Page images
PDF
EPUB

μένοις, ὁ δ ̓, ὥσπερ ή στρατόπεδον ἔχων κρεῖττον τῶν ἀντιπάλων ἢ προειδὼς τὸ συμβησόμενον, οὕτω διέκειτο τὴν γνώμην. Δῆλον δ ̓ ἐκ τῶν ἔργων· ἀποβὰς γὰρ εἰς τὴν νῆσον, εὐθύς, ὥσπερ εἶχε, ταύτης τῆς νυκτὸς διελὼν τοῦ τείχους πυλίδα καὶ ταύτῃ τοὺς μεθ ̓ αὑτοῦ διαγαγὼν προσέ βαλε πρὸς τὸ βασίλειον. καὶ τοὺς μὲν θορύβους τοὺς ἐν τοῖς τοιούτοις καιροῖς γιγνομένους καὶ τοὺς φόβους τοὺς τῶν ἄλλων καὶ τὰς παρακελεύσεις τὰς ἐκείνου τί δεῖ λέγοντα διατρίβειν ; γενομένων δ ̓ αὐτῷ τῶν μὲν περὶ τὸν τύραννον ἀνταγωνιστῶν, τῶν δ ̓ ἄλλων πολιτῶν θεατῶν, οὐ πρότερον ἐπαύσατο μαχόμενος καὶ μόνος πρὸς πολλοὺς καὶ μετ ̓ ὀλίγων πρὸς ἅπαντας τοὺς ἐχθρούς, πρὶν ἑλὼν τὸ βασίλειον καὶ τοὺς ἐχθροὺς ἐτιμωρήσατο καὶ τοῖς φίλοις ἐβοήθησεν, ἔτι δὲ τῷ γένει τὰς τιμὰς τὰς πατρίους ἐκομίσατο, καὶ τύραννον αὐτὸν τῆς πόλεως κατέστησεν.

Translate :

Latin.

(a) Quid de rerum natura querimur? illa se benigne gessit. vita, si uti scias, longa est. Alium insatiabilis tenet avaritia, alium in supervacuis laboribus operosa sedulitas. alius vino madet. alius inertia torpet. alium defatigat ex alienis iudiciis suspensa semper ambitio. alium mercandi praeceps cupiditas circa omnis terras, omnia maria spe lucri ducit. quosdam torquet cupido militiae numquam non aut alienis periculis intentos aut suis anxios. sunt quos ingratus superiorum cultus voluntaria servitute consumat. multos aut adfectatio alienae fortunae aut suae cura detinuit. plerosque nihil certum sequentis vaga et inconstans et sibi displicens levitas per nova consilia iactavit. quibusdam nihil, quo cursum dirigant, placet, sed marcentis oscitantisque fata deprehendunt, adeo ut quod apud maximum poetarum more oraculi dictum est, verum esse non dubitem:

'exigua pars est vitae qua nos vivimus.' ceterum quidem omne spatium non vita, sed tempus est. Urgentia circumstant vitia undique nec resurgere aut in dispectum veri adtollere oculos sinunt, sed mersos et in cupiditatem infixos premunt. numquam illis recurrere ad se licet. si quando aliqua fortuita quies contigit,

veluti profundo mari, in quo post ventum quoque volutatio est, fluctuantur nec umquam illis a cupiditatibus suis otium instat.

(b) Huc ades et tenerae morbos expelle puellae,
huc ades, intonsa Phoebe superbe coma.

crede mihi, propera: nec te iam, Phoebe, pigebit
formosae medicas applicuisse manus.

effice ne macies pallentes occupet artus,

neu notet informis candida membra color,
et quodcumque mali est et quidquid triste timemus,
in pelagus rapidis euehat amnis aquis.
sancte, ueni, tecumque feras, quicumque sapores,
quicumque et cantus corpora fessa leuant:
neu iuuenem torque, metuit qui fata puellae
uotaque pro domina uix numeranda facit.
interdum uouet, interdum, quod langueat illa,
dicit in aeternos aspera uerba deos.

pone metum, Cerinthe; deus non laedit amantes.
tu modo semper ama: salua puella tibi est.
nil opus est fletu lacrimis erit aptius uti,
si quando fuerit tristior illa tibi.

at nunc tota tua est, te solum candida secum
cogitat, et frustra credula turba sedet.

