En aras, en thura tibi communia poscunt 25 Quam dedit invidiam Phrygius luet. Ecce profundis Curarum furiis vigilique impulsa dolore 30 Mens Priamum in diversa trahit: nunc Marte reposcit Hesionem, nunc bella timet. Sententia tandem Fortior inniti precibus, tentare Pelasgos Blanditiis: voce hac legatum Antenora demum 35 Instruit, et parvo claudit mandata libello. Hactenus, invicti gens imperiosa Pelasgi, 40 NOTE 25 En aras, en thura tibi] In ora erat' sibi,' quod melius. 27 Cœlum inter mænia clausum, Concives habuisse Deos] Refer ad rò ‘jubent:' vel in seq. versu lege, 'an linquet inultum Tisiphone,' et conjunge cum prioribus, concives nempe Deos cœlum quasi manibus clausum solos inhabitare, Furiis exclusis. Eo facit vs. 7. 29 Regique suo cultore negato] Plu toni. 40 Verum Hercule vinci Turpe minus, tantoque leves auctore ruina] Sic Tellus apud Ovid. ' clademque auctore levare,' et 11. pœnamque leva vit honore,' ix. Magnaque dat nobis tantus solatia victor.' x11. ' solamen 6 habeto Mortis, ab Æmonio quod sis jugulatus Achille.' Sic Virg. Æneæ magna dextra cadis,' x. Ita et vi. 198. 'Tantoque sub hoste Nulli turpe mori.' Capaneus apud Papin. Theb. IX. 'ego vulneris auctor, Lætus abi, multumque aliis jactantior umbris.' Isidoro Pelus. IV. Εp. 27. φέρει γάρ τινα φιλοτιμίαν τοῖς κεκρατημένοις ἡ τῶν κέκρατηκότων ὑπεροχή. 42 Nunc quia conciliat humiles favor] Idem cum isto Seneca Thebaid. 'Miseros magis fortuna conciliat suis.' Papin. IV. Theb. 'seu quos movet exul, et hæsit Tristibus aucta fides.' Yevdeyéσiππоs, I. ' Alexandro ex ipsis sex millia sese adjunxerant, more quodam humani ingenii, astipulanti Sic Cyrum Croesus, Tamirim sic, Cyre, rogabas. 45 Ipse orandus eram, geminumque impensus in usum NOTE bus ad misericordiam rebus adversis, Philo libro de judice, λeos èπ' άτνxhμaow, p. 577. Philostratus etiam scite, ὅσοι ἂν κοινωνήσωσι συμφορῶν, ἀγαπῶσιν ἀλλήλους, τὸν ἔλεον τοῦ ἐλέου åvтididóvtes, in Heroicis, p. 656. Rhetores quoque cum Fabio aiunt' favorem naturaliter pro reo facere:' et Gaius D. de reg. juris 25. Favora biliores rei potius, quam actores videntur.' Causas rei habes apud principem Philosophorum, Rhet. et probl. XIII. 29. Phocionis illud de favore et misericordia est insigne: our' è iepoù βωμὸν, οὔτ ̓ ἐκ τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως ἀφαιρετέον τὸν ἔλεον. Stob. Serm. r. 44 Tamirim sic, Cyre, rogabas] Tomyris est Græcis: item Tibullo IV. 'nec qua regna vago Tomyris finivit Araxe.' Circa vero obitum Cyri variant: Herod. in fine Cleius, illum in acie occisum, vult: Diod. Sicul. II. vivum captum et in crucem actum : 50 55 60 Xenophon in lectulo suo mortuum scribit, vel fingit potius, VIII. Philostratus in Heroic. ait Cyro ex Orplei capite Lesbium oraculum esse datum, τὰ ἐμὰ, ὦ Κῦρε, σά. Cyrus ad regionem transtulit, quod ad genus mortis referebatur. Quod vero Cyrus Tomyrin rogarit, illorum nihil Herodotus et Diodorus. Ingenti veτο ἀναχρονισμῷ Cyrum bello Trojano antiquiorem facit. Sed hanc licentiam poλhe excusant Poëtæ. Vide Scalig. III. Poët. 49. Vossium in Rhetoricis v. 3. Tale quid in Sophocle illius Græcus interpres notat initio Trachiniarum 680. Posset etiam Teμßoλ ille versus includi et cancellari, ac si Poëtæ attribuatur illa comparatio cum ἀποστροφῇ. 