ἐνθένδ ̓ ἀφορμαθέντες ὑψηλὰν πόλιν ἀμφινέμονται, ΑΛΕΞΑΝΔΡΩ ΑΜΥΝΤΑ 97. 98. 97. [85.] = Β' 120. Ὀλβίων ὁμώνυμε Δαρδανιδᾶν, παῖ θρασύμηδες ̓Αμύντα. * 98. [86.]= B* 121. .Πρέπει δ ̓ ἐσλοῖσιν ὑμνεῖσθαι καλλίσταις ἀοιδαῖς· τοῦτο γὰρ ἀθανάτοις τιμαῖς ποτιψαύει μόνον [ῥηθέν]· θνάσκει δὲ σιγαθὲν καλὸν ἔργον. IX. ΣΚΟΛΙΑ. ΞΕΝΟΦΩΝΤΙ ΚΟΡΙΝΘΙΩΙ. 99. [87.] B 122. Πολύξεναι νεάνιδες, ἀμφίπολοι 96. 2. Cf. Pyth. xrr. 2. 96. 3. For the theme cf. Ol. III. 39, 40. 96. 4. νέφος.] Apparently suggested by the shower of gold at Rhodes, cf. Isth. VI. 5 note. 97. Schol. Nem. VII. 1, Dion Chrysost. Orat. 11. p. 25 (Vol. 1. 28, ed. Emper). 98. Dion. Hal. de Vi Dic. Demosth. c. 26. From the same enkomion as Frag. 97. 98. 1. For sentiment cf. Nem. III. 29. 98. 2. ποτιψαύει.] Cf. Pyth. ΙΧ. 120, Isth. III. 29. 98. 3. Cf. Nem. Iv. 6, Isth. III. 58. δὲ σιγαθέν.] So Barnes. MSS. δ ̓ ἐπιταθέν. Sylburg, Böckh, ἐπι λασθέν. Στρ. α'. 99. Athenaeos, XIII. 573 c. Part of a skolion performed at the temple of 'Αφροδίτη Ουρανία when Xenophôn of Korinth offered a sacrifice before competing for the Olympian games, and according to Korinthian custom engaged a number of ἑταῖραι, ἱερόδουλοι to attend the ceremony. Such ἱερόδουλοι are still found in connection with temples in India. The skolia of Pindar seem to have differed from ordinary drinking songs in being choric, or at least accompanied by a choric dance, executed in this case by 100 ἑταῖραι. 99. 1. Πολύξεναι.] For this feminine cf. Nem. III. 2. Πειθοῦς ἐν ἀφνειῷ Κορίνθῳ, αἴτε τᾶς χλωρᾶς λιβάνου ξανθὰ δάκρη θυμιᾶτε, πολλάκι ματέρ ̓ ἐρώτων οὐρανίαν πτάμεναι 5 νόημα ποττὰν Αφροδίταν, ὑμῖν ἄνευθ ̓ ἀπαγορίας ἔπορεν, ὦ παῖδες, ἐρατειναῖς ἐν εὐναῖς μαλθακας ὥρας ἀπὸ καρπὸν δρέπεσθαι. σὺν δ ̓ ἀνάγκα πᾶν καλόν... Στρ. β'. Στρ. γ'. το ἀλλὰ θαυμάζω, τί με λέξοντι Ἰσθμοῦ δεσπόται τοιάνδε μελίφρονος ἀρχὰν εὑρόμενον σκολίου ξυνάορον ξυναῖς γυναιξίν. ΘΕΟΞΕΝΩ, ΤΕΝΕΔΙΩΙ. * 100. [88.]= B1 123. Στρ. Χρὴν μὲν κατὰ καιρὸν ἐρώτων δρέπεσθαι, θυμέ, σὺν ἁλικία τὰς δὲ Θεοξένου ἀκτῖνας προσώπου μαρμαρυζοίσας δρακεὶς ὃς μὴ πόθῳ κυμαίνεται, ἐξ ἀδάμαντος ἢ σιδάρου κεχάλκευται μέλαιναν καρδίαν Αντ. 5 ψυχρά φλογί, πρὸς δ ̓ ̓Αφροδίτας ἀτιμασθεὶς ἑλικοβλεφάρου ἢ περὶ χρήμασι μοχθίζει βιαίως, ἢ γυναικείῳ θράσει [ψυχρὰν] φορεῖται πᾶσαν ὁδὸν θεραπεύων. ἀλλ ̓ ἐγὼ τᾶσδ ̓ ἕκατι κηρὸς ὡς δαχθεὶς ὅλα Επ. ἱρῶν μελισσᾶν τάκομαι, εὖτ ̓ ἂν ἴδω παίδων νεόγνιον ἐς ἥβαν 1ο ἐν δ ̓ ἄρα καὶ Τενέδῳ Πειθώ τ ̓ ἔναιεν καὶ Χάρις υἱὸν ̓Αγησιλάου. ΘΡΑΣΥΒΟΥΛΩ ΑΚΡΑΓΑΝΤΙΝΩ = 101. [89. 