Page images
PDF
EPUB

penses », a R. P. (Testelette), canonico a regulari, adversus Fr. Delfau, monachum Congreg. S. Mauri, novissime editas. (Auct. J. MABILLON.) Parisiis, 1677, in-8.

Réimprimé dans les « Euvres posthumes de l'auteur. Voy. «< << Supercheries », III, 809, f.

Animadversiones super votum cardinalis Cavalchini in causa ven. nob. card. Bellarmini. Mediolani.

Attribué à Gio. Gaetano BOTTARI ( Antologia ro- b mana», t. II, 1775, p. 60).

Annales bellici et triumphales Ludovici Magni. S. l., 1674, in-fol."

Par le baron De Vuorden.

Annales congregationum B. V. Mariæ, collecti ex Annalibus Societatis Jesu, opera unius e Societate eadem (Jos. Hier. BAIOLO). Burdigala, 1624, in-8.

L'épitre dédicatoire est signée: I. H. B. S. I. Suivant le P. de Backer, cet ouvrage a été traduit en français par le P. Ferd. GUYON.

Annales ecclesiastici Cæsaris Baronii, a Lud. AURELIO, Perusino, in totidem libellos brevissime redacti in quot magna volumina opus ab auct. digestum est. Accessit Baronii supplementum chronologicum ad Christi annum 1665. (Auct. Carolo CHAULMER.) Parisiis, 1665, 3 vol. in-12.

Annales ordinis cartusiensis. (Auct. Inn. LE MASSON.) Correria, 1687, in-fol. (tome Ier et unique).

Annotationes ad instrumenta pacis Westphalicæ et Noviomagicæ, loco legum imperii fundamentalium hactenus a paciscentibus eruta et approbata. (Auct. Ahasuero FRITSCHIO.) Lipsia, 1697, in-8.

Annotationes aliquot unius e Societate Jesu theologi ad excerpta quædam ex assertionibus P. Pii Schilling, ordinis prædicatorum. Coloniæ, J. Engelbert, 1726, in-12.

Par Barthélemi DES BOSSES.

с

d

e

Annotationes in R. P. F. Joannis Poncii opus, imperfectum quidem, mendisque (quod dolendum est) haud quanquam pur-f gatis, Parisiis editum anno 1653, perutiles ut quæ in illo scripta sunt recte intelligantur; authore R B. (Rich. BELLING). Parisiis, Pele, 1654 pet. in-8.

Anonymi Batavi (A. VERWER ) idea
linguae Belgicæ; crante E. M. Driel.
Lugd. Batav., 1783, 'n-8.
V. D.
Anonymi de mulier um loquacitate, nunc

primum prodit (græc. et lat.), interpret. Fred. Morellio. Parisiis, 1593, pet. in-8.

Cet opuscule est de LIBANIUS; il a été traduit sous le titre de « Plaidoyer sur le caquet d'une femme », Paris, 1594, petit in-8, et Lyon, 1595.

Anonymi (Benedicti BACCHINI) dialogi tres... (Edente Jac. CANTELLO, ducis Mutinensis geographo.) Mutina, hæredes Cassini, in-32. Nova editio. Parmæ, 1721, in-12.

[ocr errors]

Bacchini rendit lui-même compte de son ouvrage, comme d'uue production anonyme, dans ses « Ephemer. litter.» de 1692; mais dans sa « Vie», écrite par luimême, il s'avoua auteur des trois « Dialogues ».

Anonymi (Fr. BURMANNI) exegesis passionum J. C. Sylvæ Ducis, 1752, 2 vol. in-4.

Anonymi (Andreæ NORELII) in bibliothecæ Upsaliensis historiam, anno 1745 editam, stricturæ. Upsaliæ, 1746, in-8.

Anonymi poetæ græci Argonotica : Thebaïca, sive bellum ad Thebas Beoticas de regno OEdipi Thebani; Troïca, sive bellum Trojanum ; et Ilias parva, carmine heroïco. Necnon Arion dictione dorica. Troïcis subjicitur narratio de bello Trojano, excerpta ex Constantini carmine græco politico, et tunc græce adhuc ineditis. Lipsia, 1588, in-8.

Ce poëte anonyme, sous le nom duquel ont été publiées ces poésies grecques, est RHODOMAN, qui y rapporte en abrégé ce que les auteurs ont dit plus au long des sujets qu'il y traite. (Niceron, t. XLII, p. 379.)

