Tam subtilibus arguit
Juncturam tenuem notis,
Pompa ut florida nullibi
Sinceras habeat vias;
Nec vultu nitent suo.
Sed dulcis cumulus novos
Miscens purpureus sinus
Flagrant divitiis suis,
Privatum renuens jubar.
Floris diluvio vagi,
Floris sidere publico
Late ver subit aureum,
Atque effunditur in suæ
Vires undique copiæ.
Nempe omnis quia cernitur,
Nullus cernitur hic color,
Et vicinia contumax
Allidit species vagas. Illic contiguis aquis Marcent pallidulæ faces. Unde hic vena tenellulæ, Flammis ebria proximis Discit purpureas vias, Et rubro salit alveo. Ostri sanguineum jubar Lambunt lactea flumina ; Suasu cærulei maris Mansuescit seges aurea; Et lucis faciles genæ Vanas ad nebulas stupent ; Subque avis rubicundulis
Flagrant sobria lilia.
Vicinis adeo rosis
Vicinæ invigilant nives,
Ut sint et nives rosæ,
Ut sint et rosæ nives;
Accenduntque rosæ nives,
Extinguuntque nives rosas.
Illic cum viridi rubet,
Hic et cum rutile viret
Lascivi facies chori.
Et quicquid rota lubrica
Caudæ stelligeræ notat,
Pulchrum pergit et in ambitum.
Hic cœli implicitus labor,
Orbes orbibus obvii;
grex velleris aurei
Grex pellucidus ætheris;
Qui noctis nigra pascua
Puris morsibus atterit;
Hic quicquid nitidum et vagum Coeli vibrat arenula
Dulci pingitur in joco.
Hic mundus tener impedit
Sese amplexibus in suis.
Succinctique sinu globi
Errat per proprium decus.
Hic nictant subitæ faces,
Et ludunt tremulum diem.
Mox se surripiunt sui et
Quærunt tecta supercili;
Atque abdunt petulans jubar,
Subsiduntque proterviter.
Atque hæc omnia quam brevis
Sunt mendacia machinæ !
Currunt scilicet omnia
Sphæra, non vitrea quidem,
Ut quondam Siculus globus,
Sed vitro nitida magis,
Sed vitro fragili magis,
Et vitro vitrea magis.
Sum venti ingenium breve
Flos sum, scilicet, aëris ;
Sidus scilicet æquoris ;
Naturæ jocus aureus,
Naturæ vaga fabula,
Naturæ breve somnium.
Nugarum decus et dolor;
Dulcis, doctaque vanitas.
Auræ filia perfidæ ;
Et risus facilis parens.
Tantum gutta superbior,
Fortunatius et lutum.
Sum fluxæ pretium spei;
Una ex Hesperidum insulis.
Formæ pyxis, amantium
Clare cæcus ocellulus;
Vanæ et cor leve gloriæ.
Sum cæcæ speculum Deæ,
Sum Fortunæ ego tessera,
Quam dat militibus suis;
Sum Fortunæ ego symbolum,
Quo sancit fragilem fidem
Cum mortalibus ebriis
Obsignatque tabellulas.
Sum blandum, petulans, vagum,
Pulchrum, purpureum, et decens,
Comptum, floridulum, et recens,
Distinctum nivibus, rosis,
Undis, ignibus, aëre,
Pictum, gemmeum, et aureum,
O sum, scilicet, O nihil.
Si piget, et longam traxisse in tædia pompam
Vivax, et nimium Bulla videtur anus;
Tolle tuos oculos, pensum leve desinet, illam
Parca metet facili non operosa manu.
Vixit adhuc. Cur vixit? adhuc tu nempe legebas;
Tempe fuit tempus tum potuisse mori.
THESAURUS MALORUM FEMINA.
UIS deus, o quis erat qui te, mala fœmina, finxit?
Proh! crimen superum, noxa pudenda deum!
Quæ divum manus est adeo non dextera mundo?
In nostras clades ingeniosa manus!
Parcite; peccavi: nec enim pia numina possunt
Tam crudele semel vel voluisse nefas.
Vestrum opus est pietas; opus est concordia vestrum :
Vos equidem tales haud reor artifices.
Heus inferna cohors! fœtus cognoscite vestros.
Num pudet hanc vestrum vincere posse scelus?
Plaudite Tartarei proceres, Erebique potentes,
(Næ mirum est tantum vos potuisse malum,)
Jam vestras laudate manus. Si forte tacetis,
Artificum laudes grande loquetur opus.
Quam bene vos omnes speculo contemplor in isto?
Pietas in angustum cogitur omne malum.
Quin dormi Pluto. Rabidas compesce sorores,
Jam non poscit opem nostra ruina tuam.
Hæc satis in nostros fabricata est machina muros,
Mortales furias Tartara nostra dabunt.
IN APOLLINEA DEPEREUNTEM DAPHNEN.
TULTE Cupido,
Quid tua flamma parat?
Annos sole sub ipso
Accensæ pereunt faces?
Sed fax nostra potentior istis,
Flammas inflammare potest, ipse uritur ignis,
Ecce flammarum potens
Majore sub flamma gemit.
Eheu! quid hoc est ? En Apollo
|