curio et Penelope natum, comitem feras solitum e cubilibus excitare, et ideo capripedem figuratum esse etc." But Schol. in Theokr. Syrina, Τὸν δὲ Πᾶνα ἔνιοι γηγενῆ ἱστοροῦσιν, ἔνιοι δὲ Αἰθέρος καὶ νύμφης Οινόης, ὡς καὶ Πίνδαρος, ἔνιοι δὲ Οδυσσέως. ΑΠΟΛΛΩΝΙ. * 78. 79. [70.]= B* 101. 102. ......Κινηθεὶς ἐπῄει γᾶν καὶ θάλασσαν καὶ σκοπιαῖσιν μεγάλαις ὀρέων ὕπερ ἔστα, καὶ μυχοὺς δινάσσατο βαλλόμενος κρηπῖδας ἀλσέων, καί ποτε τὸν τρικαράνου Πτωΐου κευθμώνα κατέσχεθε... ......ναοπόλον μάντιν δαπέδοισιν ὁμοκλέα. 80. [62.] B 103. = Schol. Arist. Acharn. 720, Αγοράζειν ἐν ἀγορᾷ διατρίβειν ἐν ἐξουσίᾳ καὶ παρρησίᾳ ἐστίν, Αττικῶς, ὅθεν καὶ ἡ Κόριννα, ἐστὶ τοῦ Πινδάρου ἀττικιστί, ἐπεὶ καὶ ἐν τῷ πρώτῳ τῶν Παρθενίων ἐχρήσατο τῇ λέξει. Schol. Theokr. II. 10, Πίνδαρός φησιν ἐν τοῖς κεχωρισμένοις τῶν Παρθενίων (παρθένων), ὅτι τῶν ἐραστῶν οἱ μὲν ἄνδρες εὔχονται τὸν Ἥλιον, αἱ δὲ γυναῖκες Σελήνην. 78, 79. Strabo, Ix. 412, 413. 78. 3. δινάσσατο.] Qy. ἀλλάσ σετο ? βαλλόμενος.] Cf. Pyth. v. 83, VII. 3. Πτώου. The ode seems to have celebrated the foundation of an oracle and shrine near Akraephia between Mt Ptôon and the Lake Kopais. Σύνες ὅ τοι λέγω, ζαθέων ἱερῶν ὁμώνυμε πάτερ, κτίστορ Αἴτνας Νομάδεσσι γὰρ ἐν Σκύθαις ἀλᾶται Στράτων, ὃς ἁμαξοφόρητον οἶκον οὐ πέπαται 5 ἀκλεὴς ἔβα τῶνδε...... = 83. [73.] B 106. ̓Απὸ Ταϋγέτοιο μὲν Λάκαιναν ἐπὶ θηρσὶ κύνα τρέφειν πυκινώτατον ἕρπετον αἶγες ἐξοχώταται 5 ὅπλα δ ̓ ἀπ' Αργεος ἅρμα Θηβαῖον ἀλλ ̓ ἀπὸ τᾶς ἀγλαοκάρπου Σικελίας ὄχημα δαιδάλεον ματεύειν. ΘΗΒΑΙΟΙΣ ΕΙΣ ΗΛΙΟΝ ΕΚΛΕΙΨΑΝΤΑ. * 84. [74.] B 107. = ̓Ακτίς Αελίου, τί, πολύσκοπ ̓ ἐμὰ θεὰ, ἐμῶν μᾶτερ ὀμμάτων, 82. Schol. Nem. VII. 1. Schol. Pyth. II. 127. Schol. Aristoph. Aves, 925. Cf. Plato, Phaedr. 236 D, Meno 76 D. 82. 3. It is not certain that this line followed the last immediately. Στράτων.] Hiero's charioteer when he won the victory celebrated by Pyth. II., to whom he had given the mules. Here Pindar hints that a chariot also would be acceptable. Note the absence of any formal indication of the simile. 83. Athenaeos, I. 28 A, clearly from the same poem as Frag. 82. 83. 1. Cf. Soph. Ai. 8. ὅπλα.] Shields, cf. Ol. 83. 5. VII. 83. 83. 6. Cf. Οl. IV. 10. 84. Dionys. Hal. de adm. υἱ dic. Demosth. c. 7. Cf. Boetticher, Annal. Antiqu. 