ὁπόθ ̓ ἡ Νιόβη τι φθέγξεται· τὸ δραμα δ' ἂν διῄει. ΔΙ. ὦ παμπόνηρος, οἷ ̓ ἄρ ̓ ἐφενακιζόμην ὑπ' αὐτοῦ. τί σκορδινᾷ καὶ δυσφορεῖς ; ΕΥ. ΔΙ. ὅτι αὐτὸν ἐξελέγχω. κἄπειτ ̓ ἐπειδὴ ταῦτα ληρήσειε καὶ τὸ δρᾶμα ἤδη μεσοίη, ῥήματ ̓ ἂν βόεια δώδεκ ̓ εἶπεν, ὀφρὺς ἔχοντα καὶ λόφους, δείν ̓ ἄττα μορμορωπὰ, ἄγνωτα τοῖς θεωμένοις. ΑΙΣ. οἴμοι τάλας. σιώπα. 921 926 ΕΥ. σαφὲς δ ̓ ἂν εἶπεν οὐδὲ ἕν. ΔΙ. μὴ πρῖε τοὺς ὀδόντας. ΕΥ. ἀλλ' ἡ Σκαμάνδρους, ἢ τάφρους, ἢ ̓π ̓ ἀσπίδων ἐπόντας ΔΙ. γρυπαέτους χαλκηλάτους, καὶ ῥήμαθ' ἱππόκρημνα, ἃ ξυμβαλεῖν οὐ ῥᾴδι ̓ ἦν. 930 νὴ τοὺς θεοὺς, ἐγὼ γοῦν ἤδη ποτ' ἐν μακρῷ χρόνῳ νυκτὸς διηγρύπνησα τὸν ξουθὸν ἱππαλεκτρυόνα ζητῶν, τίς ἐστιν ὄρνις. ΑΙΣ. σημεῖον ἐν ταῖς ναυσὶν, ὦμαθέστατ ̓, ἐνεγέγραπτο. ΔΙ. ἐγὼ δὲ τὸν Φιλοξένου γ ̓ ᾤμην Ἔρυξιν εἶναι. ΕΥ. εἶτ ̓ ἐν τραγῳδίαις ἐχρῆν καλεκτρυόνα ποιῆσαι; ΑΙΣ. σὺ δ ̓, ὦ θεοῖσιν ἐχθρὲ, ποῖ' ἄττ ̓ ἐστὶν ἅττ ̓ ἐποίεις; ΕΥ. οὐχ ἱππαλέκτρυόνας μὰ Δί ̓ οὐδὲ τραγελάφους, ἅπερ σὺ, 936 ἂν τοῖσι παραπετάσμασιν τοῖς Μηδικοῖς γράφουσιν· ἀλλ ̓ ὡς παρέλαβον τὴν τέχνην παρὰ σοῦ τὸ πρῶτον εὐθὺς οἰδοῦσαν ὑπὸ κομπασμάτων καὶ ῥημάτων ἐπαχθῶν, ἴσχνανα μὲν πρώτιστον αὐτὴν καὶ τὸ βάρος ἀφεῖλον ἐπυλλίοις καὶ περιπάτοις καὶ τευτλίοισι λευκοῖς, χυλὸν διδοὺς στωμυλμάτων, ἀπὸ βιβλίων ἀπηθῶν· 941 ΔΙ. εἶτ ̓ ἀνέτρεφον μονωδίαις, Κηφισοφῶντα μιγνύς κρεῖττον γὰρ ἦν σοι νὴ Δί' ἢ τὸ σαυτοῦ. ΕΥ. ἔπειτ ̓ ἀπὸ τῶν πρώτων ἐπῶν οὐδὲν παρῆκ ̓ ἂν ἀργὸν, ἀλλ ̓ ἔλεγεν ἡ γυνή τέ μοι χω δοῦλος οὐδὲν ἧττον, χω δεσπότης χὴ παρθένος χὴ γραῦς ἄν. ΑΙΣ. ΕΥ. ΔΙ. εἶτα δῆτα οὐκ ἀποθανεῖν σε ταῦτ ̓ ἐχρῆν τολμῶντα ; δημοκρατικὸν γὰρ αὔτ ̓ ἔδρων. 