Anonymi scriptoris historiæ sacræ : ab orbe condito ad Valentinianum et Valentem imp., e veteri codice græco descripta, J. B. BIANCONI latine vertit, nonnulla adnotavit. Bononiæ, 1779, in-fol.

Un manuscrit plus complet que celui de la bibliothèque de Bologne et qui se trouvait dans celle de Munich a révélé le nom de l'auteur, Jul. POLLUX. Ce ms. a été publié, avec une trad. latine, par Ign. HARDT. Monachii, 1792, in-8.

Ante-Nicenismus, seu testimonia patrum Ante-Nicenorum, in quibus elucet sensus Ecclesiæ primævo-catholicæ, quoad articulum de Trinitate. Cosmopoli, 1694, in-8.

Le Clerc, dans le t. Ier de son « Parrhasiana », p. 406, donne cet ouvrage à Gilbert CLARK, mort peu de temps après sa publication.

Anthologia selecta, gr. lat. (cum notis J. B. ZANOBETTII). Liburni, 1753, in-8.

Anthologiæ græcæ a Constantino CEPHALA conditæ libri tres, ad editionem Lipsiensem J. Jac. Reiske expressi (a Th. WARTON). Accedunt interpretatio latina,

[blocks in formation]

poetarum anthologicorum notitia, indices. necessarii. Oxonii, e typogr. Clarendon., 1766, in-8.

Anticlaudianus, poema complectens rerum humanarum et divinarum encyclopædiam. (Auct. ALANO de insulis.) Venetiis, 1582, in-12.

Voy. ci-après Cyclopedia Anti-Claudiani »...

Anti-Dorscheus, sive duo controversiarum religionis cardines, sacramenta et evangelium, etc. Edente JOANNE, abbate Elchingensi (seu potius Henrico WANGNERECK, S. J.). Dilinga, 1653, in-4.

Voy. les Anti de Baillet.

Antidotarium animæ.

Voy. ci-après « Liber meditationum »...

Antidotus duplex contra duplex venenum, quod ex fonte Theophylino ebibit Leodegarius Quintinus Hoeduus (Theoph. Raynaud), propugnante D. Didaco SANCHEZ, del Aquila, doctore theologo (Thoma HURTADO, Toletano). Hispali, 1657, in-8.

Anti-Febronius vindicatus, seu de suprema protestate romani pontificis, adversus Febronium ejusque vindicem Theodorum a Palude. (Auct. Fr.-Ant. ZACCARIA, S. J.) Casena, 1771, 4 vol.; Francofurti, 1772, 2 vol. in-8.

L'Anti - Febronius du même Zaccaria parut en italien, 1768, 2 vol. in-4.

Je n'ai pu découvrir le nom de l'auteur caché sous le masque de Theodorus a Palude: son ouvrage a été inséré dans le tome second de Febronius, publié à Francfort et à Leipsick en 1770; il est intitulé : « Flores sparsi ad Justini Febronii librum de statu Ecclesiæ, per Theodorum a Palude, adversus F. Ant. Zacccaria, S. J.

Anti-inquisitor, contra calumniam et calumniatores veteres et modernos,authores et fautores perniciosissimi belli inter christianos. No 1. (Auct. Seb. CASTALIONE.) In-8.

S. Engel, Bibliotheca selectissima ». Bernæ, 1743, in-8.

Antilogia papæ, hoc est de corrupto Ecclesiæ statu et totius cleri papistici perversitate scripta aliquot veterum authorum, etc. Basileæ, 1555, in-8.

Tous les bibliographes attribuent cette collection à FLACCUS ILLYRICUS, c'est-à-dire Mathieu FRANCOWITZ. Le P. Niceron ne l'a point rangée parmi les ouvrages de ce dernier.

De Bure le jeune a fait remarquer avec raison dans sa Bibliographie instructive», no 692, que Wolfg. WISSEMBURGIUS en a été l'éditeur.

Anti-Lucretius, sive de Deo et natura

a

b

d

[blocks in formation]

libri novem, Melchioris DE POLIGNAC Opus posthumum, cura et studio Caroli D'ORLÉANS DE ROTHELIN editioni mandatum. Parisiis, 1747, 2 vol. in-8. -Lugd. Batav., 1748, in-12.

