55 ὑπέρθυμον Εκτορά τ ̓ ἄλλους τ ̓ ἀριστέας· οἷς δῶμα Φερσεφόνας μανύων ̓Αχιλεύς, οὖρος Αἰακιδᾶν, Αἴγιναν σφετέραν τε ῥίζαν πρόφαινεν. τὸν μὲν οὐδὲ θανόντ ̓ ἀοιδαὶ ἔλιπον, 120 125 ἀλλά οἱ παρά τε πυρὰν τάφον θ' Ελικώνιαι παρθένοι στάν, ἐπὶ θρῆνόν τε πολύφαμον ἔχειν. ἔδοξ ̓ ἄρα καὶ ἀθανάτοις, 6ο ἐσλόν γε φῶτα καὶ φθίμενον ὕμνοις θεᾶν διδόμεν. 130 Στρ. ζ'. τὸ καὶ νῦν φέρει λόγον, ἔσσυταί τε Μοισαῖον ἅρμα Νικοκλέος μνάμα πυγμάχου κελαδῆσαι. γεραίρετέ μιν, ὃς Ἴσθε μιον ἂν νάπος Δωρίων ἔλαχεν σελίνων· ἐπεὶ περικτίονας 135 65 ἐνίκασε δή ποτε καὶ κεῖνος ἄνδρας ἀφύκτῳ χερί κλο νέων. 83. For the formula cf. Οl. Ι. 88, Pyth. xΙ. 61, Isth. iv. 33. 55. oupos.] See L. and S. s. v. (B). σφετέραν τε.] Not a case of hendiadys (Prof. Seymour), but = and his stock,' the Achaean Aeakids. For the metaphor cf. Ol. II. 46. For the idea cf. Isth. iv. 43. 56. μὲν ἀλλά.] Cf. Ο. and P. p. xxxvii, Isth. III. 25, 34, ιν. 46, 51. The hiatus in this line is of an unusual character, cf. O. and P. p. xlii. 57. Cf. Od. xxiv. 58-64. oi.] Rather dat. commodi than possessive dative (O. and P. p. xxxvii, Nem. x. 29, Isth. IV. 43). 58. ἐπὶ.ἔχειν.] Tmesis. 60. διδόμεν.] Cf. Pyth. iv. 67, for sentiment cf. Isth. III. 7. 61. φέρει λόγον.] Is reasonable.' But Pyth. viii. 38, λόγον φέρεις, ‘thou earnest the praise. 62. Cf. Isth. II. 2, Οl. VI. 22-27. F. II. τὸν μὲν οὐ κατελέγχει κριτοῦ γενεὰ πατραδελφεοῦ· ἁλίκων τῷ τις ἁβρὸν ἀμφὶ παγκρατίου Κλεάνδρῳ πλεκέτω 145 μυρσίνας στέφανον. ἐπεί νιν ̓Αλκαθόου τ ̓ ἀγὼν σὺν τύχα ἐν Ἐπιδαύρῳ τε πρὶν ἔδεκτο νεότας τὸν αἰνεῖν ἀγαθῷ παρέχει 7ο ἥβαν γὰρ οὐκ ἄπειρον ὑπὸ χειᾷ καλῶν δάμασεν. 66. Κλεάνδρῳ.] Dat. Commodi ' in honour of.' ἁλίκων τῷ τις.] Cf. supra, v. 1 and for τῷ υ. 5. 67. μυρσίνας.] Cf. Isth. III. 87. The revellers in the kômos were to wear wreaths of myrtle. ̓Αλκαθόου.] The games at Me gara held in celebration of the death of Alkathoos son of Pelops. σὺν τύχα.] ‘With prosperous issue.' Cf. Nem. vII. 11, x. 25. 68. MSS. ἐν Ε. τε νεότας πρὶν ἔδεκτο. Hermann. ἐν Ε. τε ν. δέκετο πρίν. The text is Bergk's and also mine. 96 150 69. παρέχει.] Cf. Eur. El. 1080, καίτοι καλῶς γε σωφρονεῖν παρεῖχέ σοι [Mezger]. Cf. also Herod. I. 9, III. 142. ‘It is easy, opportunity presents itself.' Note that it requires aperà to appreciate and duly celebrate ἀρετά. 