950 μὰ τὸν ̓Απόλλω τοῦτο μὲν ἔασον, ὦ τῶν. οὐ σοὶ γάρ ἐστι περίπατος κάλλιστα περί γε τούτου. ΕΥ. ἔπειτα τουτουσὶ λαλεῖν ἐδίδαξα, ΑΙΣ. φημὶ καγώ. ὡς πρὶν διδάξαι γ ̓ ὤφελες μέσος διαρραγῆναι. ΕΥ. λεπτών τε κανόνων ἐσβολὰς ἐπῶν τε γωνιασμούς, νοεῖν, ὁρᾶν, ξυνιέναι, στρέφειν, ἐρᾶν, τεχνάζειν, κάχ ̓ ὑποτοπεῖσθαι, περινοεῖν ἅπαντα, ΑΙΣ. 955 960 φημὶ καγώ. ΕΥ. οἰκεῖα πράγματ ̓ εἰσάγων, οἷς χρώμεθ', οἷς ξύνεσμεν, ἐξ ὧν γ ̓ ἂν ἐξηλεγχόμην· ξυνειδότες γὰρ οὗτοι ἤλεγχον ἄν μου τὴν τέχνην· ἀλλ ̓ οὐκ ἐκομπολάκουν ἀπὸ τοῦ φρονεῖν ἀποσπάσας, οὐδ ̓ ἐξέπληττον αὐτοὺς, Κύκνους ποιῶν καὶ Μέμνονας κωδωνοφαλαροπώλους. γνώσει δὲ τοὺς τούτου τε κἀμοῦ γ' ἑκατέρου μαθητάς. τουτουμενὶ Φορμίσιος Μεγαίνετός θ' ὁ Μάγνης, 965 σαλπιγγολογχυπηνάδαι, σαρκασμοπιτυοκάμπται, οὑμοὶ δὲ Κλειτοφῶν τε καὶ Θηραμένης ὁ κομψός. ΔΙ. Θηραμένης; σοφός γ' ἀνὴρ καὶ δεινὸς ἐς τὰ πάντα, ὃς ἣν κακοῖς που περιπέσῃ καὶ πλησίον παραστῇ, πέπτωκεν ἔξω τῶν κακῶν, οὐ Χίος, ἀλλὰ Κείος. ΕΥ. τοιαῦτα μέντοἐγὼ φρονεῖν τούτοισιν εἰσηγησάμην, ποῦ μοι τοδί; τίς τοῦτ ̓ ἔλαβε; κεχηνότες Μαμμάκυθοι, Μελητίδαι καθῆντο. ΧΟ. τάδε μὲν λεύσσεις, φαίδιμ' ̓Αχιλλεύ ἀντ. σὺ δὲ τί, φέρε, πρὸς ταῦτα λέξεις; μόνον ὅπως μή σ' ὁ θυμὸς ἁρπάσας ἐκτὸς οἴσει τῶν λαῶν δεινὰ γὰρ κατηγόρηκεν. ἀλλ ̓ ὅπως, ὦ γεννάδα, $95 χρώμενος τοῖς ἱστίοις, εἶτα μᾶλλον μᾶλλον ἄξεις, ἡνίκ ̓ ἂν τὸ πνεῦμα λείον καὶ καθεστηκὸς λάβῃς. 1000 ἀλλ ̓ ὦ πρῶτος τῶν ̔Ελλήνων πυργώσας ῥήματα σεμνὰ καὶ κοσμήσας τραγικὸν λῆρον, θαρρῶν τὸν κρουνὸν ἀφίει. 