iungere, et in solo pascere monte pecus; et, te dum liceat teneris retinere lacertis,

mollis et inculta sit mihi somnus humo. 75 Quid Tyrio recubare toro sine amore secundo prodest, quum fletu nox vigilanda venit?

80

85

90

Nam neque tum plumae, nec stragula picta sopo

rem,

nec sonitus placidae ducere possit aquae.
Num Veneris magnae violavi numina verbo,
et mea nunc poenas impia lingua luit?
num feror incestus sedes adiisse deorum,
sertaque de sanctis deripuisse focis?
Non ego, si merui, dubitem procumbere templis,
et dare sacratis oscula liminibus:

non ego tellurem genibus perrepere supplex,
et miserum sancto tundere poste caput.
At tu, qui laetus rides mala nostra, caveto:

mox tibi non unus saeviet usque deus.
Vidi ego, qui iuvenum miseros lusisset amores,
post Veneris vinclis subdere colla senem,
et sibi blanditias tremula componere voce,

et manibus canas fingere velle comas.
Stare nec ante fores puduit, caraeve puellae
ancillam medio detinuisse foro.

95 Hunc puer, hunc iuvenis turba circumterit arta:
despuit in molles et sibi quisque sinus.
At mihi parce, Venus: semper tibi dedita servit
mens mea: quid messes uris acerba tuas?

ELEGIA III.

Ibitis Aegaeas sine me, Messala, per undas,
o utinam memores, ipse cohorsque, mei!
Me tenet ignotis aegrum Phaeacia terris.

Abstineas avidas, Mors, precor, atra, manus. Abstineas, Mors atra, precor: non hic mihi mater, quae legat in moestos ossa perusta sinus, non soror, Assyrios cineri quae dedat odores, et fleat effusis ante sepulcra comis;

Delia non usquam, quae me quum mitteret urbe, dicitur ante omnes consuluisse deos.

Illa sacras pueri sortes ter sustulit: illi

rettulit e triviis omina certa puer.

Cuncta dabant reditus; tamen est deterrita nun

quam,

quin fleret, nostras respiceretque vias.

Ipse ego solator, quum iam mandata dedissem,
quaerebam tardas anxius usque moras.
Aut ego sum causatus aves, aut omina dira,
Saturni aut sacram me tenuisse diem.
O quoties ingressus iter mihi tristia dixi
offensum in porta signa dedisse pedem.
Audeat invito ne quis discedere Amore,
aut sciat egressum se prohibente deo.

Quid tua nunc Isis mihi, Delia? quid mihi prosunt
illa tua toties aera repulsa manu?

quidve, pie dum sacra colis, pureque lavari
te (memini) et puro secubuisse toro?

Nunc, dea, nunc succurre mihi (nam, posse mederi,
picta docet templis multa tabella tuis)
ut mea votivas persolvens Delia voces
ante sacras, lino tecta, fores sedeat,
bisque die, resoluta comas, tibi dicere laudes
insignis turba debeat in Pharia.

At mihi contingat patrios celebrare Penates,
reddereque antiquo menstrua tura Lari.
Quam bene Saturno vivebant rege, priusquam

40

tellus in longas est patefacta vias!
Nondum caeruleas pinus contemserat undas,
effusum ventis praebueratque sinum,
nec vagus, ignotis repetens compendia terris,
presserat externa navita merce ratem.
Illo non validus subiit iuga tempore taurus;

non domito frenos ore momordit equus;
non domus ulla fores habuit; non fixus in agris,
qui regeret certis finibus arva, lapis.

45 Ipsae mella dabant quercus, ultroque ferebant obvia securis ubera lactis oves.

50

Non acies, non ira fuit, non bella, nec ensem
immiti saevus duxerat arte faber.