L'auteur avait laissé ce poëme dans l'état le plus informe; l'abbé de Rothelin ne voulant pas s'en rapporter à lui seul pour une révision qui demandait le goût le plus exquis et les connaissances les plus variées, associa à l'examen de cette intéressante production les critiques les plus habiles, entre autres, le célèbre LE BEAU. L'ouvrage était en état de paraitre, lorsque l'abbé de Rothelin, menacé d'une mort certaine, en confia l'édition au savant professeur. Le Beau ne tarda pas à le publier, en l'accompagnant d'une préface pleine de délicatesse, de sens et de goût. C'est lui aussi qui a suppléé tous les vers qui manquaient au manuscrit de l'auteur.

Anti-Machiavellus, sive specimen disquisitionum ad Principem Machiavelli. Amstelodami, Jans-Waesbergius, 1743, in-8.

Catal. Potier, 1871, no 384.

Anti-Puteanus, sive politico-catholicus, stateram Puteani inducias expendentis alia statera expendens. (Auct. Gasparo BARLEO.) Cosmopoli, 1633, in-4.

Baillet n'avait pu découvrir le nom de cet auteur; mais Paquot le nomme dans ses « Mémoires », in-fol., t. III, p. 100.

Antiqua Ecclesiæ ac reipublicæ in pelagianam hæresim decreta, scholiis chronologicis elucidata (per P.-F.-C. LUPUM). Lovanii, 1668, in-12.

Antiquæ Facultatis theologiæ qui adhuc per Belgium superstites sunt discipuli, ad eos qui hodie Lovanii sunt theologos, de declaratione S. Facultatis theol. Lovan. circa constitutionem Unigenitus. S. l., e 1727, in-12.

f

Par Jean OPSTRAET. Patouillet, Dict. des livres jansénistes ».

Antiqui casus reservati in diœcesi Turonensi, ab illustr. D. Victore Bouthillier, Turonensium archiepisc. recogniti... (Auct. Joan. MAAN.) Turoni, Jac. Poinsot, 1648, in-4.

Antiquissimi vesperarum paschalium ritus expositio, de sacro inferioris ætatis processu dominica resurrectionis Christi ante vesperas in Vaticana basilica usitato conjectura. (A Philip.-Laurentio DIONISI, Romano.) Romæ, 1780, in-8.

Antiquissimarum P. P. de immortalitate animæ sententiæ. (Auct. Herm. OLSHAUSEN.) Regiomontani, 1827, in-4.

[ocr errors][merged small]
[blocks in formation]

Antiquitates Ecclesiæ orientalis, clarissimorum virorum dissertationibus epistolicis enucleatæ, quibus præfixa est vita J. Morini. (A R. SIMONE, seu P. Anglose.) Londini, 1682, in-12.

Antiquitates sacræ et civiles Romanorum explicatæ... lat. et gallice. Hage, 1726, in-fol.

Voy. « Antiquités sacrées et profanes...», IV, 223, e.

Antiquitatum Græcarum, præcipue Atticarum, descriptio brevis. (Auct. Lamberto Bos.) Lugduni Batavorum, 1740, in-8.

Cet ouvrage, publié d'abord avec le nom de l'auteur et souvent réimprimé, a été traduit en français en 1769, in-12, par Lagrange, traducteur de Lucrèce et de Sénèque.

Antiquitatum liturgicanarum arcana. (Auct. Florentio VAN DER HAER.) Duaci, 1605, 3 vol. in-8.

On connut cet auteur, dit Baillet, par la devise qu'il fit sur son nom vulgaire, en ces termes : « Floridus castis aris addictus, ab incestis Haris alienus ». (Baillet, Auteurs déguisés », p. 449 de l'éd. de Paris, in-12.)

Antirosarium, seu refutatio thesium Go thofredi Driellii, Noviomagi. (Auct. Barthol. PITISCO.) Heidelbergæ, 1586, in-8.

Antisixtus. (Auct. Michaele HURAULT, domino DUFAY.) S. l., 1590, in-4, 79 p.

Il existe une autre édition, 1590, in-8, sous ce titre : «Anti-Sixtus. Sixti V de Henrici tertii morte sermo Romæ in consistorio Patrum habitus, 11 sept. 1589».

Anti-Sturmius. (Auct. Luca OSIANDRO.) Tubinga, 1579, in-4.

Antitheses Augustini et Calvini, autore F. J. F. C. R. S. T. P. A. P. C. (Fratre Joanne FRONTONE, canonico regulari, sacræ theologiæ professore, Academiæ Parisiensis cancellario). Parisiis, 1651, in-12.