VIII. SEPTEMBER, 1906.

Translate

:

Greek.

(α) Εἰ γὰρ ἐγένου σύ, Τρόφιμε, τῶν πάντων μόνος,
ὅτ' ἔτικτεν ἡ μήτηρ σ', ἐφ ̓ ᾧ τε διατελεῖν
πράττων ἃ βούλει καὶ διευτυχεῖν ἀεί,
καὶ τοῦτο τῶν θεῶν τις ὡμολόγησέ σοι,
ὀρθῶς ἀγανακτεῖς· ἔστι γάρ σ ̓ ἐψευσμένος

ἄτοπόν τε πεποίηκ'. εἰ δ ̓ ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς νόμοις
ἐφ ̓ οἷσπερ ἡμεῖς ἔσπασας τὸν ἀέρα

τὸν κοινόν, ἵνα σοι καὶ τραγικώτερον λαλῶ,
οἰστέον ἄμεινον ταῦτα καὶ λογιστέον.
τὸ δὲ κεφάλαιον τῶν λόγων, ἄνθρωπος εἶ,
οὗ μεταβολὴν θᾶττον πρὸς ὕψος καὶ πάλιν

ταπεινότητα ζῷον οὐδὲν λαμβάνει.
καὶ μάλα δικαίως· ἀσθενέστατον γὰρ ὂν
φύσει, μεγίστοις οἰκονομεῖται πράγμασιν,
ὅταν πέσῃ δέ, πλεῖστα συντρίβει καλά.
σὺ δ ̓ οὔθ ̓ ὑπερβάλλοντα, Τρόφιμ ̓, ἀπώλεσας
ἀγαθά, τὰ νυνὶ δ ̓ ἔστι μέτριά σοι κακά.
ὥστ ̓ ἀνὰ μέσον που καὶ τὸ λοιπὸν δὴ φέρε.

(5) Ἀλλὰ προσέχετ ̓ ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι πρὸς Διὸς καὶ θεῶν τὸν νοῦν. τοῦ γὰρ χωρίου τοῦ τ ̓ ἐμοῦ καὶ τοῦ τούτων τὸ μέσον ὁδός ἐστιν, ὄρους δὲ περιέχοντος κύκλῳ τοῖς χωρίοις, τὸ καταρρέον ὕδωρ τῇ μὲν εἰς τὴν ὁδόν, τῇ δ' εἰς τὰ χωρία συμβαίνει φέρεσθαι. καὶ δὴ καὶ τοῦτο τὸ εἰσπῖπτον εἰς τὴν ὁδόν, ᾗ μὲν ἂν εὐοδῇ, φέρεται κάτω κατὰ τὴν ὁδόν, ᾗ δ ̓ ἂν ἐνστῇ τι, τηνικαῦτα τοῦτ ̓ εἰς τὰ χωρί ̓ ὑπεραίρειν ἀναγκαῖον ἤδη. καὶ δὴ καὶ κατὰ τοῦτο τὸ χωρίον ὦ ἄνδρες δικασταὶ γενομένης ἐπομβρίας συνέβη τὸ ὕδωρ ἐμβαλεῖν· ἀμεληθὲν δ ̓ οὔπω τοῦ πατρὸς ἔχοντος αὐτό, ἀλλ ̓ ἀνθρώπου δυσχεραίνοντος ὅλως τοῖς τόποις καὶ μᾶλλον ἀστικοῦ, δὶς καὶ τρὶς ἐμβαλὸν τὸ ὕδωρ τά τε χωρί ̓ ἐλυμήνατο καὶ μᾶλλον ὡδοποίει. διὸ δὴ ταῦθ ̓ ὁ πατὴρ ὁρῶν, ὡς ἐγὼ τῶν εἰδότων ἀκούω, καὶ τῶν γειτόνων ἐπινεμόντων ἅμα καὶ βαδιζόντων διὰ τοῦ χωρίου, τὴν αἱμασιὰν περιῳκοδόμησε ταύτην.

Translate :

Latin.

