A. PERSII FLACCI SATIRE. U. c. 787-815. AULUS PERSIUS FLACCUS equestri genere, Volaterris Etruriæ oriundus, ab Annæo Cornuto Stoico liberis artibus est institutus; cui quantum debuerit, ipse pulcherrimo eodemque suavissimo carmine Sat. V. 19-51. testatus est. De vita ejus nihil fere cognitum est, quippe qui neque rempublicam attigerit, neque litterarum concertationibus se miscuerit, philosophiæ se doctorumque amicitiis totum tradiderit. Familiares habuit a prima adolescentia Cæsium Bassum et Annæum Lucanum poetas: Pæto Thraseæ gravissimo et constantissimo viro etiam affinitate conjunctus est. Tricesimum annum agens in ipso ingenii morumque flore morbo abreptus est. Carmina ejus summam auctoris manum desiderantia post mortem edita sunt. En pallor seniumque! o mores! usque adeone 35 Rancidulum quiddam balba de nare locutus, Quisquis es, o modo quem ex adverso dicere feci. [est: Laudari metuam: neque enim mihi cornea fibra totum: Quid non intus habet? non hic est Ilias Acci 50 58 Artifices, nec rus saturum laudare, ubi corbes, 80 Venerit in linguas? unde istud dedecus, in quo Fur es, ait Pedio. Pedius quid? crimina rasis Sed numeris decor est et junctura addita crudis. 95 Si Cynico barbam petulans nonaria vellat. Hunc, Macrine, diem numera meliore lapillo, 5 Tollere de templis, et aperto vivere voto. Illa sibi introrsum et sub lingua immurmurat: Osi Impello, expungam! namque est scabiosus, et acri De Jove quid sentis? estne ut præponere cures Quis potior judex, puerisve quis aptior orbis? 20 Ut ramale vetus prægrandi subere coctum. Hic tamen infodiam. Vidi, vide ipse, libelle, Ignovisse putas, quia, cum tonat, ocius ilex 21 Ecce avia, aut metuens divum matertera, cunis [voto Hunc optem generum rex et regina! puellæ tur. 45 Rem struere exoptas cæso bove, Mercurium- Et tamen hic extis et opimo vincere ferto 55 65 Aurum vasa Numa Saturniaque impulit aera, Vestalesque urnas et Tuscum fictile mutat. 60 O curvæ in terras animæ, et cœlestium inanes! Quid juvat hoc, templis nostros immittere mores, Et bona dis ex hac scelerata ducere pulpa ? Hæc sibi conrupto casiam dissolvit olivo, Et Calabrum coxit vitiato murice vellus: Hæc baccam concha rasisse, et stringere venas Ferventis massæ crudo de pulvere jussit. Peccat et hæc, peccat: vitio tamen utitur. Atvos Dicite pontifices, in sacro quid facit aurum? Nempe hoc quod Veneri donatæ a virgine pupра. [lance Quin damus id superis, de magna quod dare Non possit magni Messalæ lippa propago, [sus Compositum jus fasque animo, sanctosque recesMentis, et incoctum generoso pectus honesto. 74 Hæc cedo ut admoveam templis, et farre litabo. SATIRA III. Nempe hoc assidue? jam clarum mane fe nestras Intrat, et angustas extendit lumine rimas. [num ulmo est: 9 Jam liber et bicolor positis membrana capillis, Inque manus chartæ nodosaque venit arundo. Tunc queritur, crassus calamo quod pendeat humor; Nigra quod infusa vanescat sepia lympha; Dilutas queritur geminet quod fistula guttas. 14 O miser inque dies ultra miser! huccine rerum Venimus? at cur non potius, teneroque palumbo Et similis regum pueris, pappare minutum Poscis, et iratus mammæ lallare recusas? [istas "An tali studeam calamo?" Cui verba? quid Succinis ambages? tibi luditur: effluis amens.20 Contemnere. Sonat vitium percussa, maligne Respondet viridi non cocta fidelia limo. [et acri Udum et molle lutum es, nunc nunc properandus, Fingendus sine fine rota. Sed rure paterno Est tibi far modicum, purum et sine labe salinum, (Quid metuas?) cultrixque foci secura patella. Hoc satis? an deceat pulmonem rumpere ventis, Stemmate quod Tusco ramum millesime ducis? Censoremne tuum vel quod trabeate salutas? Ad populum phaleras. Ego te intus et in cute novi. Non pudet ad morem discincti vivere Nattæ ? Sed stupet hic vitio, et fibris increvit opimum Pingue: caret culpa: nescit, quid perdat : et alto Demersus, summa non rursus bullit in unda. Magne pater divûm, sævos punire tyrannos 35 Haud alia ratione velis, cum dira libido Moverit ingenium, ferventi tincta veneno, Virtutem videaut, intabescantque relicta. Anne magis Siculi gemuerunt æra juvenci, Aut magis auratis pendens laquearibus ensis 40 Purpureas subter cervices terruit, imus, Imus præcipites, quam si sibi dicat, et intus Palleat infelix, quod proxima nesciat uxor? 45 Sæpe oculos, memini, tangebam parvus olivo, Grandia si nollem morituri verba Catonis Dicere, non sano multum laudanda magistro, Quæ pater adductis sudans audiret amicis. 