1005 ΑΙΣ. θυμοῦμαι μὲν τῇ ξυντυχίᾳ, καί μου τὰ σπλάγχν ἀγανακτεῖ, εἰ πρὸς τοῦτον δεῖ μ ̓ ἀντιλέγειν· ἵνα μὴ φάσκῃ δ ̓ ἀπορεῖν με, ἀπόκριναί μοι, τίνος οἵνεκα χρὴ θαυμάζειν ἄνδρα ποιητήν ; ΕΥ. δεξιότητος καὶ νουθεσίας, ὅτι βελτίους τε ποιοῦμεν τοὺς ἀνθρώπους ἐν ταῖς πόλεσιν. ΑΙΣ. ΔΙ. 1010 τοῦτ ̓ οὖν εἰ μὴ πεποίηκας, ἀλλ ̓ ἐκ χρηστῶν καὶ γενναίων μοχθηροτάτους ἀπέδειξας, τί παθεῖν φήσεις ἄξιος εἶναι; τεθνάναι μὴ τοῦτον ἐρώτα. ΑΙΣ. σκέψαι τοίνυν οἵους αὐτοὺς παρ ̓ ἐμοῦ παρεδέξατο πρῶτον, εἰ γενναίους καὶ τετραπήχεις, καὶ μὴ διαδρασιπολίτας, μηδ' ἀγοραίους μηδὲ κοβάλους, ὥσπερ νῦν, μηδὲ πανούργους, 1015 ἀλλὰ πνέοντας δόρυ καὶ λόγχας καὶ λευκολόφους τρυφαλείας καὶ πήληκας καὶ κνημίδας καὶ θυμοὺς ἑπταβοείους. ΕΥ. καὶ δὴ χωρεῖ τουτὶ τὸ κακόν· κρανοποιών αὖ μ' ἐπιτρίψει. ΔΙ. καὶ τί σὺ δράσας οὕτως αὐτοὺς γενναίους ἐξεδί δαξας; Αἰσχύλε, λέξον, μηδ' αὐθαδῶς σεμνυνόμενος χαλέ παινε. ΑΙΣ. δράμα ποιήσας "Αρεως μεστόν. ΔΙ. ποιον; 1020 τοὺς ἕπτ ̓ ἐπὶ Θήβας ὃ θεασάμενος πᾶς ἄν τις ἀνὴρ ἠράσθη δάϊος εἶναι. ΔΙ. τουτὶ μέν σοι κακὸν εἴργασται Θηβαίους γὰρ πεποίηκας ἀνδρειοτέρους εἰς τὸν πόλεμον καὶ τούτου γ ̓ οὔκενα τύπτου. ΑΙΣ. ἀλλ ̓ ὑμῖν αὔτ ̓ ἐξῆν ἀσκεῖν, ἀλλ ̓ οὐκ ἐπὶ τοῦτ ̓ ἐτράπεσθε. 1025 εἶτα διδάξας Πέρσας μετὰ τοῦτ ̓ ἐπιθυμεῖν ἐξεδί δαξα νικᾶν ἀεὶ τοὺς ἀντιπάλους, κοσμήσας ἔργον ἄριστον. ΔΙ. ἐχάρην γοῦν, ἡνίκ ̓ ἀπηγγέλθη περὶ Δαρείου τε θνεώτος, ὁ χορὸς δ ̓ εὐθὺς τω χεῖρ ̓ ὧδὶ συγκρούσας εἶπεν ἰανοῖ. ΑΙΣ. ταῦτα γὰρ ἄνδρας χρὴ ποιητὰς ἀσκεῖν. σκέψαι γὰρ ἀπ ̓ ἀρχῆς, 1030 ὡς ὠφέλιμοι τῶν ποιητῶν οἱ γενναῖοι γεγένηνται. Μουσαῖος δ ̓ ἐξακέσεις τε νόσων καὶ χρησμούς, γῆς ἐργασίας, καρπῶν ὥρας, ἀρότους· ὁ δὲ θείος |