5 ἔνθεν τὸν ἄπειρον ἐρεύγονται σκότον βληχροὶ δνοφερᾶς νυκτὸς ποταμοί........ Ολβίᾳ δ ̓ ἅπαντες αἴσᾳ λυσίπονον τελευτάν. ἐκ θεῶν· εὕδει δὲ πρασσόντων μελέων, ἀτὰρ εὐδόν- δείκνυσι τερπνῶν ἐφέρποισαν χαλεπῶν τε κρίσιν. * 109. [97.] B* 132. Ψυχαὶ δ ̓ ἀσεβέων ὑπουράνιοι 5 μολπαῖς μάκαρα μέγαν ἀείδοντ ̓ ἐν ὕμνοις. 107. Metre of vv. 6, 7 of 106. βληχροί.] • Sluggish. Cf. Hor. Od. 11. 14, 17, visendus ater flumine languido | Cocytus. 108. From another thrênos, Plut. Vit. Rom. c. 28. 108. 1. λυσίπονον.] After this word Böckh inserts μετανίσσονται. 108. 4. πρασσόντων.] Cf. Nem. I. 26. For sentiment cf. Aesch. Eum. 104, εύδουσα γὰρ φρὴν ὄμμασιν λαμπρύνεται, Cic. Div. I. 30. Pindar attached great importance to dreams (Pausan. IX. 23). These views as to the future state are probably due to Heraklitos or Pythagoras. 108. 5. Reveal the (correct) judgment which will be held in the future state as to things pleasant and painful. 109. Theodoretos, Gr. Affect. Curatio, VIII. p. 599 c; Clemens Alex. Strom. Ix. p. 640, 22. Dissen suspects the genuineness of this fragment. Prof. Seymour however shows that the sentiments, if not found elsewhere in Pindar, are classical, by quoting Plato, Phaed. 81 €, ἡ τοιαύτη ψυχή βαρύνεταί τε καὶ ἕλκεται εἰς τὸν ὁρατὸν τόπον... περὶ τὰ μνήμνατά τε καὶ τοὺς τάφους κυλινδουμένη...(τῶν φαύλων ψυχαὶ) αἱ περὶ τὰ τοιαῦτα ἀναγκάζονται πλανᾶσθαι δίκην τίνουσαι τῆς προτέρας τροφῆς κακῆς οὔσης, and the epigram on those who fell at Potidaea (Corp. Inscr. Att. 442), αἰθὴρ μὲν ψυχὰς ὑπεδέξατο, σώματα δὲ χθών, and Epicharmos (Plut. Consol. ad Apoll. 15), γὰ μὲν εἰς γᾶν, πνεῦμα δ' ἄνω. 109. 2. γαία.] Locative, cf. Nem. Χ. 35. 109. 5. μάκαρα.] This use of Οἶσι δὲ Φερσεφόνα ποινὰν παλαιοῦ πένθεος δέξεται, ἐς τὸν ὕπερθεν ἅλιον κείνων ἐνάτῳ ἔτεϊ ἀνδιδοῖ ψυχὰς πάλιν, ἐκ τῶν βασιλῆες ἀγαυοὶ καὶ σθένει κραιπνοὶ σοφίᾳ τε μέγιστοι 5 ἄνδρες αὔξοντ ̓ ἐς δὲ τὸν λοιπὸν χρόνον ἥρωες ἁγνοὶ πρὸς ἀνθρώπων καλεῦνται. 111. [99.]= B' 134. Εὐδαιμόνων δραπέτας οὐκ ἔστιν ὄλβος. 112. [100.]= B* 135. Πέφνε δὲ τρεῖς καὶ δέκ ̓ ἄνδρας· τετράτῳ δ ̓ αὐτὸς πεδάθη. * 113. [101.]= B* 136. Aristid. Ι. 130: Επέρχεταί μοι τὸ τοῦ Πινδάρου προσθεῖναι Αστρα τε καὶ ποταμοὶ καὶ κύματα πόντου τὴν ἀωρίαν τὴν σὴν ἀνακαλεῖ. * 114. [102.]