Antithesis Christi et Antichristi, videlicet papæ, versibus et figuris illustrata. (Studio) Sim. ROSARII edita.) Geneva, E. Vignon, 1578, pet. in-8, 147 p.

Antithesis de præclaris Christi et indignis papæ facinoribus. (Geneva), Zach. Durantius, 1557, pet. in-8, 4 fts et 88 p. 1558, pet. in-8.

Même ouvrage que le précédent, mais le texte est bien moins étendu. Le nom de l'auteur, S. ROSARIUS, se lit en tête de l'épître dédicatoire.

Voy., pour le détail des éditions et des traductions de cet ouvrage, Brunet, « Manuel du libraire », 5e édit., I, col. 323 et 324.

Antithesis doctrinæ Christi et Anti

T. VII.

a

christi de uno vero Deo. (Auct. Erasmo
JANSSENS, seu JOHANNIS.) Typis A. Radecii,
1585, in-8.

Réimprimée avec la réfutation composée par Jérôme
Zanchio. Neostadii, 1586, in-4.

Anti-Tortor Bellarminianus. (Auct.
Georgio STENGELIO, S.-J.) Ingolstadii,
1610, in-8.

Anti-Tribonianus Franc. HOTMANNI, seu bdissertatio de studio legum, latina ex gallico facta (a Reinholdo BLOMIO, pro-cancellario electoris Palatini). Hamburgi, 1647, in-8.

C

d

[ocr errors]

Antonii-Mariæ GRATIANI de vita Joann.
Fr. Commendoni cardinalis libri IV,
edente Rog. AKAKIA. Parisiis, 1669, in-4.
L'article Fléchier de nos « Dictionnaires historiques >
présente une erreur qu'il est essentiel de signaler. Co-
Bibliothèque choisie », p.
lomiez avait dit dans sa
117, édition de Paris, 1731, au sujet de la « Vie du
cardinal Commendon et du Traité des chutes des
hommes illustres », écrits en latin par Antoine-Marie
Gratiani : « Ces deux beaux ouvrages ont été donnés
au public par M. Fléchier, de l'Académie française »,
ce qui n'est vrai que du traité De casibus illustrium
virorum », l'autre ayant été publié par les soins de
Roger AKAKIA, fils de Martin Akakia, professeur au
Collège de France et ami de l'abbé Séguin, qui avait
envoyé d'Italie le manuscrit de Gratiani. Il y a d'ail-
leurs une équivoque dans la manière dont s'exprime
Colomiez. Si FLÉCHIER n'est pas éditeur de la Vie de

Commendon, il en est le traducteur. Néanmoins l'as-
sertion de Colomiez a fait supposer que le nom de
Roger Akakia était un masque dont se couvrit Fléchier.
L'abbé Goujet, dans le supplément au Dictionnaire de
Moréri, paraît être tombé le premier dans cette méprise.
Elle a été adoptée par Chaudon; le brillant succès de
nous a telle-
son Nouveau Dictionnaire historique
ment accoutumés à considérer le nom de Roger Akakia
comme un masque de Fléchier, que l'abbé de Saint-
Léger lui-même donna cette fausse indication à d'A-

Fléchier. J'ai aussi reproduit cette erreur dans la preelembert, qui l'avait consulté sur les ouvrages de mière édition de ce Dictionnaire, et elle se retrouve encore dans la Biographie universelle ».

Il est à remarquer que dans la préface de sa traduction de la Vie de Commendon, Fléchier ne parle que de Séguin et ne fait aucune mention de l'éditeur Akakia.

Antonius Godellus, episcopus Grassensis, an elogii Aureliani scriptor idoneus, idemque utrum poeta. Altera editio, emendatior. (Auct. Fr. VAVASSORE, S. J.). Constantiæ, apud Vincentios fratres, 1650,

in-8.

Ces deux questions furent d'abord traitées dans deux écrits séparés l'un fut publié sans date; l'autre parut en 1647. Le premier est sous le nom de Paulus Romanus Candido Hesychio, et le second sous celui de Candidus Hesychius Paulo Romano.

Aonii PALEARII opera. (Curante Jano DE WITT.) Amstelodami, 1696, in-8.

37

Aphorismata opposita aphorismatibus in quatuor articulos declarationis anno 1682 editæ, auctore J. L. (Joanne LABOUDERIE). Parisiis, Moutardier, 1826, in-8, 8p. Voy. Supercheries», II, 594, a.