94.] B1 124. Ω Θρασύβουλ ̓, ἐρατἂν ὄχημ ̓ ἀοιδᾶν τοῦτό τοι πέμπω μεταδόρπιον· ἐν ξυνῷ κεν εἴη συμπόταισίν τε γλυκερὸν καὶ Διωνύσοιο καρπῷ καὶ κυλίκεσσιν ̓Αθαναίαισι κέντρον δείπνου δὲ λήγοντος γλυκὺ τρωγάλιον 5 καίπερ πεδ ̓ ἄφθονον βοράν. Τόν ρα Τέρπανδρός ποθ ̓ ὁ Λέσβιος εὗρεν ψαλμὸν ἀντίφθογγον ὑψηλᾶς ἀκούων πηκτίδος. * 103. [92.]= B1 126. Μηδ' ἀμαύρου τέρψιν ἐν βίῳ πολύ τοι 101. Athenaeos, xI. p. 480 c, χιν. p. 641 Β. Böckh thinks that this skolion was sung at a feast in celebration of a Panathenaic victory, perhaps that mentioned Isth. II. 19. 101. 2. ἐν ξυνῷ.] At once. 101. 3. Αθαναίαισι.] The best kind of kylix was manufactured in Attica. F. Blass, Mus. Rhen. XIX. 306, makes ἀοιδᾶν, εἴη, καρπῷ the ends of the lines of a three-lined strophe, and joins on to this fragment Frag. 203. * 104. [236.]= B* 127. Εἴη καὶ ἐρᾶν καὶ ἔρωτι χαρίζεσθαι κατα καιρόν 105. [90.]=B* 128. Χάριτάς τ' Αφροδισίων ἐρώτων, ὄφρα σὺν Χιμάρῳ μεθύων ̓Αγάθωνί τε καλῷ Χ. ΘΡΗΝΟΙ. * 106. 107. [95.] = B* 129, 130. Τοῖσι λάμπει μὲν μένος ἀελίου τὴν ἐνθάδε νύκτα κάτω, φοινικορόδοις δ ̓ ἐνὶ λειμώνεσσι προάστιον αὐτῶν καὶ λιβάνῳ σκιαρὸν καὶ χρυσέοις καρποῖς βεβριθός. καὶ τοὶ μὲν ἵπποις γυμνασίοις τε, τοὶ δὲ πεσσοῖς, 5 τοὶ δὲ φορμίγγεσσι τέρπονται, παρὰ δέ σφισιν εὐανθὴς ἅπας τέθαλεν ὄλβος· ὀδμὰ δ ̓ ἐρατὸν κατὰ χῶρον κίδναται αἰεὶ θύα μιγνύντων πυρὶ τηλεφανεῖ παντοῖα θεῶν 104. 1. εἴη.] Cf. Isth. I. 64. ἔρωτι.] Bergk conjectured ἔρωσιν, and o at the end of the verse, referring it to Frag. 100. 104. 2. ' Do not pursue amours when older than the (natural) tale (of years).' For construction cf. Isth. III. 31. πράξιν.] See L. and S. s. v. ΙΙ. 3. 105. Ath. x. 427 D. 105. 2. Χιμάρῳ.] MSS. χεικάρῳ, Böckh χειμάρρῳ. Text, Bergk comparing Polyb. xxix. 1. 106, 107, 108. Plutarch. Cons. ad Apoll. c. 35, de Occulto Viv. c. 7 (σκυθί- for σκιερ-). 106. 1. Contrast Ol. II. 61, where the vernal equinox is perpetual. Perhaps the poet could have reconciled the two statements. 106. 3. σκιαρόν.] Hermann. Böckh σκιαρᾷ. 106. 7. μιγνύντων.] • Since they are ever mingling. Cf. Pyth. VIII. 43, 85. |