Page images
PDF
EPUB

Art. 1. quently fuch Chafms, that almost all Coherence ceafes. To come however as near as poffible to the Truth, he tells us, he has confulted all the Authors (he has been able to get, of which he gives us an Index of a Sheet and a half) who were either Contemporary, or lived neareft after the Times he treats of: As likewife fuch Roman Coins, Inscriptions and Monuments, as could any way contribute to explain or confirm his Facts. He often quotes Poets and Panegyrifts, but never lays a greater Stress on their Teftimony, than it can bear in Hiftory.

This Work is divided into Ten Books, which contain,

I. The Hiftory of the Germans to the Conclufion of the Cimbrian War.

II. The Wars of the Germans with Julius Cæfar. III. The History of the Germans to the Overthrow of Quintilius Varus..

IV.

V.

VI.

War.

Probus.

to the Conclufion of the Batavian

to the Conclufion of their War with

to the Conclufion of the Wars made by the Franks and Alemanni against Julian. VII. to the Time of the great Excurfion

of the Nations. VIII. The Foundation of the feveral Kingdoms of the Goths, Vandals, Suevi and Burgundians in the Roman Provinces.

IX. The History of the Germans to the Conclufion of the War against the Huns.

X. to the Beginning of Chlodoveus's Reign.

I fubmit it, Sir, to your better Judgment, whether the above Account of these two Hiftories of Germany (which I efteem the more valuable, as they not only have a great Connexion with that of all the other Nations of Europe, but as they give a great Light and Infight into the Roman Hiftory itfelf) may deferve a Place in your Journal: But if you fhould think fit to infert them, I beg you would firft make fuch Alteration in Order and Language as you may think neceffary. I am,

SIR,

Your conftant Reader,

and obedient Servant,

S. D.

[ocr errors]

ARTICLE II.

A DISSERTATION concerning the
Hungarian Nation.

W

E infert here this Difcourfe juft as we receiv'd it, the Style of it being in good Latin, and we don't doubt but our Readers will perufe it with so much the more Pleafure, as it, contains feveral Particulars unknown in thefe Parts, and which are not to be found together in the Hiftories that treated upon that Subject. Befides, one may fee there almost all the Au

thors

thors that are concern'd in the Hiftory of that Nation.

PER

ERTINET illud ad gentis Hungaricæ decus, quod ea linguis pluribus, tamquam vernaculis, uti confuevit. Præter Hungaricam enim ut & Latinam, quæ hîc vulgo etiam, familiaris eft; Slavicam, & in primis Germanicam, antiquis jam temporibus, civitate donavit. Non fert inftituti ratio, rem hanc ut operofius profequamur. De Slavis certum mihi eft & exploratum, eos ante occupatas a Hunnis Pannonias, ex Illyrico huc delatos, cum Gepidis atque Gothis, diu bella geffiffe atrociffima; quos demum Hunni, pulfis Gothis, in fidem acceptos, non tolerarunt modo, fed adfciverunt etiam in focietatem, fufceptarum adverfus Germanos, expeditionum. Tenuerunt autem Slavorum iftæ reliquie (a) & illa tempeftate, qua Hunni late in Pannonia dominabantur, oram regionis feptentrionalem. Quod cum hiftoriarum monumentis, tum vetuftiffimorum caftellorum, quæ illi locis idoneis muniverunt, nominibus pure Slavonicis, arguitur. Sic Muran, a Slavico, mur, murus; Lubca, a lubz, dilectus; Zwolen, quafi electus locus; Bognice, a Bog, pugna; Lietawa, Blatnica, Sklabyna, Lykawa, Krafnabuorka, & magno numero, alia: Quæ a Hungaris & Germanis frequentata, eorum lingua, nihil fignificant. Quin & Neofolium primitus, & ante annum MCCLV. Wowá wes, nova villa, dictum fuit. Quod ego

(a) Reliquias appello; quia validiffima copiofiffimaque Slavorum pars, in feptentrionalibus Germania provinciis, fedes fixit. Non ergo Slavorum illorum res, pace belloque geftas, ubi temere adfcribent noftri, vid. Chronicon Helmoldi. Sihurtzfleifebii Differtat. de rebus Slavicis, &c...