Aphorismatibus in quatuor articulos declarationis anno 1682 editæ, ad juniores theologos, auctore F. D. L. M., alia apponuntur aphorismata, auctore J.-B.-M. F. (FLOTTES). Monspeliensis, Aug. Seguin, 1826, in-8, 8 p.

Voy. Supercheries», II, 594, b.

Aphorismi de cognoscendis et curandis morbis chronicis, excerpti ex Hermanno BOERHAAVE (a J. N. C., Joanne-Nicolao CORVISART). Parisiis, 1802, in-8.

Apocrises, seu historico-juridico diætales recapitulationes de Baudericis Hungaricis. (Auct. Ant. DECSI.) Viennæ, 1785, in-8, 79 p.

Appollo Vaticanus. S. l. (1767), in-8.

Par Natale DELLE LASTE. Imprimé à Venise à fort petit nombre, réimprimé à Bassano en 1773, in-8, avec une traduction italienne par le chanoine Sebastiano PAJELLO, sans nom d'auteur ni de traducteur.

a

C

Appollonii Veridici catalecta Petrulliana, sive poemata selecta. (Auct. d Pet. BURMANO.) Amst., Menander, 1710, pet. in-8.

Catalogue Courtois, no 1847.

Apologeticæ commentationes ad Phyllarcum. (Auct. Nic. BOURBON.) S. l., 1636, in-4.

Le P. Goulu s'était caché sous le nom de Phyllarque pour défendre Balzac.

Voy. Supercheries », III, 121, b.

Apologeticus christianus, quo anonymi convinciatoris error veritate, livor caritate dispellitur. (Auct. Carolo MAJELLO. ) Roma, 1709, in-4.

Apologeticus fidei, in duos partes tributus. (Auct. Joanne BAGOT.) Parisiis, vidua N. Buon et D. Thierry, 1645, in-fol.

Apologeticus pro rege christianissimo Ludovico XIII, adversus factiosæ admonitionis calumnias, in causa principum fœderatorum. (Auct. Nic. RIGAULT.) Lutetiæ Parisiorum, 1626, 1628, 1629, in-4.

Il existe une traduction allemande, s. l., 1629,} in-4.

Apologeticus pro jure reginæ christianissimæ Mariæ Theresia in Belgicas His

e

[blocks in formation]

Apologia capituli Andegavensis pro S. Renato, episcopo suo, adversus dissertationem duplicem Jo. de Launoy. (Auct. Jacobo EVEILLON.) Andegavi, 1650, in-4.

Apologia civitatis imperialis Colmariensis. (Auct. SCHNEIDER.) Colmariæ, 1645, in-4.

Apologia contra imposturas jesuitarum. (Auct. Valeriano MAGNO.) S. T., in-18. Carayon, 4279.

Apologia cujusdam regiæ famae studiosi, qua cæsariani, regem christianiss. arma et auxilia turcica evocasse vociferantes, impuri mendacii et flagitiosa calumniæ manifeste arguuntur. Lutetiæ, C. Stephanus, 1551, in-4.

Attribué à Pierre DANÈS, évêque de Lavaur. A paru aussi la même année sous le titre de Apologia de sententia... *. Voy. ces mots. Voyez aussi : « Altera apologia....

Apologia de convenientia institutorum Romanæ Ecclesiæ cum evangelica libertate tractatus, adversus Lutherum, Rome, 1525, in-4; Venetiis, B. de Vianis; Parisiis, P. Tellerius, 1552, in-16.

Attribué à tort au dominicain Silvestro DE PRIERIO, maître du Sacré Palais; c'est l'œuvre du général du mème ordre, Francesco SILVESTRI, de Ferrare. Melzi.

Apologia de sententia christianissimi Francorum regis. (Attribué à Pierre DANÈS, évêque de Lavaur.) Lutetiæ, 1551, in-4.

A paru aussi la même année sous le titre de « Apologia cujusdam regiæ... ». Voy. ci-dessus, col. Apologia in Hieronymum Tartarottum, nuperum censorem doctrinæ F. Rogerii Baconis. Venetiis, S. Occhi, 1752, in-12. Par le P. Giovanni DEGLI AGOSTINI, de l'ObserMelzi.

vance.

