exian entro que eran morts, de la cual plaga tanta mortaldat se mes en la dita host q. torna ha fort poch nombre de gent. E no tant solament comptes é altres barons y moriren, et encara lo rey de fransa ne pres la febra molt gran efonch grenment malalt. E stant axi la ciutat haviay gran freytura de viandas é malaltia fort gran perque entra la pudor qui ha aquells de la establida venia de la mortaldat dels francesos é la freitura gran que sofferien, gran mortaldat se ciesque perque ab volentat é consentiment del dit rey en pera lo dit Ramon folch tracta pati ab los francesos la vigilia de Sancta Maria de setembre quels livraria la ciutat ab quels dexas anar sanls esegurs ab tot so que porian levar y axi fonch feyt, los de la establida exiren de la ciutat ab tot so que Hevar pugueren, é livraren aquella als francesos la vigilia de Sancta Maria de setembre, é presa la dita ciutat la maledictio de les mosques commes anava é mes ereyxia en los francesos, é per aquesta plaga é p. la gran fam que sofferiren de pa é de vi é de altres viandes, et per gran mortaldat qui en ells era lo rey frances ni les sues gents no podian mes soffrir que remanguessen alli per so com de nenguna part nols gosava venir ninguna vianda p. raho del rey de arago é de las suas gents qui diligentement ho espiavent, é dolents é vensuts plorosament comensaren ha partir de aqui é lo dit rey enpera qui nols era luny ades ades, e fortment feria ab ells he mataven tants que maravella era. E lo rey empero frances per la gran malaltia sua no podia anar cavalcant, é havianlo aportat en son lit é mentre que los francesos eren en lo comptat denpurias que sentornaven el compte dempurias ab en roger loria he ab lo compte de pallars é ab en ramon folch é altres cavallers adevantarense p. altre cami é vingueren al monestir de la vila de roses ahont era tot lo pretreyt de viandes é de altres coses é gran multitut de francesos é lo dit monestir é vila ab tot lur pertreyt prengueren ó mataren gran infinitat de gentes, he mentra que lo rey franees he la host dolenta &c. Est sig † num thome costa aucte regia noti pu blici barche. testis. Sig † num Petri Martinis aucte regia noti publici barche testis. Signum Petri Michaelis Carbonelli Sermi. Dñi. regis Scribe, regiaque aucte. noti. publici Barchinone ac regii archivarii una et in solidum cum Francisco Carbonello filio, conscriba connotario et coarchivario meo qui hmodi. transumptum preinsertare clausulare historie prefati Dni. regis Petri, qui cepit regnare in regno aragonum et aliis terris anno Dni. millessimo ducetessimo septuagessimo sexto et suum diem clausit extremum anno Dni. millessimo ducentesimo octuagesimo quinto sumpsi regio iussu ab libro predicto cronicarum apud regium archivium Barchne. recondito et scribi feci veridiceq. comprobavi ac testifficatum ut supra patet clausi é die duodecimo mensis marcii anno a nati. Dñi. millessimo quingentesimo tredecimo. corrigitur autem in lineis XXVI ubi supra ponitur axi fetas, et ibidem, exints del cors de Sanct Narcis. Quod quidem instrumentum publicum preinsertatum nobis exhibituni nos Hozofrius palet Vics. et officialis memoratus vidimus, tenuimus et legimus, ac diligenter inspeximus, ipsumq. transcribi publicari et in formam publicam poni redigiq. in modum prehabit. p. not. publicum infrascriptum mandavimus volentes et aucte. ordinaria decernentes ut huich transumpto prout eidem originali instro. preinserto plena fides in judicio et extra adhibeatur illamq. fidem faciat inagendum qualem faceret instrumentum transumpti publicum predictum et nichilominus auctoritatem nostram ordinariam judiciariam interponimus pariter et decretum in quorum quidem visionis et transumptionis fidem et testimonium nos onophrius palet Vics. et officialis memoratus hoc transumptum sive publicum instrumentum sigillo curie nostri Vicari predicti jussimus et fecimus apponi et communiri, Dat. et actu. gerunde in nostri curia officialatus die veneris vigesima mensis januarii anno a nat. Dñi, millesimo quigentesimo quarto decimo presentibus et vocatis ad hec Sebastiano Camps not. publico dicti Dni. episcopi et ejus scribaniam episcopalem regente et vener. viris Sebastiano Marques Sancte Eulalie de costa gerunde et Joanne agosti Sancti Stephani de surdibus diocs. Gerunden. ecclesiar. rectoribus pro testibus ad hec adhibitis et signater. electis. XV.. Lectiones in festo translationis Sancti Felicis. XIV. Calendas Junii translacio Beatissimi Corporis Sancti Felicis gerunde. LECCIO I. Ecce in hac beatissimi martiris decentissima translacione Felicis moribus et nomine; quam licet ipsis nullis nostris meritis exegimus: nuper tamen recolimus vidisse. Unde interminate leticie magnitudinem, quam ex illo gerimus tempore. Fidelium mentibus equum est modo litteris imprimere, hujus namque pretaxati martiris venerabilis tumba; tanto thesauro sacri corpusculi ditata: per multorum diutina hactenus annorum spacia; virorum