(α) Nam, vere dicam, Quirites, genus ipsum legis agrariae vituperare non possum. Venit enim mihi in mentem duos clarissimos, ingeniosissimos, amantissimos plebei Romanae viros, Tiberium et Gaium Gracchos, plebem in agris publicis constituisse, qui agri a privatis antea possidebantur. Non sum autem ego is consul, qui, ut plerique, nefas esse arbitrer Gracchos laudare, quorum consiliis, sapientia, legibus multas esse video rei publicae partis constitutas. Itaque, ut initio mihi designato consuli nuntiabatur legem agrariam tribunos plebis designatos conscribere, cupiebam, quid cogitarent, cognoscere ; etenim arbitrabar, quoniam eodem anno gerendi nobis essent magistratus, esse aliquam oportere inter nos rei

publicae bene administrandae societatem. Cum familiariter me in eorum sermonem insinuarem ac darem, celabar, excludebar, et, cum ostenderem, si lex utilis plebi Romanae mihi videretur, auctorem me atque adiutorem futurum, tamen aspernabantur hanc liberalitatem meam; negabant me adduci posse, ut ullam largitionem probarem. Finem feci offerendi mei, ne forte mea sedulitas aut insidiosa aut impudens videretur.

(b) Frigida me cohibent Euxini litora Ponti:
Dictus ab antiquis Axenus ille fuit.

Nam neque iactantur moderatis aequora ventis,
Nec placidos portus hospita navis adit.
Sunt circa gentes, quae praedam sanguine quaerunt ;
Nec minus infida terra timetur aqua.

Illi, quos audis hominum gaudere cruore,
Paene sub eiusdem sideris axe iacent.
Nec procul a nobis locus est, ubi Taurica dira
Caede pharetratae spargitur ara deae.
Haec prius, ut memorant, non invidiosa nefandis
Nec cupienda bonis regna Thoantis erant.
Hic pro supposita virgo Pelopeïa cerva
Sacra deae coluit qualiacumque suae.

Quo postquam, dubium, pius an sceleratus, Orestes
Exactus furiis venerat ipse suis,

Et comes exemplum veri Phoceus amoris,
Qui duo corporibus, mentibus unus erant,
Protinus evincti tristem ducuntur ad aram,
Quae stabat geminas ante cruenta fores.

Nec tamen hunc sua mors, nec mors sua terruit illum :
Alter ob alterius funera maestus erat.

GRAMMAR

I. TRINITY TERM, 1903.

Greek.

1. Give the gender, gen. sing. and dat. plur. of—πολίτης, ὕβρις, ἄστυ, μήτηρ, τριήρης, ὕδωρ.

2. Give the comparative of—φρόνιμος, μέσος, εὔνους, πολύς, μάλα, ταχέως.

3. Give the Greek for-90, 444, 2000 men, 25th, fifty times.

And decline-είς.

4. Give the 1st pers. sing. of the perf. indic. act. and of the 1st aor. pass. of—ἔχω, καλέω, εὑρίσκω, λαμβάνω, τίθημι, ὄμνυμι.

5. Give the 2nd sing. imperat., 1st sing. optat. and nom. sing. masc. participle ofἔβην, ἔμεινα, πέποιθα. 6. Parse and explain the construction of the words underlined in the following sentences :

(α) Αποστερεῖ τὸν ἄνδρα τῶν χρημάτων.

(5) Ετύγχανε τότε ἐσθίων.

In the following parse the verbs underlined, and give the reason for the mood:

(c) Πρὶν ἀκριβῶς ἰδεῖν ἐξηλαύνοντο.

(α) Τούτοις οὐκ ἂν ἔγωγε πεισθείην.

7. Give the Greek for-whence? when? how? often, which of two? each, never, once, yesterday, on the other side.

8. Translate:——

(α) Οὐκ ἂν ἴδοις με φεύγοντα τὸν κίνδυνον.

(6) *Εδοξεν ἡμῖν ἐκεῖνον ἐλεύσεσθαι παρ' ἐμέ.
(ε) Οψὲ τῆς ἡλικίας τὰ τοιαῦτα ἔμαθον.
(α) Δέδοικα μὴ τὸ δένδρον μεῖζον γένηται.

« PreviousContinue »