36. [30.]= B. 58. Schol. Soph. Trach. 175, Εὐριπίδης δὲ τρεῖς γεγονέναι φησὶν αὐτὰς (περιστεράς)· οἱ δὲ δύο, καὶ τὴν μὲν εἰς Λιβύην ἀφικέσθαι Θήβηθεν εἰς τὸ τοῦ ̓Αμμωνος χρηστήριον, τὴν (δὲ εἰς τὸ περὶ τὴν Δωδώνην, ὡς καὶ Πίνδαρος Παιᾶσιν. * 37. 38. [31. 32.] = B* 59. 60. Strabo, VII. 328, πότερον δὲ χρὴ λέγειν Ἑλλούς, ὡς Πίνδαρος, ἢ Σελλούς, ὡς ὑπονοοῦσιν παρ' Ομήρῳ κεῖσθαι, ἡ γραφὴ ἀμφίβο λος οὖσα οὐκ ἐᾷ διϊσχυρίζεσθαι. Cf. Et. Μ. 709. 38. Schol. II. π. 234, Πίνδαρος Ἑλλοὶ χωρὶς τοῦ σ ἀπὸ Ἑλλοῦ τοῦ δρυτόμου, ᾧ φασι τὴν περιστερὰν πρώτην καταδεῖξαι τὸ μαντεῖον. Eust. Π. 1057. 57. Strabo, VII. 328, καὶ οἱ τραγικοί τε καὶ Πίνδαρος Θεσπρωτίδα εἰρήκασι τὴν Δωδώνην. Τί δ ̓ ἔλπεαι σοφίαν ἔμμεναι, ἃ τ ̓ ὀλίγον τοι οὐ γὰρ ἔσθ ̓ ὅπως τὰ θεῶν βουλεύματ ̓ ἐρευνάσει 40. [34.] B* 62. Schol. Apoll. Rhod. I. 1086, εἴληφε δὲ τὰ περὶ τῶν ἁλκυόνων παρὰ Πινδάρου ἐκ Παιάνων...εὐλόγως δὲ ὄσσαν εἶπε τὴν ἁλκυόνος φωνήν· ὑπὸ γὰρ Ἥρας ἦν ἀπεσταλμένη, ὥς φησι Πίνδαρος. 41. [35.] = B* 63. Tzetz. ad Lycophr. 440, οἱ μάντεις οἱ γνήσιοι οἱ ἐθάδες τοῦ ἐν Δηραίοις τόπῳ ̓Αβδήρων τιμωμένου ̓Απόλλωνος, οὗ μνημονεύει καὶ Πίνδαρος ἐν Παιᾶσιν. 39. Stobae. Ecl. Phys. II. 1, 8. 39. 1. ἔλπεαι.] Cf. Nem. VII. 20. 39. 3. Cf. Isth. iv. 16, Eur. Bacch. 1002. ἐρευνάσει.] Böckh, Stob. ἐρευνᾶσαι. 42. * 43. [36. 37.] = B1 64. 65. Plut. de Musica c. 15, Πίνδαρος δ ̓ ἐν Παιᾶσιν ἐπὶ τοῖς Νιόβης γάμοις φησὶ Λύδιον ἁρμονίαν πρῶτον διδαχθῆναι (ὑπὸ ̓Ανθίππου). Aelian. Var. Hist. XII. 36, Αλκμαν δέκα (Niobae liberos), Μίμνερμος εἴκοσι, καὶ Πίνδαρος τοσούτους. Gellius, Noct. Att. xx. 7, "Nam Homerus pueros puellasque eius (Niobae) bis senos dicit fuisse, Euripides bis septenos, Sappho bis novenos, Bacchylides et Pindarus bis denos." 44. 45. 46. 47. 48. [38. 40. 41. 42. 39.] = B1 66—70. I. Ammon. 70, Θηβαῖοι καὶ Θηβαγενεῖς διαφέρουσιν, καθὼς Δίδυμος ἐν ὑπομνήματι τῷ πρώτῳ τῶν Παιάνων Πινδάρου φησίν, καὶ τὸν τρίποδα ἀπὸ τούτου Θηβαγενεῖς πέπουσι τὸν χρύσεον εἰς Ἰσμήνιον ἱερόν (emendation for Ἰσμηνὸν πρῶτον) κ.τ.λ.-ΙΙ. Schol. Ol. I. 26, περὶ δὲ τῆς Δωριστὶ ἁρμονίας εἴρηται ἐν Παιᾶσιν, ὅτι Δώριον μέλος σεμνότατόν ἐστιν.—III. Schol. Ο1. II. 70, ἐν δὲ τοῖς Παιᾶσιν εἴρηται περὶ τοῦ χρησμοῦ τοῦ ἐκπεσόντος Λαΐῳ, καθὰ καὶ Μνασέας ἐν τῷ περὶ χρησμών γράφει· Λάϊε Λαβδακίδη, ἀνδρῶν περιώνυμε πάντων.—IV. Schol. Pyth. vi. 4, ἐν τῇ πολυχρύσῳ Ἀπολλωνίᾳ νάπῃ, περὶ ἧς ἐν Παιᾶσιν εἴρηται...... ἐκεῖ γὰρ ἡ ̓Απολλωνία νάπη, περὶ ἧς ἐν Παιᾶσιν εἴρηται. V. Schol. Pyth. xii. 45, ἐν γὰρ τῷ Κηφισσῷ οἱ αὐλητικοὶ κάλαμοι φύονται. εἴρηται δὲ καὶ ἐν Παιᾶσι περὶ αὐ λητικῆς. Schol. Ol. XIII. 25, ὁ Πίνδαρος δὲ ἐν μὲν τοῖς Ὑπορχήμασιν ἐν Νάξῳ φησὶν εὑρεθῆναι πρῶτον διθύραμβον, ἐν δὲ τῷ πρώτῳ τῶν Διθυράμβων ἐν Θήβαις, ἐνταῦθα δὲ ἐν Κορίνθῳ. 