multorum illich deum adorantium vestigiis: sed improvide attrita; diu mortalibus ignota: tamen sacra non meruit occultare membra. Contigit autem tunc: episcoporum abbatum. canonicorum nec non et monacorum ceterorumque illustrium hominum circummanentibus turmis, cereis accensis: multoque aromate fumigantibus turibulis, santificatis jejuniis: letaniis numerosis multiplicibus peractis spalmodiis: lineis indutis vestibus, pedumque nudatis plantis: donec novissime unus ex illis, pre gaudio collacrimantibus ceteris: non tantum fisus jussu majorum quam ardens amore sanctorum: signo sancte Crucis armatus: in sancti Sepulcri medium ausus est descendere locum: quatenus duobus sanctis hinc inde quiescentibus: tertium piis manibus ad hanc nisus. est educere lucem. LECCIO II. Cumque suscepte devocionis reverendum opus inicia sumeret; tantus ibidem odoris suavissimi vapor: continuo circum psallencium pervenit ad nares ut satis omnium aromatum Tomo XLV. Mm excelleret suavitates qui etiam vapor nec ministrancium naribus quiverat deficere: usque Sanctum Corpus maximo summe dignitatis illato honore, audacis temeritatis impulsu: in rudi loculo conditum simul ut ita dicam ceteris cum aromatibus super Sancte Dei genitricis ejusdem basilice poneretur altare: ut vel sich priusquam tumularetur: fidelium mentes ardore illud videndi recrearentur omnes: et qui precipua diligencia quadris lapidibus prudentes fabricarent sepulcrum: lapidum invenirentur cesores; unde conjici potest. quantarum virtutum meritis: aduc vigens prefatus martir pollebat egregius cujus multe sanctitatis indicia: usque in presens prebet et corpus. Ex quo namque corpore tan inextinabilis odor et fragancia largius emanat: utque vel quanta in presenti vita demostret. pro vite perpetue premio pertulerat : usque quaque Exemplar enim semper suis salutare fuerat sequacibus: eorumque ab eo lux vera nunciatur auribus atque quos noverat pravos at Christi jugum sedulus doctor: blandis verbis edomuit multos.. LECCIO III. Interea prelibata accelerantur opera, et mire pulcritudinis vas petrinum bis binis petrinis superponitur columpnis, quatenus piis manibus episcoporum; alma tumularentur membra, eodem vase fideli turba diva epitilania proclamante. Non, parve ingeminatis leticie laudibus: quibus admixtos angelicos interventus. Universus fidelis adhuc credit populus. Jure namque quam inter homines jugiter crucifigendo carnem suam adhuc mortalis: apostolice vite normani se prevuit multis. Ut omni protinus spreta suspicione: bis visendus confestim credatur ab illis. Et pro cujus testimoniis alacri mente mori paratus fuit. Angelos semper quos in carne degens, socios, habere maluit, illi adtumulandum semel ac secundo mittere non distulit, in ipsa quippe valñerum infliccione angelicis curari fomentis atque gloriosi soliditate, certaminis celestium crebra meruit roborari consolacione'; ne suum percucrens, stadium aliquo modo deficeret; sed potius viriliter certando celestis consorcii bravium secius perciperet. XVI. Instrumentum donationis ecclesiæ Sanctæ Mariæ Loci Vilabertrandi, ê suo originali, quod in ejusdem ccclesiæ archivio sedulo asservatur fidelissime extractum. Semper metuere debemus finem instantis vitæ, et horam migrationis nostrarum animarum â luce præsenti cum solicitudine præstolari. Scimus namque quia fines nostræ morituræ carnis non elongatur, sed quotidie appropinquat nobis. Quapropter sciendum est, ut commutando, donemus Omnipotenti Deo de nostris terrenis facultatibus ut misericors Dominus post mortem nostræ carnis tribuere dignetur glorium regni cœlestis animabus nostris, ob hoc igitur nos insimul in unum, ego Bernardus Bernardi, et uxor mea Guilla, et ego Bernardus Gaufredi, et conjux mea Nenia, et ego Gaufredus Gaufredi, et uxor mea Adalgardis nctum esse volumus, hoc scire volentibus, tam præsentibus, quam futuris quemadmodum Deo favente placentibus animis nostris donamus ipsi Omnipotenti Deo, et almæ genitrici filii Dei Maria Alodium nostrum proprium, id est ipsam ecclesiam Sanctæ Mariæ, quam habemus in episcopatu Gerundensi, ac in comitatu Petrelatensi in loco, qui vocatur Vilabertrandi cum oninibus votis, et oblationibus suis, et cum omnibus decimis, et primitiis, quod eidem ecclesiæ gratanter concedimus, ut ab hac die, et deinceps quiete et secure ea possideat, et in circuitu prædictæ ecclesiæ donamus ei LX passus terræ pro cimetterio ab oriente et à meridie, ab occasu, et aquilone, et unusquisque passus habeat VII. pedes legitimos. Et donamus et ipsum fon-. tem, qui ibidem est cum omnibus suis pertinentiis. Hæc præscripta omnia simul cum suis affrontationibus, et omnibus pertinentiis et cum exitibus, et regresibus universis. Donamus et tradimus in jus et potestatem Sanctæ Dei Genitricis Mariæ in cujus honore jam dicta ecclesia est fundata; ita ut perenniter absque ullo objectu, et lite, sine ulla nostra retinentia maneant hec omnia ei legitime concessa, ut neque nos dona : |