NOTÆ IN EPISTOLAM BEATI PAULI APOSTOLI AD PHILEMONEM. 9. Lego πреσẞEUTns, 'legatus,' ut Eph. vi. 20: vrèρ où πρεσβεύω ἐν ἁλύσει. Certa emendatio, et 2 Cor. v. 20: ὑπὲρ Χριστοῦ πρεσβεύομεν. Paulus martyrio Stephani erat veavías, i.e. anno Eræ Christi 35. At Epistola hæc scripta anno 62. Ergo quomodo peoßurns? Porro etiam legendum ὡς πάλαι πρεσβεύτης νῦν δέ. 16. Pricæus corrigit vrèp Souλov. Ex Vulgato. Sed MSS. plures, plus,' et Copt. Syr. NOTÆ IN EPISTOLAM BEATI PAULI APOSTOLI AD TITUM. Ι. 3. τοῦ σωτῆρος ἡμῶν θεοῦ. Lege τοῦ πατρὸς ἡμῶν θεοῦ προς pro σρος. Sic Rom, i. 7: ἀπὸ θεοῦ πατρὸς ἡμῶν, et passim. Ι. 11. ἐπιστομίζειν, ' quibus frænum injiciendum. Sic recte vertit Pricæus ad locum, Whome it's necessary to curb, to bridle.' Ι. 15. { μεμιαμμένοις Α. } Sequitur μεμίανται : sed a με μίασμαι esset μεμίασται. II. 5. Cod. D. Lat. subdita viris suis. Quanquam Græe. τοῖς ἰδίοις ἀνδράσιν. *ΙΙ. 5. οἰκουρούς. Meretricem Chaldaei vocant pay 19, ut Græci τὰς ἑταίρας, φοιτάδας. Schol. Apollon. ιν. 55. II. 7. Cod. C. ἀφθορίαν, ἀγνείαν. Quæ interpretatio est τοῦ ἀφθορίαν. NOTE IN EPISTOLAM BEATI PAULI APOSTOLI AD PHILEMONEM. 9. Lego Terbaric legatis, at Ech vi. 20: úrio sú πρεσβεύω ἐν ἀντει Certa emendatio, et 2 Cor. v. 20: VTÉP XOUSTON TIEr Sainuer Palie martyrio Stephani erat reavias, ie. anno Ere Christi 35. As Egitoia hæc cripta anno 62. Ergo momodo rsT BUTT? Porro etiam le gendumia TEST p 14 NOTÆ IN EPISTOLAM APOSTOLI AD HEBRÆOS. [Epiphan. 760. καὶ πρῶτον μὲν τὴν ἐπιστολὴν ταύτην τὴν πρὸς ̔Εβραίους φημὶ ἀπωθοῦνται οἱ ̓Αρειανοὶ φύσει (id est, omnino) αὐτὴν ἀναιροῦντες ἀπὸ τοῦ ἀποστόλου καὶ λέγοντες μὴ εἶναι αὐτοῦ.] II. 3. Ν. Β. ὑπὸ τῶν ἀποστόλων. Ergo posterior est Epistola ætate Apostolorum. Paulus vero non é ávěpáπov neque ex auditu sed e áπoкaλúews. Vid. Gal. i. 1, et ἐξ ἀποκαλύψεως. xi. 12. II. 13. Dele καὶ πάλιν et scribe καὶ ἔσομαι πεποιθὼς ἐπ ̓ αὐτῷ, ἰδοὺ ἐγὼ καὶ τὰ παιδία ἅ μοι ἔδωκεν ὁ Θεός. Sic prorsus extant apud rous ó. Esai. viii. 17, 18. II. 17. Tais apapтiais. Sic clare Cod. A. Recte: id est, ἱλάσκεσθαι τὸν θεὸν ταῖς ἁμαρτίαις τοῦ λαοῦ : ut Luc. ἱλάσθητί μοι ἁμαρτωλῷ. Quære apud τους ό. Sic Syrus. Athanas. i. 476: alii MSS. Tuîs auapтiais, alii Tas ȧuap τίας. III. 3. Cod. M. 'quantum' et domo,' unde lego 'in quantum.' Sic Kalóσov, quantum' pro in quantum,' vii. 20, ut vii. 22: KATA TOσOÛTOV, 'in tantum.' MSS. Gall. ' quanto.' III. 6. 'domu sua.' Sax. MSS. et alii. mum suam' legendum. Unde 'do III. 6. Cod. B. omitt. uéxpi réλovs ßeßalav. Vid v. 14, unde petitum videtur. III. 12. év т áπоσтnvαι, 'discedendo.' Sic viii. 13: év T λéyew, dicendo.' Lucifer. 208, Lucifer. 208, discedendo a deo vivente.' III. 17. Cod. A. áπenoaσiv. Error ex v. sequenti. IV. 2. Vide Erasmum. Videtur legendum 'non admixtus fide in his qui audierunt.' IV. 12. Lucifer. 210, acutissimo,' accepit do-Toμov non δίστομον. V. 12. Origen. Matth. 464, didáσкeo@ai. Vet. Interpres Origenis, p. 114. Cum deberent esse magistri secundum tempus iterum opus habent doceri qualia sunt elementa principii eloquiorum Dei. *VI. 4, 5, 6. Origen. Jerem. 131, év inserit. Hieron. Origenis Interpres, 'gustaverunt nihilominus bonum Dei verbum... renovari... crucifigentes in semetipsis.' Origen. Joan. 298, 349, 359, omisso év. Sed nv, nisi.' Codd. A. B. C. D. ei unv ut et vicissim. Noster legebat ei un. præcipuis,' forte "prosiciis." Gloss. Vetus, ἀκροθίνια. Habet A. contra morem VII. 6. Tov omittunt B. C. in hoc capite. Et quid est & avтŵv? Vulg. ‘in eis,' quia nesciret verbum verbo vertere. Forte legendum, 'O dè μὴ γενεαλογούμενος, αὐτὸν δεδεκάτωκε τὸν ̓Αβραάμ, ipsum Abrahamum.' VII. 16. Tεpos, ős. Fortasse delendum ös, 'qui.’ VII. 20. κałóσov, 'in tantum.' iii. 20. IX. 10. Si legis και δικαιώμασι, num legendum έπιKeiμévaι? ut Cod. L. Wetstenii. Cod. A. delet kai et legit δικαιώματα. Sie Copt. Syr. Cod. Β. καὶ δικαιώματα. |