70. For he did not make his youth a thrall to obscurity for lack of essaying noble deeds.' Strictly ὑπὸ χειᾷ goes with ἄπειρον • having no experience (through keeping close) in a nook (hole)—of noble deeds.' For the general meaning cf. Isth. III. 48. The order is strained. I. ΙΣΘΜΙΟΝ Ι Κ Α Ι. 1. [4.] * Κλεινὸς Αἰακοῦ λόγος, κλεινὰ δὲ καὶ ναυσικλυτὸς Ὕλλου τε καὶ Αἰγιμιοῦ Δωριεὺς ἐλθὼν στρατὸς 5 οὐ θέμιν οὐδὲ δίκαν ξείνων ὑπερβαίνοντες· οἷοι δ' ἀρετὰν δελφίνες ἐν πόντῳ, ταμίαι τε σοφοὶ Μοισᾶν ἀγωνίων τ ̓ ἀέθλων. 14. = Β' 2. ὁ δὲ θέλων τε καὶ δυνάμενος ἁβρὰ πάσχειν III. Edited from Vatican ms. (Pal. 73) by E. Rhode, Philologus, xxxv. 199. The Schol. ascribes the above fragment to one of Pindar's Isthmian (Ms. ICOΜΙΟΝΙΚΩΝ) odes in honour of the Rhodian boxer Kasmylos (cf. Simonides, Εpig. 154 [212], Εἰπὸν τίς, τίνος ἐσσί, τίνος πατρίδος, τί δ' ἐνίκης ; | Κασ μύλος, Ευαγόρου, Πύθια πύξ, Ρόδιος. 1 Α. 1. ἁβρὰ πάσχειν.] Cf. Solon, 24 [5], 4. 1 A. 2. Cf. Frag. 31 [26]. 2. [1.] = Β' 5. Αἰολίδαν δὲ Σίσυφον κέλοντο 3. [2.] = Β' 7. ὅστις δὴ τρόπος ἐξεκύλισέ νιν. 4. [3.] = Β' 8. Eustath. Od. μ'. 1715, 63, ὅτι δοκεῖ τὸ τοιοῦτον κατὰ γένος εἰρῆσθαι οὐδέτερον, ὡς ἐμφαίνει Πίνδαρος ἐν Ἰσθμιονίκαις εἰπὼν τρία κράτα ἤτοι κράατα. 5. = B* 9. Serv. Virg. Georg. I. 31, “Generum vero pro marito positum multi accipiunt,...nam et Pindarus ἐν τοῖς Ἰσθμίοις γαμβρὸς ἀντὶ τοῦ νυμφίον dixit.” ἢ Κάδμον, ἢ σπαρτῶν ἱερὸν γένος ἀνδρῶν, ἢ τὸ πάντολμον σθένος Ηρακλέος, 5 ἢ τὰν Διωνύσου πολυγαθέα τιμάν, ἢ γάμον λευκωλένου Αρμονίας ὑμνήσομεν...; * * 7. Πρῶτον μὲν εὔβουλον Θέμιν οὐρανίαν χρυσέαισιν ἵπποις Ὠκεανοῦ παρὰ παγᾶν Μοῖραι ποτὶ κλίμακα σεμνὰν ἄγον Οὐλύμπου λιπαρὰν καθ ̓ ὁδὸν 5 σωτῆρος ἀρχαίαν ἄλοχον Διὸς ἔμμεν ὁ δὲ τὰς χρυσάμπυκας ἀγλαοκάρπους τίκτεν ἀλαθέας Ωρας. * 8. [7.]= B* 31. Aristid. II. 142, Πίνδαρος δὲ τοσαύτην ὑπερβολὴν ἐποιήσατο, ὥστε ἐν Διὸς γάμῳ καὶ τοὺς θεοὺς αὐτούς φησιν ἐρομένου τοῦ Διός, εἴ του δέοιντο, αἰτῆσαι ποιήσασθαί τινας αὑτῷ θεούς, οἵτινες τὰ μεγάλα ταῦτ ̓ ἔργα καὶ πᾶσαν γε δὴ τὴν ἐκείνου κατασκευὴν κατακοσ‐ μήσουσι λόγοις καὶ μουσικῇ. de Glor. Athen. c. 14, where is the story of Korinna having criticised Pindar's sparing use of myths, whereupon he composed this hymn δειξαμένου δὲ τῇ Κορίννῃ γελάσασα ἐκείνη τῇ χειρὶ δεῖν ἔφη σπείρειν ἀλλὰ μὴ ὅλῳ τῷ θυλάκῳ τῷ γὰρ ὄντι συγκεράσας καὶ συμφορήσας πανσπερμίαν τινὰ μύθων ὁ Πίνδαρος εἰς τὸ μέλος ἐξέχεεν. The Schol. on Nem. x. 1 tells us by implication that it was composed for the Thebans, and the Schol. Lucian. l.c. that this was the beginning of Pindar's Hymns (as collected and published). 6. 1. Μελίαν.] Cf. Pyth. xi. 4. For Μελίαι, a kind of nymphs, cf. Hes. Theog. 187. For the style, cf. Cf. Choric. Gaz. p. 305 ed. |