56 Melius, quem fecimus, hostis, aut cui factus eram] His Græcos, illis Eoos Phrygas signat. Myrmidonum proceres. Cæsum lugere parentem, Antenor, Zephyris blandum spondentibus æquor, NOTE 70 Magnesii fines] Lego, ut Lucretius vi. MagnesI flumina saxi.' 71 Fatidicamque Pylon] Cur futidica: et quænam? tres enim cognomines in Pelopis ista insula. Prius Apollodorus 1. me docuit: habitavit ibi Melampus vates: de quo mira inibi, 72 Otia dequestus] Moras nempe et comperendinationes. Vide Caroli Paschalii Legatum 36. Papin. 1. 'similesque Notos dequestus et imbres.' Guntherus 1. dequesti crudelia facta tyranni.' 75 Lachesisque fugam vestigat in omnes] VI. 770. Fati fuga sola timetur;' quia legatus tutum iter et admissionem quærebat: solebant id facere 65 70 75 80 Foecundam factura sitim: repetisse voluptas, Indulgent proceres cyathis, bibulique clientes, 85 90 Rara moras, nec cessat hians, dum pectore victo Lingua fluat, crescant lychni, vestigia nutent. 87 Tyrannis Dresem. Vide not. NOTE detur; vel pro ferculis, ut Cland. 2. in Entrop. 'corruptasque dapes variasse decorum:' de qua re Casaub. in August. Suet. 100. Ita mensas variare,' esset rapaléσeis vel missus (Suet. nominat fercula') mutare. Mensas vero in dapsilioribus conviviis et Romani et Græci variabant: eratque etiam altera esculentorum, eaque duplex ex carnibus et fructibus: altera poculentorum: qua de re Casaub. ad Athen. XI. 2. Plutarch. in Agide et Cleomene. Ovid. 'Mensaque purpureos deserit alta viros.' Sic Cleopatra, apud Plin. 1x. 35. unionem haustura, mensam secundam' inferre jubet. Vide Lips. 11. Elect. Victor. Var. Lect. 1. 1. Salmuthi et Pancirol. de cibo capiendo 503. èvαλλάττειν τράπεζαν etiam Chrysostomo usitatum, Homil. 4. 72. ad populum Antiochen. 87 Invitant sese pateris: plebs mixta Britanni] Guil. Cambdenus, cui nomen et famam restitutam Josephus hic debet, in sua Britannia, p. 33. ita scribit: Quod vero Britannos una cum Hercule in Hesiones raptu affuisse colligatur ex his Cornelii, ut existimant, Nepotis, versibus, dum 6 nuptias Telamonis et Hesiones describit, et in aurea pocula fusi, Invitant sese pateris, plebs mixta Britanni,' &c. Plane poëticum est.' Hactenus ille. Dares Phrygius, cnjus vento Noster navigat, nihil de Britannis, Dictys, ad quem interdum respicit, tantumdem. Quinam vero Britanni in aula Telamonis? vel quis Brutus inibi? (nam a Trojano quodam Bruto deducere quosdam novi) a quo Britannis concilium nominis ? λῆροι λήρων, καὶ φλήναφοι μακροί! qui facile excluduntur, si legas et interpungas mecum, 'plebs mixta tyrannis:' aрxaк@s. Firmant id sequentia, 'Plebeios gaudet calices et sobria vina Regali mutasse mero.' 90 Redimitque voluptas Rara moras] Papin. Theb. VII. Præcipitant redimuntque moras.' 