gis ufum judicio, Pindarum enthusiasmo poetico plus indulfiffe. Vide etiam, fi placet, egregii poetæ de la Motte differtationem, eodem idiomate editam, de ratione & virtutibus Odarum.

Parodias Horatianas ediderunt Cafp. Cunradus, Jo. Otto Mariana, Melch. Adamus, H. Meis bomius, Thom. Sagittarius, & noviffime Joach. Henningius. E veteribus huc fpectat aliquo mo do Metellus Tegerfeenfis Monachus in Bavaria, qui circa a. C. 1160 metris Horatianis fcripfit Quirinalia in laudem S. Quirini martyris, Epifcopi Laureacenfis, edita ab Henr. Canifio append. T. I, lect. antiq. T. III edit. Bafn. Laudat hunc fcriptorem, pro feculi, quo vixit, barbarie, non inelegantem, & Odas nonnullas ex eo refert Petr. Taffinus de an. Sec. P. I, c. 8, & P. II, c. ult. Parodias Horatianas præterea vulgarunt Jo. Morellus, Mufei Rhemenfis Parifini Gymnafiarcha, Parif. 1608, 8. Juftin. Bertuchius, Gymnafii Portenfis Rector, & Dav: Hoppius fcholæ Regiomontana Prorector, Brunfv. 1690, 8. In Jo. Jac. Hofmanni Poematibus, excufis Bafil. 1684, 12, liber primus integer Proteum Horatianum com plectitur, five Odas Horatii felectas, quas exhi bet redditas vario carminis genere, Alcaico, Anacreontico, anapaftico, Afclepiadeo, choriambi« co, elegiaco, epico, jambico, Phalacio, Sapphico. Paraphrafin heroicam aliquot odarum Horatii habes etiam in poematis præclaris Jac. Wallii Soc. Jefu Antv. 1656, 8. P. Aloyfii Hardevyft Soc. Jef. Paraphrafis heroica odarum XXIV libri primi, Antv. 1711, 8. Omitto Car. Ruæi, aliorumque fimiles venæ poeticæ exercitationes. Italice Laurentii Matthai. Reatini, Metamorfofi lirica d'Oratio trasportato e moralizato in tute le fue

Odi ed Epodi, con difcorfo proemiale di quanto fia difficultofa ed altretanto profitevole l'imitation Oratiana, a Rieti, 1679.

Metrorum Horatianorum rationem explicarunt, ex antiquis Diomedes III artis Grammat. p. 517528; e recentioribus Nic. Perottus & Aldus Manutius, quos jam fupra memoravi, tum Franc. Patricius, cujus liber fcriptus fuit in bibl. Heinfiana, Th. Harsley, Lond. 1736, 8; ut Dan. Bambergium aliofque omittam.

Horatium a Jul. Cæfaris Scaligeri cenfuris defendit Bernh. Parthenius Spielebergius in commentario ad Odas. Novo cenfori Anglico Horatii, qui differtationes fuas, poetæ illi parum æquas, quæ vocat fcrutinia, oppofuit, refpondit alius, nefcio quis, eodem idiomate, An anfwar to the fcrutiny &c. Lond. 1708, 8. Vid. Ephemerides Parif. 1709, mense Febr. p. 256 feq. Confulenda etiam poetæ Galli infignis, Motti (de la Motte) differtatio Odis ipfius præmiffa de Poefi Lyrica, Parif. 1709, 12; &, quam laudabam fupra, exercitatio Jo. Guil. Bergeri, Prof. Viteberg. de Philofophia Horatii, a. 1704 edita, qua Eclecticum eum fuiffe, & a quorumcunque Philofophorum difciplina, quæ ipfi probarentur, cum judicio delibaffe difputat. Leffingii Rettungen des Horaz, Opp. T. III, Berol. 1754. C. A. Klotz. de felici audacia Horatii, Jen. 1762. Ej. vindiciæ Horatii, Brem. 1764. Ej. Lectiones Venufinæ, Lipf. 1770. Walchius de philofophia Hor. Stoica, Jen. 1764. J. F. Engeri commentariol. in felecta Hor. loca, Vratisl. 1777. Q. Horatius Flaccus door R. van Ommeren. Amfteld. 1790, 8.

INDEX

EDITIONUM, COMMENTARIORUM,

VERSIONUM &c.

Q. HORATII FLACCI

non folum Fabriciano & Douglasiano * sed etiam illo, quem Bibliotheca Horatiana ** a J. W. Neuhaus edita, fiftit, auctior & emendatior partim ex Chr. D. Jani indice edd. partim novis curis; in quatuor ætates digeftus.

* Catalogus Edd. Q. H. F. ab an. 1476 ad an. 1739, quæ in bibl. Jac. Douglas, Coll. Med. Londin. Socii honor. & S. A. S. affervantur, Lond. 4 prodiit.

**Bibliotheca Horatiana f. Syllabus edd. Q. H. F. interpretationum, verfionum ab an. 1470 ad an. 1770. Lipf. 1775. Editor, qui fuit J. W. Neuhaus, adjutus maxime catalogo bibl. Horatianæ, quam ill. Comes Fr. Lud. de Solms, Elect. Sax. Comes Confiftorianus, poffidet, fere 800 edd. & fcripta ad Horatium pertinentia complectentis, feriem longe copiofiorem inftruxit, fed & multa admisit haud fatis in hifce literis verfatus, quæ clariffimus Horatii illuftrator Christ. Dav. Jani in selectiori Ind. edd. Hor. Tomo I Horatii a fe recenfiti pag. XXII LXXIII emendavit.

