Prooemium.

ad perpetuam rei memoriam. Ad excelsum pastoralis officii culmen, meritis licet imparibus, Eo disponente sublevati, qui cunctis imperat, et cui omnia obediunt, sicuti curis urgemur assiduis ut apostolicae sollicitudinis parles ad tutamen et incrementum dominici gregis nobis caelitus commissi, quantum cum Domino possumus, diligentius intendamus, sic etiam, rebus et temporibus ita postulantibus, saepe adstringimur ad bona temporalia S. R. E. oculos circumspectionis et sollicitudinis nostrae dirigere, ut dominiorum et regnorum temporalia iura Sedis Apostolicae sarcta semper et tecta tueamur, et nobis eidemque Sedi debitam dictorum dominiorum et regnorum subiectionem more praedecessorum nostro rum iusta et opportunâ ratione semper et perpetuo servare valeamus.

1 Videtur addendum more solito exemplis, etiam (R. T.).

2 Ex ordine bullarum leg. foret maii (R. T.).

Similis Inve

stitura a lulio II do regi Arago

§ 1. Dudum siquidem felicis recordationis Iulius Papa II praedecessor no-dala Ferdinan ster regnum Siciliae et Hierusalem cum niae. totâ terrâ quae est citra Pharum usque ad confinia terrarum S. R. E., civitate nostrà, tunc suâ, Beneventanà cum eius territorio et pertinentiis dumtaxat exceptà, ad ius et proprietatem eiusdem Ecclesiae pertinens, et tunc ad ipsum praedecessorem et dictam Ecclesiam devolutum, quovis modo et ex quavis causâ illud ad eamdem Ecclesiam devolutum esset, aut aliàs eius dispositio ad praedictum praedecessorem pertineret, cum omnibus iuribus et pertinentiis suis, clarae memoriae Ferdinando Aragoniae et utriusque Siciliae ac Hierusalem regi, pro se suisque in dicto Aragoniae successoribus et haeredibus, tam masculis quam feminis, ex eo rectâ lineâ descendentibus, certo tunc expresso modo natis et nascituris, in feudum perpetuum, pro annuo censu, et sub diversis conditionibus, modis, formis, adiectionibus, promissionibus, clausulis, cautelis, voluntatibus et ordinationibus etiam tunc expressis, sine tamen praeiudicio iuris ipsi Ferdinando regi aliàs in eodem regno forsan competentis, cui tunc noluit derogari, de fratrum suorum consilio pariter et assensu, et ex certâ scientià, ac de apostolicae potestatis plenitudine, concessit et elargitus fuit, dictam civitatem Beneventanam cum eius territorio, districtu et pertinentiis, per ipsum praedecessorem seu Romanum Pontificem distinctis seu distinguendis, cum eorum incolis, prout illam sibi dudum antea praedicta Ecclesia retinuerat et reservaverat, sibi et Sedi Apostolicae specialiter reservando, prout in ipsius praedecessoris desuper confectis litteris, in quibus idem praedecessor inter alia voluit, quod dictus Ferdinandus rex et

sui in dicto regno Siciliae cum terrâ citra Pharum haeredes et successores darent praedecessori et Ecclesiae praedictis eorum privilegium aureà bullà bullatum, in quo proprio iuramento faterentur et recognoscerent expresse regnum Siciliae et Ilierusalem, et totam eorum terram quae est citra Pharum usque ad confinia eiusdem Ecclesiae, exceptâ civitate Beneventanâ praedictà cum territorio, districtu et pertinentiis suis, ex solà gratià et merà liberalitate Sedis et praedecessoris praedictorum sibi suisque haeredibus et successoribus fuisse concessum, ac eos recepisse et tenere regnum Siciliae et terram huiusmodi a praedecessore et Ecclesià praedictis, sub pactis, modis et conditionibas tunc ut praefertur expressis, prout in litteris desuper confectis plenius continetur.