Apologia in qua videre est, inviclatis Hippocratis et Galeni legibus, Remedia chimice præparata tuto usurpari posse ». (Auct. Theodoro TURQUET DE MAYERNE.) Rupella (Parisiis), 1603, in-8.

Le 5 décembre 1603, la Faculté de médecine de Paris lança un décret contre cette Apologie, dont les auteurs sont Pierre SEGUIN et Martin AKAKIA II, son beau-frère. (Eloy, Dictionnaire historique de la médecine », t. II, p. 202.)

Apologia pro Alcorano. (Auct. Joan.Bapt. DUVAL.) Paris., 1616, in-4.

Apologia pro actis SS. Crescii et soc. S. I., 1708, in-fol.

Attribué au P. Giacome LEDERCKI, qui avait publié

ces Actes, dont l'authenticité rencontra des adversaires.

Apologia pro confessione... contra censuram quatuor professorum Leidensium. (Auct, Sim. EPISCOPIO.) S. l., 1629, in-4. V. D.

Apologia pro Joanne GERSONIO, pro suprema Ecclesiæ et consilii generalis autoritate, atque independentia regiæ potestatis ab alio quam a solo Deo, adversus scholæ Parisiensis et ejusdem doctoris christianissimi obtrectatores. Per E. R. D. T. P. (Edm. RICHERIUM, doct. theol. Paris.) Lugduni Batav., 1676, in-4.

Apologia pro Julio-Cæsare Vanino. (Auct. P. Frid. ARPE.) Cosmopoli, 1712, in-8.

Apologia pro suprema romani pontificis authoritate et pro immunitate ecclesiastica, pariterque pro jure D. Georgii de Cazemajor, canonici et vicarii circa vicariam S. Joannis et Pauli in cathedrali Monasteriensi. (Auct. Gaspar CALLERBERG.) Padderbornæ, typ. Joannis Theodori Todt, 1734, in-4.

Apologia pro voto sanguinario de immaculata Virginis Conceptione, adversus librum præpositi L. Muratorii. (Auct. Gregorio - Pio MILESIO, ord. min. conv.) S. l., 1732, in-8. Melzi. Apparatus brevis ad theologiam et jus canonicum. (Auct. J. N. FAURE, jesuita.) Roma, 1751, in-12. Venetiis, 1753, in-12. Melzi.

[blocks in formation]

с

d

[blocks in formation]

Appendix de diis et heroibus poeticis, ou Abrégé de l'Histoire poétique qui traite des dieux et des héros de la Fable; avec des notes qui servent d'explication au texte latin et aux principales difficultés qui s'y trouvent, mises en françois pour la facilité des commençans (par le P. FABRE, de l'Oratoire). Paris, 1726, in-12.

Voy. une note détaillée sur cet ouvrage, aux mots :
Publii Ovidii Nasonis Metamorphoseon....

Aquitaniæ minerales aquæ. (Auct. Theoph. DE BORDEU.) S. 1. (Parisiis), typis vidue Quillau, 1751, in-4.

Ara amicitiæ Parmæ, in foro majori,
VII idus junii MDCCLXIX. In-folio.

Opuscule de 6 pag., imprimé par Bodoni, à l'occa-
sion de la venue de Joseph II, et composé par le
Melzi.
P. PACIAUDI.

Arbustum. Fonticulus. Spinetum. (Auct Carolo STEPHANO.) Parisiis, Stephanus, 1542, in-4.

Renouard, Annal. des Estienne », p. 100. Arcana pacis Westphalica, auctore A. A. (Adamo ADAMI). Francofurti ad elænum, 1698, in-4.

f

Voy. Supercheries », III, 1131, a.

Arcana Societatis Jesu, publico bono vulgata, cum appendicibus utilissimis. (Per Gasp. SCIOPPIUM.) Geneva, 1635, in-8.

On trouve dans ce recueil les Monita secreta Soc. Jesu. Voy. ces mots.

Scioppius s'est caché dans le même recueil sous les noms de Fortunius GALLINDUS, d'Augustinus 'ARDINGHELLUS, de Bernardinus GIRALDUS, et de Daniel HOSPITALIUS.

Niceron, t. XXXV, p. 219.

Arcanum perfidia judaicæ revelatum de excessibus Judæorum in Polonia. (Auct. J. BRICTIO, S. J.) Vilnæ, 1727, in-12.

Arcanum punctuationis revelatum, sive diatriba de punctis vocalium et accentuum Japud Hebræos vera et germana antiqui

« PreviousContinue »