92 Lingua fluat, crescant lychni, vestigia nutent] Id scilicet lucrifaciunt non ἀκροθώρηκες et ἀκρομέθυσοι, sed Furii illi bibaculi, κυλίκων ἐρέται. Οἶνος γὰρ οὐκ ἔχει πηδάλια, ut est apud Athenæum, δίθυρον τὸ στόμα ποιεῖ. Et, ut scite dictum, avǹp wiÒV TÒV οἶνον, ὡς ὕδωρ ἵππος, Σκυθιστὶ φωνεῖ, μηδὲ κάππα γινώσκει. Lucret. 111. Cetera multiplici lascivit curia plausu : NOTE Præpediuntur Crura vacillanti, tardescit lingua, madet mens, Nant ocnli.' Gemina apud Senecam Epist. 83. Et Bacchylides 11. apud Athenæum γραφικώς. De Ebrietate vero vide Basilii Orationem, Philonem περὶ φυτουργίας, et lib. singulari πεpl μéons, Clem. Alex. 11. 2. Plin. XIV. 22. Stobæum de Ebriet. Chrysost. ad populum Antiochen. Homil. 1. et in Epist. ad Rom. qui vypòv Bíov et diakexvμévov toties et jure merito Homiliis suis auro contra differt. Vestigia nutent] Papin. Theb. IV. de eadem re, 'succiduique gradus.' Anthol. ιν. μεθυσφαλὲς ἴχνος ἑλίσσει. 94 Pars syrtis, pars grata lyris] Σupτὰ refero ad tubas ductiles: ὄργανα Tarà nominat Nicomachus Gerasenus Musices 1. 65. Sacræ literæ frequenter, ἐν ὀργάνοις, κερατίναις. Pars ore canoro Nativas ostentat opes] Assam scilicet vocem, quam Arist, VIII. Polit. 5. λhv: distinguit enim pluribus inter ᾠδὴν et αὔλησιν, ut et Fulgent. III. Mythol. de Apolline et Marsya. Longus II. Pastoralium, μὲν ᾖσεν, ὅδ ̓ ἐσύρισεν. Phrynicus, ads avλnths, assus tibicen, p. 29. De assa voce vide Conject. Scalig. 121. Varronem in Logistorico, 291. 96 Contentaque nervis Arteriæ] 'Ap 95 100 rnpía. Itaque per ovvéπelav trisyllabum erit ; ut Horat. 'luscinia,' et vindemiator. Ita in veteri epigrammate apud Plinium xxxv. 10. 'Marcus Ludius Elotas Ætolia oriundus.' Vide VI. 384. et infra 126. 100 Narrat Cum sene canicies] Garrit malim, λεσχηνεύεται, λαρυγγίζει, quod solet fieri év émikuλIKEíois Xóyois, ut Græci vocant. Casaub. Athen. 1. Ita Horat. 'garrire libellos.' Propertius, quam multa apposita narramus verba lucerna,' quod Suetonio in Aug. 'summissim fabulari.' Long. Pastoral. 11. 2. καὶ οἷον δὴ γέροντες ὑποβε βρεγμένοι πρὸς ἀλλήλους πολλὰ ἔλε yov. 102 Choraules Prævius] Qui T XOPY avλeî, ad chorum tibia canit: alins vero qui digitis chironomus et pedibus gestiens voce tibiarum et fistularum sonum ́imitatur. Sidonius, ‘date ravulos choraulas,' &c. Vide Scalig. ad Propert. 284. Ita λυρῳδὸς, qui lyra, avλwòds, qui ad tibiam. Vide eundem in Eusebianis Animad. 155. et prolixe etiam Casaub. ad Athen. XIV. 2. 562. Malus choraules, bonus symphoniacus.' Augustin. Arist. 8. Polit, 6. tanquam rarum notat, év Agκεδαίμονι τις χορηγὸς αὐτὸς αὔλησε τῷ Xop, erat enim id Choraulæ. |