Quæ ab ed. principe primave Zaroti profecta nutritores habuit Chriftophorum Landinum, eundemque interpretem, Raphaelem Regium, & Alex. Minutianum, qui etiam veteres interpretes Acronem & Porphyrionem adornavit, Jo. Franc. Philomufum, Anton. Mancinelli, & Jac. Locher, Germanum.

(1470) Editio princeps 4. fine loco & anno, fine titulo f indice, fine, typographi nomine adeo, habet in fine additos verfus :

Hoc quicunque dedit Venufini carmen Horati,

Et ftudio formis correctum effinxit in iftis,

Vivat & æterno fic nomine fæcula vincat
Omnia; ceu nunquam numeris abolebitur auctor

haud tamen editor fuo confuluit, cum id hodie
ambigatur. Mich. Mættarius (annal. typogr. T. F,
p. 292 ed. II) ex typographia Ant: Zaroti Parmen-
fis, qui Mediolani anno circiter 1470 excudere cœ-
pit libros, prodiiffe conjicit, ob typos fimiles iis,
quibus poft Zarotus ufus eft, quamvis iifdem rudio-
res minufque cultos. Sunt verò etiam, quod J. M.
Gefnerus in præf. Horatii fui obfervat, ejus forma,
quam Nic. Jenfon Gallus Venetiis adhibuit, fed paulo
minus culta, & incompofita; ut appareat, neque matri-
ces ita fuiffe perfectas, ut fuere Jenfoniana, neque ita
accuratam verfuum dirigendorum rationem. Gefnerus,
qui eam contulit, fic defcribere pergit: Porro lite-
ra nulla initiales, fæpe f longum in fine vocis pofitum
&c. Volumen conftat quinternionibus duplicatis, ut orian-
tur denorum foliorum libelli. Folia ipfa non fignata neque
literis neque numeris, cuftodes nulli, nullum Regiftrum,
literæ tranfpofita; infantia denique artis, & operarum
ruditas undique apparet. Voces vel omiffa, vel cum ipfius
metri pernicie permutata, fidem faciunt, non præfuiffe
editioni grammaticum, fed fimpliciter exemplum fuum, i.
e. MS. Codicem, fecutos effe typographos. Unde illud
confequitur, ut, quæ bona funt lectiones, eas ab antiquo
Codice, non ab ingenio correctoris effe, intelligamus.
Hactenus Gefnerus.

1470 Sermones Oratii f. 1. fol. charactere Gothico; vid. Maittaire T. I, p. 296.

1474 Mediolanenfis I, Zaroti. Horatius: per Antonium Zarotum Parmenfem, fol. In fine: Anno a natali Chriftiano MCCCCLXXIV die XVI Martii Antonius Zarotus Parmenfis cuncta opera Q. Horatii Flacci Venufini non indiligenter emendata - eleganter atque fideliter impreffit. Quifquis haec coemerit, nunquam pænitebit. Conf. Maitt. Tom. I, p. 336. Saxius hift. typogr. Mediol. cum Argelati fcriptt. Mediol. T. I, p. 561.

Mediolanenfis II. Horatius, cum commentario Acronis, fol. In fine: Acronis viri quam doctiffimi commentaria, quam diligenter emendata, in Q. Hor. F. Opera, per Anton. Zarotum, Mediolani impreffa Idibus Sextilis. Vid. Jac. Douglas catal. edd. Horat, ab an. 1476 ufque ad 1739, ( Lond. 1739.) & Sax. 1. c. p. 561. -Mediolanenfis III, Horatius per Ant. Zarotum, 4. Douglas 1. c.

-Ferrarienfis: per Carnerium Auguftinum, 8. In fine
legitur tetrastichon :

Ferraria impreffit regnante fub Hercule divo
Regia quo gaudet nunc Lionora viro
Carnerius puer Auguftinus, cui dedit almam
Bernardus lucem Bibliopola bonus.

Cf. Mættar. T. I, p. 336, qui in exemplo a se viso
defiderabat Sermones & Artem poeticam.

1476 Mediol. IV. Q. H. F. opera, fol. In fine: Hoc opus Horatii emendatiffimum impreffum eft opera & impenfis Phil. de Lavagnia, civis Mediolan, die XV Febr. Amen. 1477 Mediolanenfis V. fol. In fine: opera & impenfis Phil. Lavagnia, civis Mediolan. anno a natali Chrifliano MCCCCLXXVII, tertio Kal. Maji.

-Tarvifina, fol.

Veneta I, per Phil. Condam Petri. Die XV Sept. dicante (lege ducante) Joanne Mocenigo, fol.

1478 Eadem, novum titulum, mutatumque anni numerum habens: die XV Sept. ducante Jo. Mocenigo, fol.

*

* Editionem hujus anni Venetam, ut Fabricius annotat, illam 1477, Bentlejus omnium primam effe credidit, quæ eadem effe videtur.

1479 Eadem, mutato anno: ducante Jo. Mocenigo,