Ιακχ ̓, ὦ Ἴακχε,

νυκτέρου τελετῆς φωσφόρος ἀστήρ. φλογί φέγγεται δὲ λειμών·

γόνυ πάλλεται γερόντων αποσείονται δὲ λύπας

χρονίους τ ̓ ἐτῶν παλαιῶν ἐνιαυτοὺς,

ἱερᾶς ὑπὸ τιμᾶς.

σὺ δὲ λαμπάδι φέγγων

προβάδην ἔξαγ ̓ ἐπ ̓ ἀνθηρὸν ἕλειον δάπεδον χοροποιὸν, μάκαρ, ἥβαν.

345

350

εὐφημεῖν χρὴ κἀξίστασθαι τοῖς ἡμετέροισι χοροῖσιν ὅστις ἄπειρος τοιῶνδε λόγων, ἢ γνώμῃ μὴ καθα

ρεύει,

355

ἢ γενναίων ὄργια Μουσῶν μήτ' εἶδεν μήτ' ἐχό

ρευσεν,

μηδὲ Κρατίνου τοῦ ταυροφάγου γλώττης βακχεῖ ἐτελέσθη,

ἢ βωμολόχοις ἔπεσιν χαίρει μὴ ἐν καιρῷ τοῦτο ποιοῦσιν,

ἢ στάσιν ἐχθρὰν μὴ καταλύει, μηδ' εὔκολός ἐστι πολίταις,

ἀλλ ̓ ἀνεγείρει καὶ ῥιπίζει, κερδῶν ἰδίων ἐπιθυμῶν, 360 ἢ τῆς πόλεως χειμαζομένης αρχων καταδωροδο κεῖται,

ἡ προδίδωσιν φρούριον ἡ ναῦς, ἢ τἀπόρρητ ̓ ἀποπέμπει

ἐξ Αἰγίνης Θωρυκίων ὤν, εἰκοστολόγος κακοδαίμων, ἀσκώματα καὶ λίνα καὶ πίτταν διαπέμπων εἰς Επίδαυρον,

ἢ χρήματα ταῖς τῶν ἀντιπάλων ναυσὶν παρέχειν τινὰ πείθει,

G. R.

2

365

ἢ κατατιλᾷ τῶν ̔Εκαταίων κυκλίοισι χοροῖσιν

ὑπάδων,

ἢ τοὺς μισθοὺς τῶν ποιητῶν ῥήτωρ ἂν εἶτ ̓ ἀποτρώγει,

κωμῳδηθεὶς ἐν ταῖς πατρίοις τελεταῖς ταῖς τοῦ Διονύσου

τούτοις αὐδῶ καὖθις ἀπαυδῶ καὖθις τὸ τρίτον μάλ' ἀπαυδῶ

ἐξίστασθαι μύσταισι χοροῖς· ὑμεῖς δ ̓ ἀνεγείρετε μολπὴν

370

νῦν καὶ τὸν ὡραῖον θεὸν παρακαλεῖτε δεῦρο

ᾠδαῖσι, τὸν ξυνέμπορον τῆσδε τῆς χορείας.
Ἴακχε πολυτίμητε, μέλος ἑορτῆς

ἥδιστον εὑρὼν, δεῦρο συνακολούθει

πρὸς τὴν θεὸν καὶ δεῖξον ὡς

ἄνευ πόνου πολλὴν ὁδὸν περαίνεις.
Ιακχε φιλοχορευτὰ, συμπρόπεμπέ με.
σὺ γὰρ κατεσχίσω μὲν ἐπὶ γέλωτι
κἀπ ̓ εὐτελείᾳ τόν τε σανδαλίσκον
καὶ τὸ ῥάκος, κἀξεῦρες ὥστ ̓

ἀζημίους παίζειν τε καὶ χορεύειν.

Ιακχε φιλοχορευτὰ, συμπροπεμπέ με.

ΔΙ. ἐγὼ δ ̓ ἀεί πως φιλακόλουθός εἰμι καὶ

παίζων χορεύειν βούλομαι. ΞΑ. κἄγωγε πρός.

ΧΟ. βούλεσθε δῆτα κοινῇ

σκώψωμεν ̓Αρχέδημον ;

ὃς ἑπτέτης ὢν οὐκ ἔφυσε φράτερας,

νυνὶ δὲ δημαγωγεί

ἐν τοῖς ἄνω νεκροῖσι,

κἀστὶν τὰ πρῶτα τῆς ἐκεῖ μοχθηρίας.

ΔΙ. ἔχοιτ ̓ ἂν οὖν φράσαι νῶν
Πλούτων ̓ ὅπου 'νθάδ' οἰκεῖ;

ξένω γαρ ἐσμεν ἀρτίως ἀφιγμένω.

2

390

394

395

400

403

416

420

ΧΟ. μηδὲν μακρὰν ἀπέλθῃς, μηδ' αὖθις ἐπανέρῃ με,

ἀλλ ̓ ἴσθ ̓ ἐπ ̓ αὐτὴν τὴν θύραν ἀφιγμένος.