50 55 Jure: etenim id summum, quid dexter senio fer. Poscentes videas. Venienti occurrite morbo. 80 Hic aliquis de gente hircosa centurionum Dicat, Quod satis est, sapio mihi: non ego curo Esse, quod Arcesilas ærumnosique Solones, Obstipo capite, et figentes lumine terram, Murmura cum secum et rabiosa silentia rodunt, Atque exporrecto trutinantur verba labello, Ægroti veteris meditantes somnia, gigni De nihilo nihil, in nihilum nil posse reverti. Hoc est, quod palles? cur quis non prandeat, hoc est ? 85 His populus ridet: multumque torosa juventus Ingeminat tremulos naso crispante cachinnos. Inspice: nescio quid trepidat mihi pectus, et ægris 91 [istud, 96 Faucibus exsuperat gravis halitus: inspice sodes, "Tange miser venas,et pone in pectore dextram: Nil calet hic: summosque pedes attinge ma Putre, quod haud deceat plebeia radere beta. Alges, cum excussit membris tremor albus arisNunc face supposita fervescit sanguis, et ira [tas: Scintillant oculi: dicisque facisque, quod ipse Non sani esse hominis non sanus juret Orestes. SATIRA IV. Rem populi tractas? (barbatum hæc crede magistrum Dicere, sorbitio tollit quem dira cicutæ :) 5 15 Majestate manus. Quid deinde loquere? Quirites, 21 Quæsieris, Nostin' Vectidi prædia? "cujus?" Dives arat Curibus quantum non milvus oberret. "Hunc ais? hunc dis iratis genioque sinistro? Qui quandoque jugum pertusa ad compita figit, Seriolæ veterem metuens deradere limum, [dens Ingemit, Hoc bene sit! tunicatum cum sale morCæpe et farrata pueris plaudentibus olla, Pannosam fæcem morientis sorbet aceti." 31 At si unctus cesses, et figas in cute solem, Est prope te ignotus, cubito qui tangat, et acre Despuat in mores: penemque arcanaque lumbi 35 Runcantem, populo marcentes pandere vulvas. Tu cum maxillis balanatum gausape pectas, Inguinibus quare detonsus gurgulio exstat? Quinque palæstritæ licet hæc plantaria vellant, Elixasque nates labefactent forcipe adunca, Non tamen ista filix ullo mansuescit aratro. 40 Cædimus, inque vicem præbemus crura sagittis. Vivitur hoc pacto: sic novimus. Ilia subter Cæcum vulnus habes: sed lato balteus auro Prætegit. Ut mavis, da verba, et decipe nervos, Si potes. "Egregium cum me vicinia dicat, Non credam?" Viso si palles, improbe, nummo; Si facis, in penem quicquid tibi venit amarum ; Si puteal multa cautus vibice flagellas: Nequicquam populo bibulas donaveris aures. 50 Respue, quod non es: tollat sua munera cerdo. Tecum habita,et noris, quam sit tibi curta supellex. SATIRA V.-Ad Magistrum suum Annæum Cornutum. Vatibus hic mos est, centum sibi poscere voces, Centum ora, et linguas optare in carmina centum, Fabula seu mosto ponatur hianda tragœdo, Vulnera seu Parthi ducentis ab inguine ferrum. Quorsum hæc? aut quantas robusti carminis Ingeris, ut par sit centeno gutture niti? Grande locuturi nebulas Helicone legunto, Si quibus aut Procnes, aut si quibus olla Thyestæ [offas Non equidem hoc studeo, bullatis ut mihi nugis Pagina turgescat, dare pondus idonea fumo. 20 Secreti loquimur. Tibi nunc, hortante Camcena, Excutienda damus præcordia: quantaque nostræ Ostendisse juvat. Pulsa, dignoscere cautus, Pars tua sit, Cornute, animæ, tibi, dulcis amice, Quid solidum crepet, et pictæ tectoria linguæ. 25 His ego centenas ausim deposcere voces, Ut, quantum mihi te sinuoso in pectore fixi, Voce traham pura, totumque hoc verba resignent, Quod latet arcana non enarrabile fibra. [cessit, 35 40 Cum primum pavido custos mihi purpura Bullaque succinctis Laribus donata pependit; 31 Permisit sparsisse oculos jam candidus umbo; Cum blandi comites, totaque impune Suburra Cumque iter ambiguum est, et vitæ nescius error Diducit trepidas ramosa in compita mentes: Me tibi supposui. Teneros tu suscipis annos Socratico, Cornute, sinu. Tunc fallere soilers Apposita intortos ostendit regula mores, Et premitur ratione animus vincique laborat, Artificemque tuo ducit sub pollice vultum. Tecum etenim longos memini consumere soles, Et tecum primas epulis decerpere noctes. Unum opus et requiem pariter disponimus ambo, Atque verecunda laxamus seria mensa. Non equidem hoc dubites, amborum fœdere certo Consentire dies, et ab uno sidere duci. Nostra vel æquali suspendit tempora Libra Parca tenax veri, seu nata fidelibus hora Dividit in Geminos concordia fata duorum, Saturnumque gravem nostro Jove frangimus una; Nescio quod certe est, quod me tibi temperat, astrum. 