ΜΑΤΤΗ. ΙΧ. 11.

Quare cum Publicanis manducat Magister vester?
RGO istis socium se peccatoribus addit ?
Ergo istis sacrum non negat ille latus ?

Tu, Pharisæe, rogas Jesus cur fecerit istud?
Næ dicam: Jesus, non Pharisæus, erat.

MATTH. XXVIII.

Ecce locus ubi jacuit Dominus.

PSUM, ipsum (precor) o potius mihi (candide)

monstra :

Ipsi, ipsi, o lacrymis oro sit ire meis.

Si monstrare locum satis est, et dicere nobis,

En, Maria, hic tuus en, hic jacuit Dominus;

Ipsa ulnas, monstrare meas, et dicere possum,
En, Maria, hic tuus en, hic jacuit Dominus.

Φαίδιμε, μοὶ αυτον μαλλον μοι δεικνυθι αυτόν.
Αυτος μου, δεομαι, αυτος ἔχη δακρυα.

Εἰ δε τοπον μοι δεικνύναι ἅλις ἐστι, και εἶπειν
Ω δε τεὸς Μαριαμ (ἤνιδε) κειτο ἄναξ.

̓Αγκοίνας μου

δεικνύναι δυναμοι γε, και ειπειν

Ω δε τεὸς Μαριαμ (ἤνιδε) κειτο ἄναξ.

Luc. XVII.

Leprosi ingrati.

EX jubet ex hominum cœtu procul ire leprosos:
At mundi a Christo cur abiere procul?

Non abit, at sedes tantum mutavit in illis ;
Et lepra, quæ fuerat corpore, mente sedet.

Sic igitur digna vice res variatur ; et a se
Quam procul ante homines, nunc habuere Deum.

JOAN. XX.

In cicatrices quas Christus habet in se adhuc superstites.

UICQUID spina procax, vel stylo clavus acuto,
Quicquid purpurea scripserat hasta nota,

Vivit adhuc tecum: sed jam tua vulnera non sunt :
Non, sed vulneribus sunt medicina meis.

ACT. V.

Eger implorat umbram D. Petri.

ETRE, tua lateam paulisper (Petre) sub
umbra:

Sic mea me quærent fata, nec invenient.

Umbra dabit tua posse meum me cernere solem;
Et mea lux umbræ sic erit umbra tuæ.

Luc. XXIV. 39.

Quid turbati estis? Videte manus meas et pedes, quia ego ipse sum.

N me, et signa mei, quondam mea vulnera !

certe,

Vos nisi credetis, vulnera sunt et adhuc.

O nunc ergo fidem sanent mea vulnera vestram : O mea nunc sanet vulnera vestra fides.

ACT. XII.

In vincula Petro sponte delapsa, et apertas fores.

ERRI non meminit ferrum: se vincula Petro

Dissimulant: nescit carcer habere fores.

Quam bene liber erit, carcer quem liberat! ipsa
Vincula quem solvunt, quam bene tutus erit!

ACT. XIX. 12.

Deferebantur a corpore ejus sudaria, &c.

IMPERIOSA premunt morbos, et ferrea fati
Jura ligant, Pauli lintea tacta manu.

Unde hæc felicis laus est et gloria lini?
Hæc (reor) e Lachesis pensa fecere colo.

JOAN. XV.

Christus Vitis ad Vinitorem Patrem.

N serpit tua, purpureo tua palmite vitis
Serpit, et (ah!) spretis it per humum foliis.

Tu viti succurre tuæ, mi Vinitor ingens :
Da fulcrum; fulcrum da mihi: quale? crucem.

ACT. XXVI. 28.

Pene persuades mihi ut fiam Christianus.

ENE? quid hoc pene est ? Vicinia sæva salutis!
O quam tu malus es proximitate boni!

Ah! portu qui teste perit, bis naufragus ille est ;
Hunc non tam pelagus, quam sua terra premit.

Quæ nobis spes vix absunt, crudelius absunt:
Pene sui felix, emphasis est miseri.

JOAN. III. 19.

Lux venit in mundum, sed dilexerunt homines magis tenebras quam lucem.

UCE sua venit ecce Deus, mundoque refulget;
Pergit adhuc tenebras mundus amare suas.

At Stygiis igitur mundus damnabitur umbris:
Pergit adhuc tenebras mundus amare suas?

Luc. XVI.

Dives implorat guttam.

MIHI si digito tremat et tremat unica summo
Gutta! o si flammas mulceat una meas!

Currat opum quocunque volet levis unda mearum ; Una mihi hæc detur gemmula, Dives ero.

JOAN. III. 4.

Quomodo potest homo gigni qui est senex?

IC, Phoenix unde in nitidos novus emicat annos;
Plaudit et elusos aurea penna rogos?

Quis colubrem dolus insinuat per secula retro,
Et jubet emeritum luxuriare latus ?

Cur rostro pereunte suam prædata senectam
Torva ales, rapido plus legit ore diem?

Immo, sed adnixus præstat Lucina secundos?
Natales seros unde senex habeat.

Ignoras, Pharisæe? sat est: jam credere disces:
Dimidium fidei, qui bene nescit, habet.