ΔΙ. αἴροι ἂν αὖθις, ὦ παῖ.

ΞΑ. τουτί τί ἦν τὸ πρᾶγμα

ἀλλ ̓ ἢ Διὸς Κόρινθος ἐν τοῖς στρώμασιν; ΧΟ. χωρεῖτε

435

440

444

νῦν ἱερὸν ἀνὰ κύκλον θεᾶς, ἀνθοφόρον ἀν ̓ ἄλσος
παίζοντες οἷς μετουσία θεοφιλοῦς ἑορτῆς.
ἐγὼ δὲ σὺν ταῖσιν κόραις εἰμι καὶ γυναιξὶν,
οὗ παννυχίζουσιν θεᾷ, φέγγος ἱερὸν οἴσων.
χωρῶμεν ἐς πολυρρόδους
λειμῶνας ἀνθεμώδεις,
τὸν ἡμέτερον τρόπον
τὸν καλλιχορώτατον
παίζοντες, ὃν ὄλβιαι

Μοῖραι ξυνάγουσιν.

μόνοις γὰρ ἡμῖν ἥλιος

καὶ φέγγος ἱλαρόν ἐστιν,

ὅσοι μεμνήμεθ ̓ εὐ

σεβῆ τε διήγομεν

τρόπον περὶ τοὺς ξένους

καὶ τοὺς ἰδιώτας.

στρ. 448

ΔΙ. ἄγε δὴ τίνα τρόπον τὴν θύραν κόψω; τίνα; πῶς ἐνθάδ ̓ ἄρα κόπτουσιν οὑπιχώριοι;

ΞΑ. οὐ μὴ διατρίψεις, ἀλλὰ γεύσει τῆς θύρας, καθ' Ηρακλέα τὸ σχῆμα καὶ τὸ λῆμ ̓ ἔχων ; ΔΙ. παῖ παῖ. ΑΙΑ. τίς οὗτος ;

450

ἀντ.

ΔΙ.
Ἡρακλῆς ὁ καρτερός.
ΑΙΑ. ὦ βδελυρὲ κἀναίσχυντε καὶ τολμηρὲ σὺ
καὶ μιαρὲ καὶ παμμίαρε καὶ μιαρώτατε,

455

460

465

ὃς τὸν κύν ̓ ἡμῶν ἐξελάσας τὸν Κέρβερον ἀπῇξας ἄγχων κἀποδρὰς ᾤχου λαβὼν, ἓν ἐγὼ 'φύλαττον. ἀλλὰ νῦν ἔχει μέσος τοία Στυγός σε μελανοκάρδιος πέτρα Αχερόντιός τε σκόπελος αἱματοσταγής φρουροῦσι, Κωκυτοῦ τε περίδρομοι κύνες, Εχιδνά θ' ἑκατογκέφαλος, ἢ τὰ σπλάγχνα σου διασπαράξει, πλευμόνων τ ̓ ἀνθάψεται Ταρτησία μύραινα· τω νεφρὼ δέ σου αὐτοῖσιν ἐντέροισιν ἡματωμένω διασπάσονται Γοργόνες Τιθράσιαι, ἐφ ̓ ἃς ἐγὼ δρομαῖον ὁρμήσω πόδα. ΞΑ. ὦ καταγέλαστ ̓, οὔκουν ἀναστήσει ταχὺ πρίν τινά σ ̓ ἰδεῖν ἀλλότριον ;

ΔΙ.

ἀλλ ̓ ὡρακιῶ. ἀλλ ̓ οἶσε πρὸς τὴν καρδίαν μου σφογγιάν. ΞΑ. ἰδοὺ λαβέ. ΔΙ. προσθοῦ.

470

475

480

ποῦ 'στιν; ὦ χρυσοὶ θεοὶ,

δείσασα γὰρ

485

ἐγώ ;

εἰς τὴν κάτω μου κοιλίαν καθείρπυσεν. ΞΑ. ὦ δειλότατε θεῶν σὺ κἀνθρώπων. ΔΙ.

πῶς δειλὸς, ὅστις σφογγιὰν ᾔτησά σε;

ΞΑ. ἀνδρεῖά γ', ὦ Πόσειδον.

ΔΙ.

οἶμαι νὴ Δία.

σὺ δ ̓ οὐκ ἔδεισας τὸν ψόφον τῶν ῥημάτων
καὶ τὰς ἀπειλάς; ΞΑ. οὐ μὰ Δί ̓ οὐδ ̓ ἐφρόντισα.

ΔΙ. ἴθι νυν, ἐπειδὴ ληματιᾷς κἀνδρεῖος εἶ,

σὺ μὲν γενοῦ 'γω, τὸ ῥόπαλον τουτὶ λαβὼν
καὶ τὴν λεοντῆν, εἴπερ ἀφοβόσπλαγχνος εἶ·

495