44-48. From Didymos' commentary on Pindar's Paeâns. 50. [44.] B 72. = ̓Αλόχῳ ποτὲ θωραχθεὶς ἔπεχ ̓ ἀλλοτρίᾳ 51. [52] = B* 73. Strabo, Ix. 404, kaì ǹ ‘Ypía dè tŷs Tavaypaías vôv ẻσti, πpóτερον δὲ τῆς Θηβαΐδος· ὅπου ὁ Ὑριεὺς μεμύθευται καὶ ἡ τοῦ Ὠρίωνος γένεσις, ἣν φησι Πίνδαρος ἐν τοῖς Διθυράμβοις (cf. Eust. 264. 44). Hygin. Poet. Astron. II. 34, "Aristomachus autem dicit quendam Hyriea fuisse Thebis, Pindarus autem in insula Chio. Hunc autem cum Iovem et Mercurium hospitio recepisset, petisse ab his, ut sibi aliquid liberorum nasceretur: itaque, quo facilius petitum impetraret, bovem immolasse et his pro epulis apposuisse: quod cum fecisset, poposcisse Iovem et Mercurium quod corium de bove fuisset detractum, et quod fecerant urinae in corium infudisse, et id sub terra poni iussisse ex quo postea natum puerum, quem Hyrieus e facto Uriona nomine appellaret: sed vetustate et consuetudine factum est, ut Orion vocaretur. Hic dicitur Thebis Chium venisse, et Oenopionis filiam Meropen per vinum cupiditate incensus compressisse etc." Πληϊόναν, ἅμα δ' αὐτῷ κύων (λεοντοδάμας.) 53. [45.]= B* 75. Ἴδετ ̓ ἐν χορόν, Ολύμπιοι, 50. Etym. Magn. p. 460, 35, Cramer, An. Par. Iv. 194, 7, An. Ox. III. 89, 29. Once when drunken, assaulted another's wife.' See L. and S. θωρήσσω, ΙΙ. The allusion is perhaps to Orion and Plêionê. For ἔπεχ' οι ἐπεῖχεν cf. Schol. Nem. II. 16. 52. Schol. Nem. 11. 16. Lucian. pro Imag. c. 18. Etym. Magn. p. 675, 33. τρεχέτω.] Bergk. Böckh, τρέχων. 53. Dionysios Halikarn. de Comp. Verb. c. 22, given an instance Tŷs αὐστηρᾶς ἁρμονίας. The piece was composed for the Athenians. 53. 1. "Ider'.] Böckh with one ἐπί τε κλυτὰν πέμπετε χάριν, θεοί, πολύβατον οἵτ ̓ ἄστεος ὀμφαλὸν θυόεντα ἐν ταῖς ἱεραῖς ̓Αθάναις 5 οἰχνεῖτε πανδαίδαλόν τ ̓ εὐκλέ ̓ ἀγοράν ἰοδετᾶν λάχετε στεφάνων 10 τῶν ἐαριδρέπτων λοιβάν, Διόθεν τέ με σὺν ἀγλαᾷ ἴδετε πορευθέντ ̓ ἀοιδᾷ δεύτερον ἐπὶ κισσοδέταν θεόν, τὸν Βρόμιον Εριβόαν τε βροτοὶ καλέομεν. γόνον ὑπάτων μὲν πατέρων μελπέμεν γυναικῶν τε Καδμειᾶν ἔμολον. ἐν ̓Αργεία Νεμέα μάντιν οὐ λανθάνει, Ms. δεῦτ'. Perhaps Ἴτε δ'. For ἰδεῖν = ' regard with favour, cf. Ol. Χιν. 15. For ἰδεῖν ἐν ἐς) cf. Frag. 100. 9. ἐν.] Cf. Pyth. II. 11. For the invocation cf. Aristoph, Nub. 563. 2. ἐπί.] Tmesis. Edd. ἔπι. κλυτὰν χάριν.] ‘A renowned (or loud”) song. Cf. Οl. χιν. 19, Isth. vi. 19, VII. 16. 3. ὀμφαλόν.] Dissen takes this to be the altar of the Twelve gods in the forum at Athens. 5. εὐκλέ.] εὐκλέα for εὐκλεέα, cf. Nem. vi. 30. ἀγοράν.] The old forum below the Pnyx, Akropolis and Areopagos. 6. λάχετε.] Bergk λάβετε. 7. τῶν ἐαρ. λοιβ.] Böckh τἂν τ' ἐαριδρεπτᾷν λοιβᾶν. Bergk τῶν ἐαριδρόπων· ¦ ἀμοιβὰν Δι. (ἀμοιβ. acc. in apposition with the sentence). Διόθεν.] ‘From heaven. ἀγλαᾷ.] Böckh. mss. ἀγλαΐα. 