Nunc love sub domino caedes et vulnera semper, nunc mare, nunc leti mille repente viae. Parce, pater; timidum non me periuria terrent, non dicta in sanctos impia verba deos. Quod si fatales iam nunc explevimus annos, fac, lapis his scriptus stet super ossa notis: 55 HIC IACET IMMITI CONSUMTUS MORTE TIBULLUS,

60

MESSALAM TERRA DUM SEQUITURQUE MARI.

Sed me, quod facilis tenero sum semper Amori,
ipsa Venus campos ducet in Elysios.

Hic choreae cantusque vigent, passimque vagantes
dulce sonant tenui gutture carmen aves.
Fert casiam non culta seges, totosque per agros
floret odoratis terra benigna rosis.

Hic iuvenum series, teneris immixta puellis,
ludit, et assidue praelia miscet Amor.
65 Illic est, cuicunque rapax mors venit amanti,
et gerit insigni myrtea serta coma.
At scelerata iacet sedes in nocte profunda
abdita, quam circum flumina nigra sonant.

angues

Tisiphoneque impexa feros pro crinibus
saevit, et huc illuc impia turba fugit.
Tunc niger in porta serpentum Cerberus ore
stridet, et aeratas excubat ante fores.
Illic Iunonem tentare Ixionis ausi

versantur celeri noxia membra rota: porrectusque novem Tityus per iugera terrae assiduas atro viscere pascit aves.

Tantalus est illic, et circum stagna; sed acrem iam iam poturi deserit unda sitim;

et Danai proles, Veneris quod numina laesit, in cava Lethaeas dolia portat aquas.

Illic sit, quicunque meos violavit amores, optavit lentas et mihi militias.

At tu casta, precor, maneas, sanctique pudoris adsideat custos sedula semper anus.

Haec tibi fabellas referat, positaque lucerna deducat plena stamina longa colo;

ac circa gravibus pensis adfixa puella paullatim somno fessa remittat opus.

Tunc veniam subito, ne quisquam nuntiet ante, sed videar coelo missus adesse tibi.

Tunc mihi, qualis eris, longos turbata capillos, obvia nudato, Delia, curre pede.

Hoc precor; hunc illum nobis Aurora nitentem luciferum roseis candida portet equis.

ELEGIA IV.

Sic umbrosa tibi contingant tecta, Priape, ne capiti soles, ne noceantque nives:

quae tua formosos cepit solertia? Certe

non tibi barba nitet, non tibi culta coma est;

70

75

80

85

90

5

10

nudus et hibernae producis frigora brumae,
nudus et aestivi tempora sicca Canis.
ego: tum Bacchi respondit rustica proles,
armatus curva sic mihi falce deus:

Sio

O fuge te tenerae puerorum credere turbae:
nam causam iusti semper amoris habent.
Hic placet, angustis quod equum compescit habe-
nis;

hic placidam niveo pectore pellit aquam, hic, quia fortis adest audacia, cepit; at illi virgineus teneras stat pudor ante genas, 15 Sed ne te capiant, primo si forte negabit, taedia; paullatim sub iuga colla dabit. Longa dies homini docuit parere leones, longa dies molli saxa peredit aqua. Annus in apricis maturat collibus uvas, annus agit certa lucida signa vice. Nec iurare time: Veneris periuria venti irrita per terras et freta summa ferunt. Gratia magna Iovi; vetuit pater ipse valere, iurasset cupide quidquid ineptus amor. 25 Perque suas impune sinit Dictynna sagittas adfirmes, crines perque Minerva suos. At si tardus eris, errabis; transiet aetas

20

quam cito! non segnis stat remeatque dies. Quam cito purpureos deperdit terra colores! 30 quam cito formosas populus alta comas! quam iacet, infirmae venere ubi fata senectae, qui prior Eleo est carcere missus equus! Vidi iam iuvenem, premeret quum serior åetas, moerentem, stultos praeteriisse dies.

35 Crudeles divi! serpens novus exuit annos: formae non ullam fata dedere moram.