46 51 55 Mille hominum species, et rerum discolor usus. Velle suum cuique est, nec voto vivitur uno. Mercibus hic Italis mutat sub sole recenti Rugosum piper et pallentis grana cumini: Hic satur irriguo mavult turgescere somno: Hic campo indulget: hunc alea decoquit: ille In Venerem est putris. Sed cum lapidosa cheFregerit articulos, veteris ramalia fagi; [ragra Tunc crassos transisse dies, lucemque palustrem, Et sibi jam seri vitam ingemuere relictam. 61 At te nocturnis juvat impallescere chartis. Cultor enim juvenum purgatas inseris aures Fruge Cleanthea. Petite hinc juvenesque senesque Finem animo certum, miserisque viatica canis. 6 "Cras hoc fiet." Idem cras fiet. 66 Quid, quas magnum? Vertigo facit! hic Dama est non tressis agaso, 76 85 90 95 Disce: sed ira cadat naso rugosaque sanna, Dum veteres avias tibi de pulmone revello. Non prætoris erat, stultis dare tenuia rerum Officia, atque usum rapidæ permittere vitæ. Sambucam citius caloni aptaveris alto. Stat contra ratio, et secretam gannit in aurem : Ne liceat facere id, quod quis vitiabit agendo. Publica lex hominum naturaque continet hoc fas, Ut teneat vetitos inscitia debilis actus. Diluis helleborum, certo compescere puncto 100 Nescius examen? vetat hoc natura medendi. Navem si poscat sibi peronatus arator Luciferi rudis, exclamet Melicerta perisse Frontem de rebus. Tibi recto vivere talo Ars dedit? et veri speciem dignoscere calles, 105 Ne qua subærato mendosum tinniat auro? Quæque sequenda forent, et quæ vitanda vicissim, Illa prius creta, mox hæc carbone notasti? Es modicus voti? presso lare? dulcis amicis? Jam nunc adstringas, jam nunc granaria laxes? 110 Inque luto fixum possis transcendere nummum, Nec glutto sorbere salivam Mercurialem? Hæc mea sunt, teneo, cum vere dixeris, esto Liberque ac sapiens, prætoribus ac Jove dextro. Sin tu, cum fueris nostræ paullo ante farinæ, 115 Pelliculam veterem retines, et fronte politus Astutam vapido servas sub pectore vulpem; Quæ dederam supra, repeto, funemque reduco, Nil tibi concessit ratio: digitum exsere, peccas. Et quid tam parvum est? sed nullo thure litabis, Hæreat in stultis brevis ut semuncia recti. 121 Hæc miscere nefas: nec, cum sis cætera fossor, Tres tantum ad numeros satyri moveare Bathylli. "Liber ego." Unde datum hoc sumis, tot subdite rebus? An dominum ignoras, nisi quem vindicta relaxat? Mane piger stertis: Surge, inquit Avaritia: eja Surge. Negas. Instat, Surge, inquit. "Non queo." Surge. [Ponto, "Et quid agam?" Rogitas? saperdas advehe Castoreum, stuppas, ebenum, thus, lubrica Coa. Tolle recens primus piper e sitiente camelo. 136 Verte aliquid, jura. "Sed Jupiter audiet." Eheu Baro, regustatum digito terebrare salinum Contentus perages, si vivere cum Jove tendis. Jam pueris pellem succinctus et oenophorum aptas: 140 Ocius ad navem. Nihil obstat, quin trabe vasta Egæum rapias, nisi sollers luxuria ante Ancipiti obsequio dominos; alternus oberres. 162 175 Non in festuca, lictor quam jactat ineptus. Dixeris hæc inter varicosos centuriones; 190 SATIRA VI.-Ad Cæsium Bassum. Admovit jam bruma foco te, Basse, Sabino? Jamne lyra et tetrico vivunt tibi pectine chorda? Mire opifex numeris veterum primordia rerum, Atque marem strepitum fidis intendisse Latina: Mox juvenes agitare jocos et pollice honesto 5 Egregius lusisse senes. Mihi nunc Ligus ora Intepet, hibernatque meum mare, qua latus ingens Dant scopuli, et multa littus se valle receptat. Lunai portum est operæ cognoscere, cives. Cor jubet hoc Enni, postquam destertuit esse 10 Mæonides Quintus pavone ex Pythagoreo. Hic ego securus vulgi, et quid præparet Auster Infelix pecori, securus et, angulus ille |