[ocr errors][merged small]

nomen in tabula vetuftate exefa, (b) in qua privilegia urbis relata erant, legiffe me quondam memini; ex quo progreffu temporis, cum Saxones huc commigraffent, Latinum Neofolium, & Germanicum Neufobi, fato an confilio, fubnatum eft: fed vulgatum etiam Slavis, Bystrica, cum fluvio cognomine, Slavos hic olim habitaffe, docet; licet urbs ipfa, a Saxonibus exædificata, & horum cauffa, regum indulgentia, in urbium, numerum fuerit relata. At enim tam hæc funt manifefta, ut a nemine, nifi ignaro antiquitatum Hungariæ, poffint vocari in dubium.

Recentiori poftea ætate, bella & impreffiones Bohemorum ac Morauvrum, latè fines Hungariæ populantium, novas iterum colonias, inter montium juga, conftituerunt, ut quoties lubido foret, fines opimæ Regionis poffent inceffere. In primis Huffitico bello, quod uti magna virium conten tione, intra Bohemiæ vifcera fufcipiebatur, ita fubinde proximas quafque Provincias corripiebat, novæ Bohemorum cohortes, invitante eas Regina ELISABETHA, (c) Hungariæ fe infuderunt, quæ caftris excitatis, & Slavis, hic jam ante degentibus, permiftæ, ita brevi invaluerunt, ut Comitatibus aliquot, a Hungaria velut avulfis, necquidquam renitente JOHANNE HUNTADI, qui tum fummam rei tenebat, tamquam bello partis, licenter imperitarent: unde multa mala. in Hungaria confecuta leguntur. (d) Tunc & Huffitarum Religio, Patriæ noftræ illata perhibetur, & oftentantur adhuc cultus eorum, non fpernenda veftigia, in iis etiam locis, ubi minimè reris. (e) Perduravit ifta Bebemorum & Slavo

runn

Primum iftud eft. Neofolienfium privilegium, A. 1255. Bode, a Bela IV. iis indultum. (c) Bonfinius Decad. ÍÍÍ. Lib. IV. p. m. 426. 29. (e) Tokayenfe grandius illud Cel

rum graffatio, ufque ad MATTHIE CORVINI, optimi Regis, tempora, qui cladem patri fuo, ad Oppidum Lofonts, (f) Hungarorum perfidiâ potius, quam armis hoftium, illatam, vindicaturus, fecundis aliquot proeliis vires eorum adtrivit, & Giskra, Duce nefariæ turbæ, in fidem accepto, (g) caftra montana arcefque, (inter quas Vetufolium fuit, malorum omnium officina, afylumque latronum) præfidiis munivit.

Poftea officium fecerunt Slavi, civiumque loco habiti funt in Hungaria; quin mutuis connubiis, brevi, in unam quafi gentem cum Hungaris, coaluerunt. Sed Urbes Montane, ad feculi ufque XVII. annum VI. jus civitatis negarunt Slavis: Botskaiano vero tumulto, incolis exhauftæ (Neofolium enim mifere conflagraverat) in fupplementum eos primum acceperunt. Tandem publicis regni comitiis, anno MDC VIII. atque iterum M DC XIII. Pifonii habitis, cum difficulter Neofolienfes de jure fuo concederent, ita funt confirmati, ut non jus modo Civitatis, fed fi occafio tulerit, Magiftratus etiam capeffere, integrum iis foret. (b) At enim vero, Lingua Slavica, (i) ob hanc cum Bohemis rapinarum focietatem, uti peculiarem Dialectum, multum ab

illa

larium, quo generofiffima hujus loci vina condi folent, templum fuiffe Huffitarum fubterraneum, cum ex fubftructionis mole, tum aliis quoque indiciis, judicant Hiftoriarum periti. Ceterum de bello Huffitico fcripfit Zacharias Theobaldus, aliique, quos vide in Godefridi Hechti Germania Sacra, Part. II. Lib. V. c. 14. p. 593. (f) Bonfinius Dec. III. Lib. VII. P. 477. 18. (g) Idem Dec. III. Lib. X. p. 530. 41. (b) Vide Art. Anni 1608. ante Coronat. XIII. & in cauffa Neofolienfium, Art. Anni 1613. XL. collato Anni 1609. Artic. XI. (i) Inferendum hic aliquid de etymo vocis Slavus Falfiffima eorum eft opinio, qui Slavos & Sclavos fynonyma effe credunt, & mancipia tum demum Sclavos dici occepiffe, cum pars quædam Slavorum in Germania ab Henrico Aucupe,

devicta,

« PreviousContinue »