἀγροῖς ὁ Λάϊος, ΚΡ. θεωρός, ὡς ἔφασκεν, ἐκδημῶν, πάλιν πρὸς οἶκον οὐκέθ ̓ ἵκεθ ̓, ὡς ἀπεστάλη. ΟΙ. οὐδ ̓ ἄγγελός τις οὐδὲ συμπράκτωρ ὁδοῦ κατεῖδεν, * οὗ τις ἐκμαθὼν ἐχρήσατ ̓ ἄν ; ΚΡ. θνήσκουσι γάρ, πλὴν εἰς τις, ὃς φόβῳ φυγὼν ΟΙ. τὸ ποῖον ; ἓν γὰρ πόλλ ̓ ἂν ἐξεύροι μαθεῖν, ἀρχὴν βραχεῖαν εἰ λάβοιμεν ἐλπίδος. ΚΡ. λῃστὰς ἔφασκε συντυχόντας οὐ μια ῥώμῃ κτανεῖν νιν, ἀλλὰ σὺν πλήθει χερῶν. ΟΙ, πῶς οὖν ὁ λῃστής, εἴ τι μὴ ξὺν ἀργύρῳ ἐπράσσετ ̓ ἐνθένδ', ἐς τόδ ̓ ἂν τόλμης ἔβη; ΚΡ. δοκοῦντα ταῦτ ̓ ἦν· Λαΐου δ ̓ ὀλωλότος, ΟΙ. κακὸν δὲ ποῖον ἐμποδὼν τυραννίδος οὕτω πεσούσης εἶργε τοῦτ ̓ ἐξειδέναι ; ἐπαξίως γὰρ Φοῖβος, ἀξίως δὲ σὺ πρὸς τοῦ θανόντος τήνδ' ἔθεσθ ̓ ἐπιστροφήν· ὥστ ̓ ἐνδίκως ὄψεσθε κἀμὲ σύμμαχον, γῇ τῇδε τιμωροῦντα τῷ θεῷ θ ̓ ἅμα. ὑπὲρ γὰρ οὐχὶ τῶν ἀπωτέρω φίλων, ἀλλ ̓ αὐτὸς αὑτοῦ, τοῦτ ̓ ἀποσκεδῶ μύσος. ὅστις γὰρ ἦν ἐκεῖνον ὁ κτανὼν τάχ ̓ ἂν κἄμ ̓ ἂν τοιαύτῃ χειρὶ τιμωρεῖν θέλοι. κείνῳ προσαρκῶν οὖν ἐμαυτὸν ὠφελῶ. ἀλλ ̓ ὡς τάχιστα, παῖδες, ὑμεῖς μὲν βάθρων ἵστασθε, τούσδ' ἄραντες ἱκτῆρας κλάδους, ἄλλος δὲ Κάδμου λαὸν ὧδ ̓ ἀθροιζέτω, ὡς πᾶν ἐμοῦ δράσοντος. ἡ γὰρ εὐτυχεῖς σὺν τῷ θεῷ φανούμεθ', ἢ πεπτωκότες. ὦ παῖδες, ἱστώμεσθα. τῶνδε γὰρ χάριν καὶ δεῦρ ̓ ἔβημεν ὧν ὅδ ̓ ἐξαγγέλλεται. ΧΟΡΟΣ. ἢ περιτελλομέναις ὥραις πάλιν ἐξανύσεις χρέος. εἰπέ μοι, ὦ χρυσέας τέκνον Ελπίδος, ἄμβροτε Φάμα. ἠνύσατ ̓ ἐκτοπίαν φλόγα πήματος, ἔλθετε καὶ νῦν. κρεῖσσον ἀμαιμακέτου πυρὸς ὄρμενον ἀκτὴν πρὸς ἑσπέρου θεοῦ· ἀντ.β. ὧν πόλις ἀνάριθμος ὄλλυται· παιὰν δὲ λάμπει στονόεσσά τε γῆρυς ὅμαυλος ὧν ὕπερ, ὦ χρυσέα θύγατερ Διός, εὐῶπα πέμψον ἀλκάν ἀστραπῶν κράτη νέμων, ὦ Ζεῦ πάτερ, ὑπὸ σῷ φθίσον κεραυνῷ. πεύκα ἐπὶ τὸν ἀπότιμον ἐν θεοῖς θεόν. 215 220 225 230 235 |