Sub eisdem § 2. Et deinde piae memoriae Leo

conditionibus a

cessa Carolo V,

Leone X con- Papa X, etiam praedecessor noster, readdita lege con gnum Siciliae cum terrâ citra Pharum del nquentes ad clarae memoriae Carolo Romanorum imtem coufugien-peratori semper augusto, tunc Romano

signandi ma'no

alterutram

tes.

rum et Hispaniarum regi catholico, in imperatorem electo, in feudum, eisdem modo et forma, quibus per praedictum Julium praedecessorem praedicto Ferdinando regi concessum fuerat, et sub praedictis, quae tunc per eamdem Sedem remissae' non apparerent, et certis aliis tunc expressis conditionibus, de novo concessit, et de eo etiam ipsum Carolum imperatorem investivit, et dictus Carolus imperator, per quondam loannem Emanuelem aurei velleris equitem tunc in humanis agentem, et ipsius Caroli imperatoris apud Leonem et Sedem praedictam oratorem et procuratorem specialem, promisit, et se et omnes regnum ipsum Siciliae vigore il

1 Edit. Main. legit remissa (R. T.).

lius concessionum tam per Iulium quam per Leonem praedecessoris huiusmodi factarum pro tempore obtinentes obligavit ad inviolabiliter observandum et adimplendum omnia in litteris Iulii praedecessoris contenta, super quibus de dispensatione aut illorum remissione per eamdem Sedem non constaret seu appareret, et solvendum singulis annis in perpetuum Camerae Apostolicae septem mille ducatos auri de Camerà in festo B. Petri ultra solitum censum parafreni albi pro recognitione veri et directi dominii ipsius regni Siciliae, ad Leonis praedecessoris et Camerae praedictorum requisitionem delinquentes in terris eidem Ecclesiae mediate vel immediate subiectis, ad dictum regnum et illius civitates, terras et loca confugientes, capi, et ad Urbem vel alium. locum remitti faciendum, sub poenis in litteris Iulii praedecessoris huiusmodi contentis, dummodo idem Leo praedecessor et successores sui Romani Pontifices ac praedicta Camera ad ipsius. Caroli imperatoris et officialium suorum requisitionem delinquentes in terris et locis dicti regni, ad terras et loca Ecclesiae confugientes, pariter ad eos remitterent, prout in instrumento publico desuper confecto et in certis ipsius Leonis praedecessoris litteris de verbo ad verbum inserto plenius continetur.

A Clemente VIII dala

riae Philippo II tunc Angliae regi et Hispaniarum principi pro se suisque haeredibus et successoribus Aragoniae regibus, tam masculis quam feminis, ex eo rectâ lineâ descendentibus, natis et nascituris, ac aliis personis in concessionibus Iulii et Leonis comprehensis, et per eos vocatis, in feudum perpetuum, pro solito annuo censu septem mille ducatorum auri de Camerà et unius parafreni albi solvendo, et sub conditionibus, modis, formis, adiectionibus, promissionibus, clausulis, cautelis, voluntatibus et ordinationibus in litteris Iulii et concessione Leonis praedecessorum huiusmodi contentis, quae per eamdem Sedem remissae non apparerent, similiter concessit, et de eo ipsum Philippum regem investivit, et dictus Philippus rex per quondam Ferdinandum Franciscum Avalos de Aquino marchionem Piscariae tunc in humanis agentem, et ipsius Philippi regis apud Iulium praedecessorem et Sedem pracdictos procuratorem specialem, obedientiam, homagium et iuramentum fidelitalis consuetum praestitit, prout in ipsius Iulii praedecessoris litteris plenius continetur. Quae omnia idem Philippus rex successive per Bullam suam auream sub datum Bruxellis anno Domini MDLV die I octobris manu suâ subscriptam approbando et acceptando confessus fuit et recognovit.

§ 4. Postea vero felicis recordationis Philippo III. Clemens Papa VIII praedecessor noster, eodem Philippo II viam universae carnis ingresso, regnum ipsum Siciliae et Hierusalem cum totâ terrâ citra Pharum usque ad confinia terrarum eiusdem Romanae Ecclesiae, exceptà civitate Beneventana cum eius territorio, districtu et pertinentiis per se seu eius et nostros praedecessores Romanos Pontifi ces distinctis, ac eorum incolis, quam