1853, p. 184. The ἄστρον ὑπέρτατον ἐν ἡμέρᾳ κλεπτόμενον, 5 ἀτραπὸν ἐσσυμένα ἐλᾶν τι νεώτερον ἢ πάρος; ἀλλά σε πρὸς Διὸς, ἱπποσόα θεός, ἱκετεύω, πάγκοινον τέρας. πολέμου δ ̓ εἰ σῶμα φέρεις τινός, ἢ 10 καρποῦ φθίσιν, ἢ νιφετοῦ σθένος ὑπέρφατον, ἢ στάσιν οὐλομέναν, ἢ πόντου κενέωσιν ἀνὰ πέδον, ἢ παγετὸν χθονός, ἢ νότιον θέρος ὕδατι ζακότῳ διερόν, 15 ἢ γαῖαν κατακλύσαισα θήσεις ἀνδρῶν νέον ἐξ ἀρχᾶς γένος, ὀλοφύρομαι * οὐδὲν ὅ τι * πάντων μέτα πείσομαι. various proposed emendations of the text are given in Bergk, ed. 4. Ideler supposes that the eclipse in question occurred at 2 P.M. April 30, B.C. 463. With this fragment compare Archilochos, Frag. 74. 84. 1. ἐμά, κ.τ.λ.] Mss. ἐμῆς θεῶ μ' ἄτερ ὀμμάτων. Bergk, τί πολύσκοπ ̓ ἐμήσω, ἐμῶν μᾶτερ ὀμμάτων ; πολύσκοπ'.] Cf. Il. III. 277. 84. 2. ἄστρον.] Vocative in apposition with ἀκτίς. Cf. Philostratos Ep. 53 (72 p. 949), Ol. 1. 6. 84. 3. πτανόν.] Qy. πραπίδων ? 84. 4. σοφίας.] Especially augury and fore-knowledge. 84. 6. ἐλᾶν.] Το bring on somewhat more strange-and-dreadful.' Cf. Pyth. iv. 155. 84. 7. ἱπποσόα θεός.] Blass. Μss. ἵππος θοάς (θαθοᾶς, θαθοάς). Bergk, ἵππους τε θοὰς ἱκ. 84. 8. τράποις.] Vulg. τράποιο. ‘Turn the universal portent to untroubled prosperity for Thebes.' 84. 10. σθένος.] Cf. Isth. III. 2. 84. 14, 15. So Hermann. The asterisks mark the lacuna which he filled up. For the sentiment cf. Eur. Phoen. 894, εἰς γὰρ ὢν πολλῶν μέτα | τὸ μέλλον, εἰ χρή, πείσομαι· τί γὰρ πάθω; Cic. ad Fam. VI. 2. 2. Plin. Epp. vi. 20. 17, possem gloriari non gemitum mihi, non uocem parum fortem excidisse, nisi me cum omnibus, omnia mecum perire misero magno tamen mortalitatis solacio credidissem. ἕκαστον ἐν πρᾶγος εὐθεῖα δὴ κέλευθος ἀρετὴν ἑλεῖν, τελευταί τε καλλίονες. Τὸ κοινόν τις ἀστῶν ἐν εὐδίᾳ τιθεὶς ἐρευνασάτω μεγαλάνορος Ασυχίας τὸ φαιδρὸν φάος, 87. [76.] = Β = 110. Γλυκὺ δ ̓ ἀπείροισι πόλεμος· πεπειραμένων δέ τις ταρβεί προσιόντα νιν καρδίᾳ περισσῶς. Schol. Theokr. VII. 103, Ομόλας δὲ Θετταλίας ὄρος, ως Εφορος καὶ ̓Αριστόδημος ὁ Θηβαῖος, ἐν οἷς ἱστορεῖ περὶ τῆς ἑορτῆς τῶν Ομολωίων, καὶ Πίνδαρος ἐν τοῖς Ὑπορχήμασιν. Schol. Pind. Isth. 1. 21, Ιόλαος δὲ ἦν Ἡρακλέους ἡνίοχος, ἀλλ ̓ ευρήματα Πινδάρου ἐν Ὑπορχήμασιν, ὡς καὶ εὗρημα Κάστορος, ὡς αὐτὸς λέγει Böckh, ἅρματα δὲ αὐτοῦ εὕρημα κατὰ τὰ Schol. Pind. Οl. XIII. 25, Ὁ Πίνδαρος δὲ ἐν μὲν τοῖς Ὑπορχή 'μασιν ἐν Νάξω φησὶν εὑρηθῆναι πρῶτον διθύραμβον. * 93. 94. [82]=B' 116. 117. Ο Μοισαγέτας με καλεῖ χορεῦσαι. Βούλομαι παίδεσσιν Ελλάνων......... * 96. [84.]= B* 119. Ἐν δὲ Ῥόδον...κατῴκισθεν......... 93, 94. Hêphaest. p. 78 (46). Examples of Pindaric hendecasyllables. 95. Schol. Ol. II. 16. MSS. read παίδευσιν. From the 96. Schol. Ο1. II. 16. same enkomion as Frag. 95. 96. 1. év.] V. l. av. |