8. δεύτερον.] Perhaps the first occasion was with the dithyramb of which the next fragment is the opening. 9. κισσοδέταν.] Bergk ἐπί τε κισ σοκόμαν. Το κισσοφόρος Οl. II. 27, Hom. Hymn. xxvi. 1. Eur. Phoen. 651. Simonides, Frag. 148 [205], πολλάκι δὴ φυλῆς ̓Ακαμαντίδος ἐν χοροῖσιν Ωραι | ἀνωλόλυξαν κισσοφόροις ἐπὶ διθυράμβοις | αἱ Διονυσιάδες, μίτραισι δὲ καὶ ῥόδων ἀώτοις | σοφῶν ἀοιδῶν ἐσκίασαν λιπαρὰν ἔθειραν. 10. τόν.] • Whom. Some place a full stop after v. 9 and a comma after καλέομεν. μὲν...τε.] Cf. Ol. iv. 15. πατέρων.] Zeus, while γυναικών Καδμείαν means Semele. For the plural cf. Isth. v. 43, τοῖσιν referring only to Achilles, Nem. Ι. 58. μελπέμεν.] For inf. cf. Isth. VII. 63, Frag. [6], 5. 11. ἔμολον.] The poet identifies himself with his ode, cf. Ol. VII. 13. Some mss. Σεμέλην. 12. mss. ἐν ἀργέα νεμέω(α) μαν τιν. Heyne, ἐν ̓Αργείᾳ Νεμέα μάντιν (i.e. the custodian of the sacred palm tree at Nemea, branches from which the victors bore in their hands). Bergk, ἐναργέ ̓ ἀνέμων μαντήϊ'. Usener, ἐναργέα τελέων σάματα, Christ, ἐναργέα τέλεα μάντιν. Perhaps ἐναργέ ̓ ἄνθεμα μάντιν (ACM for us. ΕΜΕ). Heyne and his followers suppose Pindar to have been at Nemea in the Spring. But if φοινικοεάνων ὁπότ ̓ οἰχθέντος Ωρᾶν θαλάμου 15 τότε βάλλεται, τότ ̓ ἐπ ̓ ἀμβρόταν χθόν ̓ ἐραταὶ 54. [46.] = Β4 76. Ω ταὶ λιπαραὶ καὶ ἰοστέφανοι καὶ ἀοίδιμοι, Ἑλλάδος ἔρεισμα, κλειναὶ ̓Αθᾶναι, δαιμόνιον πτολίεθρον. * 55. [196.]= B1 77. Ὅθι παῖδες ̓Αθαναίων ἐβάλοντο φαεννὰν κρηπῖδ ̓ ἐλευθερίας. *56. [225.]= B1 78. Κλῦθ ̓, ̓Αλαλὰ Πολέμου θύγατερ, ἐγχέων προοίμιον, ᾗ θύεται ἄνδρες (ὑπὲρ πόλιος) τὸν ἱρόθυτον θάνατον. Of this were so, there is no reason why he should mention it, as the games were in the summer. course μάντιν is most naturally the poet. 13. φοινικοεάνων.] Koch from 185. φοίνικος ἐανών. Other Edd. before Bergk φοίνικος ἔρνος. οἰχθέντος.] Cf. Lucr. 1. 10. 14. ἐπαΐωσιν.] Cf. Nem. II. 14 for the meaning 'feel,' 'feel the influence of;' and for the number cf. Pyth. 1. 13. Bergk ἐπάγωσιν ἔαρ. φυτὰ νεκτάρεα | τότε βάλλεται. 15. χθόν.] Var. lect. χέρσον. 16. μίγνυται.] The ῥόδα softens the Schema Pindaricum (cf. Pyth. x. 71, Ol. x. [x1]. 6). 17. ἀχεῖταί τ'.] Hermann's correction of οἶχν εῖτε, ὑμνεῖτε, from Lesbonax, περὶ σχημάτων, p. 184 Valcknaer. Bergk, ἀχει τ' after one us. 54. Schol. Aristoph. Acharn. 673, Nub. 299, Equ. 1329. Cf. Isokr. de Antidosi, 166. Cf. also O. and P. pp. xi., xii. 54. Scholl. Aristoph. Acharn. 673, Nub. 299. Schol. Aristid. III. 341. 54. 1. Ω ταί.] Böckh, αἳ τε. Ιοστέφανοι. ] I.e. at the Vernal Dionysia, cf. last Frag. v. 6. Cf. Aristoph. Acharn. 636 ff. 55. 56. Plut. de Gl. Athen. c. 7. |