sibi et eidem Ecclesiae specialiter retinuit, clarae memoriae Philippo III etiam Hispaniarum regi catholico pro se suisque haeredibus et successoribus Aragoniae regibus, tam masculis quam feminis, ex eo rectâ lineâ descendentibus, natis et nascituris, et aliis personis in concessionibus utriusque Iulii et Leonis praedecessorum huiusmodi comprehensis, et per eos vocatis, in feudum perpetuum pro solito annuo censu septem mille ducatorum similium et unius parafreni albi ut praefertur solvendo, et sub conditionibus, modis, formis, adiectionibus, promissionibus, clausulis, cautelis, voluntatibus et ordinationibus, in litteris utriusque lulii et concessione Leonis praedecessorum huiusmodi contentis, quorum remissionem per Sedem praedictam factam fuisse non appareret, praestitis tamen prius eidem Clementi praedecessori et Sedi et Ecclesiae praedictis nomine ipsius Philippi III regis per bonae memoriae Antonium de Cardona et Corduba, ducem Svessae, Sornae et Vahenae, comitem Labrae et Palamos, vicecomitem de Ibregar, et ipsius Philippi III regis consanguineum et consiliarium, apud eumdem Clementem praedecessorem et Sedem praedictam oratorem et procuratorem ac mandatarium suum specialem, et per eumdem Clementem admissis, obedientiâ atque homagio ac iuramento fidelitatis, sub certà tunc expressâ formâ pariter concessit et elargitus fuit, et regnum ipsum Philippo III regi, modo et formå praemissis, infeudavit, prout in praedicti Clementis praedecessoris sub plumbo sub datum Romae apud S. Marcum anno Incarnationis dominicae MDXCIX, V idus septembris, pontificatus sui anno VIII, expeditis litteris plenius continetur. § 5. Subinde autem, defuncto Philip- A Gregorio XV po-III, Gregorius XV praedecessor etiam lippo IV.

concessa Phi

noster idem regnum Siciliae et Hierusalem cum totà terra praedictà citra Pharum usque ad confinia terrarum Ecclesiae Romanae, exceptâ civitate Beneventanâ cum eius territorio, districtu et pertinentiis per se seu eius et nostros praedecessores Romanos Pontifices distinctis, ac loco Pontiscurvi eiusque territorio, quae sibi et eidem Ecclesiae specialiter retinuit, clarae memoriae Philippo IV etiam Hispaniarum regi catholico pro se suisque successoribus Aragoniae regibus, tam masculis quam feminis, ex eo rectâ lincâ descendentibus, natis et nascituris, ac aliis personis in concessione utriusque Iulii et Leonis, ac Clementis praedecessorum huiusmodi comprehensis, et per eos vocatis, in feudum perpetuum pro solito annuo censu septem mille ducatorum similium et unius parafreni albi solvendo, ut supra, et sub conditionibus, modis, formis, adiectionibus, promissionibus, clausulis, cautelis, voluntatibus et ordinationibus in litteris dictorum Iulii II et III, ac Clementis, quarum remissionem per Sedem Apostolicam factam fuisse non appareret, praestitis tamen prius eidem Gregorio praedecessori et Sedi et Ecclesiae praedictis nomine ipsius Philippi IV regis per quondam Franciscum de la Cueva ducem de Alburquerque, apud eum et Sedem praedictam oratorem et procuratorem ac mandatarium suum specialem, et per eumdem Gregorium admisså obedientiâ atque homagio et iuramento fidelitatis, sub certâ tunc expressà forma concessit et elargitus fuit, ac regnum huiusmodi praedicto Philippo IV regi, modo et formå praemissis, infeudavit, prout in praedicti Gregorii XV praedecessoris sub plumbo sub datum Romae apud S. Petrum v kalendas decembris MDCXXI sui pontificatus anno I expe

ditis litteris plenius continetur. Quae omnia idem Philippus IV rex successive per Bullam suam auream sub datum Matriti v novembris MDCXXII manu suâ subscriptam approbando et ampliando confessus fuit et recognovit.

dro VII data

§ 6. Postremo vero, dicto Philippo IV Ab Alexanrege ab humanis exempto, piae memo- Carolo II regi. riae Alexander VII praedecessor itidem noster praedictum regnum Siciliae et Hierusalem cum totâ terrà citra Pharum usque ad confinia terrarum eiusdem Ecclesiae Romanae, exceptâ praedictâ civitate Beneventanâ cum cius territorio et districtu et pertinentiis per se seu Romanos Pontifices distinctis, unâ cum terrâ Pontiscurvi eiusque territorio, quae sibi et eidem Ecclesiae specialiter reservavit, clarae memoriae Carolo II Hispaniarum regi catholico, tunc in minori aetate constituto, pro se suisque haeredibus et successoribus Aragoniae regibus tam masculis quam feminis ex eo rectâ lineà descendentibus, natis et nascituris, ac aliis personis in concessionibus utriusque Iulii, Leonis, Clementis ac Gregorii praedecessorum huiusmodi comprehensis, et per eos vocatis, in feudum perpetuum, pro solito annuo censu septem mille ducatorum similium et unius parafreni albi ut praefertur solvendo, et sub conditionibus, modis et formis, adiectionibus, promissionibus, clausulis, cautelis et ordinationibus in litteris utriusque Iulii, Clementis ac Gregorii et concessione Leonis praedecessorum huiusmodi contentis, quarum remissionem per Sedem praedictam factam fuisse non appareret, concessit et elargitus fuit, ac regnum ipsum eidem. Carolo regi infeudavit, eumque de illo investivit; et dictus Carolus rex, mediante clarae memoriae Mariannà ab Austria. regina Hispaniarum eius matre, tutrice atque gubernatrice, per bonae memoriae