= B* 137. Όλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖν ̓ εἶσ ̓ ὑπὸ χθόν ̓· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν. the singular = θεόν, is overlooked by L. and S. 110. Plato, Meno, p. 81 в. 110. 1. οἷσι.] Cf. Οl. ΧΙΙΙ. 29, Pyth. iv. 21, 37. ποινάν.] Cf. Il. IX. 633. πένθεος.] Euphemistic for ἁμαρ τίας. 110. 2. ἐνάτῳ.] The reference has been thought to be to the exile of a homicide. 110. 3, 4. Mss. ψυχαν...τῶν. 111. Stobaeos, Floril. CIII. 6 (Serm. ccxLIx. p. 821, Weckel). F. II. ὄλβος.] Vulg. ὄλβιος. Cf. Nem. VIII. 17. 112. Scholl. Ol. 1. 127, Il. x. 252. πεδάθη.] Frag. 116. 8. 114. Clemens Alex. Strom. ΙΙΙ. 518. On an Athenian who had been initiated at Eleusis. Bergk suggests Hippokratês. κεῖν ̓ εἶσ'.] MSS. ἐκεῖνα κοινὰ εἰς. Böckh, ἐκεῖνα κοιλὰν | εἰσιν. βίου.] Lobeck βιότου, cf. Isth. III. 23. 15 Antiatt. in Bekk. An. I. 99, 2: Ητοι οὐκ ἄρχον, ἀλλ ̓ ὑποτασσόμενον· Πίνδαρος Θρήνοις. Εντι μὲν χρυσαλακάτου τεκέων Λατοῦς ἀοιδαὶ ὥριαι παιανίδες· ἔντι..... ελλοντος ἐκισῦ.. στέφανον ἐκ διο . . . αιόμεναι· τὸ δὲ κοίμισαν τρεῖς........ .. . . σώματ ̓ ἀποφθιμένων. 5 ὁ μὲν ἀχέταν Λίνον αἴλινον ὕμνει, ὁ δ ̓ Ὑμέναιον, ὃν ἐν γάμοισι χροϊζόμενον ... σὺν πρῶτον λάβεν, ἐσχάτοις ὕμνοισιν· ὁ δ ̓ Ἰάλεμον ὠμοβόλῳ νούσῳ [ὅτι] πεδαθέντα σθένος, ΧΙ. ΕΞ ΑΔΗΛΩΝ ΕΙΔΩΝ. 117. [104.] B' 140. Τί θεός ἐστι; τὸ πᾶν. 115. Cf. Nem. VI. 5. 116. Schol. Eurip. Rhes. 892. The general sense is that paeans pertain to Apollo and Artemis, some other form of song to some other or others, but thrênoi to three muses; Urania, mother of Linos; Terpsichore, mother of Hymenaeos ; and Kalliope, mother of Iâlemos by Apollo, and of Orpheus by Oeagros. 116. 3. τὸ δέ.] And again.” τρεῖς.] mss. only give τρ. Some equivalent of Mοῖσαι υἱῶν follows. 116. 6. ὃν ἐν γάμοισι.] ἐργάμοισι. MSS. 118. [105.] B* 141. Θεὸς ὁ τὰ πάντα τεύχων βροτοῖς καὶ χάριν ἀοιδᾷ φυτεύει. 119. [106.] B* 142. = Θεῷ δὲ δυνατὸν ἐκ μελαίνας νυκτὸς ἀμίαντον ὄρσαι φάος, κελαινεφέϊ δὲ σκότει καλύψαι καθαρὸν ἡμέρας σέλας. 127. [118.] = B1 150. Μαντεύεο Μοῖσα, προφατεύσω δ ̓ ἐγώ. 128. [119.]= B1 151. Δενδρέων δὲ νομὸν Διόνυσος πολυγαθὴς αὐξάνοι, ἁγνὸν φέγγος οπώρας. = 131. [126.] B1 154. Ελαφρὰν κυπάρισσον φιλέειν, ἐὰν δὲ νομὸν Κρήτας περιδαῖον. ἐμοὶ δ ̓ ὀλίγον μὲν γᾶς δέδοται, ὅθεν ἄδρυς· 132. [127.]= B1 155. Τί δ' ἔρδων φίλος σοί τε, καρτερόβροντα Κρονίδα, φίλος δὲ Μοίσαις, |