Defuncto Ca. rolo II iustis de causis

mens XI abstinuit a denda investitura.

Fridericum, dum viveret, tituli S. Petri ad Vincula cardinalem Sfortia procuratorem et mandatarium suum specialem, eidem Alexandro praedecessori ac Sedi et Ecclesiae praedictis obedientiam, homagium et iuramentum fidelitatis praestitit, prout in ipsius Alexandri praedecessoris litteris pariter sub plumbo apud S. Mariam Maiorem anno Incarnationis dominicae MDCLXVI, XIII kalendas iunii, pontificatus sui anno XII emanatis uberius continetur. Quae omnia idem Carolus II rex postmodum tam per suam Bullam auream sub datum Matriti XXIX martii MDCLXVII a memoratâ Mariannâ reginâ eius matre, tutrice et gubernatrice subscriptam, quam per aliam similem Bullam sub datum pariter Matriti VII aprilis MDCLXVI, propriâ ipsius Caroli regis interim maioris ac sui iuris effecti manu signatam, approbando et ampliando confessus fuit et recognovit.

§ 7. Anno autem MDCC, dicto Carolo II Cle rege sine liberis e vivis erepto, Europa conce ferme tota inde in partes divisa diuturno bello conflagravit, ac felicis recordationis Clemens Papa XI praedecessor etiam noster, iustis et gravissimis causis adductus, ab infeudatione atque investiturâ dicti regni Siciliae et Hierusalem cum totâ terrà citra Pharum concedendâ, tametsi pluries oblato etiam censu praedicto ad id requisitus fuisset, inter saevientis belli eiusmodi motus supersedendum esse duxit, salvis tamen et illaesis remanentibus iuribus sibi et dictae Sedi super eodem regno competentibus, quae per plura chirographa propria eius manu signata, in quibus itidem cautum fuit tempus et tempora non currere, luculenter praeservavit.

rusalem cum totâ terrà citra Pharum usque ad confinia terrarum eiusdem Ecclesiae Romanae, exceptà civitate Beneventanâ cum eius territorio et districtu et pertinentiis, per se seu Romanos Pontifices distinctis, unà cum terrà Pontiscurvi eiusque territorio, quae sibi et eidem Ecclesiae specialiter reservavit, carissimo in Christo filio nostro Carolo VI Hispaniarum catholico et Romanorum regi in imperatorem electo, qui in eodem regno Siciliae et Hierusalem. ac totâ terrâ citra Pharum successerat et pacifice possidebat, pro se suique haeredibus et successoribus tam masculis quam feminis ex eo rectâ linea descendentibus, natis et nascituris, servata inter ipsos descendentes praerogativâ sexus, ita quod masculi ex masculis, omnibus feminis earumque descendentibus maribus et feminis, cuiuscumque lineae essent aut gradus, semper praeferrentur, in feudum perpetuum pro solito annuo censu septem mille ducatorum similium et unius parafreni albi ut praefertur solvendo, et ceteroquin in omnibus et per omnia sub conditionibus, modis et formis, adiectionibus, promissionibus, clausulis, cautelis, voluntatibus et ordinationibus in litteris utriusque Iulii, Clementis, Gregorii ac Alexandri et concessione Leonis praedecessorum huiusmodi contentis, quarum remissionem per Sedem praedictam factam fuisse non appareret, concessit et elargitus fuit, ac regnum ipsum eidem Carolo regi infeudavit, ipsumque de illo investivit, praestitis tamen prius eidem Innocentio praedecessori et Sedi et Ecclesiae praedictis nomine ipsius Caroli regis per bonae memoriae Michaëlem Fridericum, dum viveret, tituli S. Sabinae cardinalem de Althann, procuratorem et mandatarium suum specialem, et per eumdem Inno