Page images
PDF
EPUB

A.

Medizin.

I. Encyclopädische Medizin.

1. Encyclopädie und Methodologie.

a) Allgemeine Einleitung, Begriff, Form und Inhalt, Verherr lichung der Medizin.

1. Conring, Herm. Introductio in universam artem medicam. Accedit Rhodius, Joh. Aliorumque consimilis argumenti commentationes. Cura G. C. Schelhammeri, c. praef. Fr. Hoffmanni de studio medico recte pertractando. Hal. et Lips. 1726. 4to.

2. Kemme, J. C. Einleitung in die Medizin. Halle 1771.

[blocks in formation]

1 Bd.

1 Bd.

3. Selle, Chr. Gottl. Studium physico-medicum oder Einleitung in die Natur und Arzneiwissenschaft. 2te Aufl. Berlin 1787. 8vo. Ueber die Arzneikunde. Erlangen 1795. 8vo. Encyclopädie und Methodologie der Arzneikunde.

4. Hildebrandt, Fried.

5. Klose, Fried. Aug. tingen 1823. 8vo.

1 Bd.

1 Bd.

Göt1 Bd.

zum

6. Conradi, Joh. Wilh. Heinr. Einleitung in das Studium der Medizin, Gebrauche bei seinen Vorlesungen. 3te Aufl. seines Grundrisses der medizinischen Encyclopädie und Methodologie. Marburg 1828. 8vo.

1 Bd.

7. Wagner, Rud. Grundriss der Encyclopädie und Methodologie der medizinischen Wissenschaften nach geschichtl. Ansicht. Erlangen 1838. 8vo. 1 Bd.

8. Cotugno, Domen. Dello spirito della medicina raggionamento accademico. Napoli 1783. 8vo.

1 Bd. 9. Linné, Carol. a. Clavis medicinae duplex, exterior et interior, edit. prima Neapolitana 1793. 8vo. 1 Bd.

10. Burdach, Carl Fr. Propädeutik zum Studium der gesammten Heilkunst. Leipzig 1800. 8vo.

1 Bd.

11. Ruf. Propädeutik d. Heilkunde u. Heilkunst. Frankfurt a. M. 1805. 8vo. 1 Bd. 12. Kefsler, Aug. Ed. Ueber die innere Form der Medizin. Jena und Leipzig 1807. 8vo.

1 Bd.

13. Göden, Hans Ad. Von dem Wesen der Medizin.

Einladungsschrift zu

seinen Vorlesungen. Berlin 1812. 4to. 14. Scholz, C. Ueb. d Standpunkt der Heilkunde. Naumb. 1844. 4to.

1 Bd.

1 Bd.

15. Burckhard, Jac. Medicus gravissimus humanitatis studiorum vindex ex historia litteraria adumbratus. Accedit

Caselii, J. Longa eaque praeclarissima nec non inventu adhuc rarissima ad H. Arnisaeum de medica arte praestantibus studiis etiam sapientiae claris et aliis ingenii dotibus praeditis saeculi 16. viris epistola. Wolfenbüttel

1716. Svo.

1 Bd.

etiam

1 Bd.

16. Obicius, Hipp. De nobilitate medici contra illius obtrectato res dialogus tripertitus, in quo rationibus, exemplis, sapientum auctoritatibus, Sacrae Scripturae, ac utriusque juris comprobatur, medicum jurisprudente esse nobiliorem; postea de omnibus scientiis, artibusque hactenus cognitis, magicis compendiosus habetur tractatus, quorum omnium summulam octava pagina dabit. Venetiis 1605 apud R. Meiettum. 4to. 17. Vejelius, Elias. Dissertatio epistolica de summa dignitate et praestantia studii medici juxta mentem dictumque ss. Graecorum et Latinorum patrum: ad J. C. Beuttelium. Ulmae 1692. 4to. 18. Kirsten, G. Oratio inauguralis, qua medicinae dignitas et praestantia a Platonis et Plinii calumniis vindicatur, etc. (Stettin) s. a. 4to. [Habilitationsschrift.]

1 Bd.

1 Bd.

Ed. III.

19. Boerhaave, Herm. Oratio de commendando studio Hippocratico. Lugduni Batavorum 1721. 4to.

2.

3.

[ocr errors]

Oratio qua repurgatae medicinae facilis asseritur simplicitas. Ed. II. Lugd. Bat. 1721. 4to.

Sermo academicus de comparando certo in physicis.

1715. 4to.

4.

[ocr errors]

5.

6.

7.

Lugd. Bat.

Sermo academicus de chemia suos errores expurgante. Lugd. Bat. 1718. 4to.

Oratio academica de vita et obitu viri clarissimi B. Albini. Lugd. Bat. 1721. 4to.

Sermo academicus quem habuit, quum honesta missione impetrata botanicam et chemicam professionem publice poneret. Lugd. Bat. 1729. 4to. Sermo academ, de honore med., servitute. Lugd. Bat. 1731. 4to. 1 Bd. 20. Hebenstreit, Joh. Ernst. De homine sano et aegroto carmen; praefatur de antiqua medicina carmen; subnectuntur similes poëtarum sententiae et singula quaedam carmina. Lipsiae 1753. 8vo.

21. Mises. Panegyricus der jetzigen Medizin und Naturgeschichte. 1822. 8vo.

1 Bd. Leipz. 1 Bd.

22. Mohnicke, Gottl. Chr. Fr. Dr. Martin Luther und Ph. Melanchthon über den Arzt und seine Kunst. Stralsund 1823. 8vo.

S. noch 2, b, 1, No. 3 u. 4. S. noch 47, f, 10, No. 5.

b) Medizinische Wahrheit, Erfahrung, Raisonnement.

1 Bd.

1. Epistolae mutuae Argonautae ad Nestorem et Nestoris ad Argonautam de thesauro experientiae medicae; accedit specimen de abortu. Augustae Vindelic. 1677. 4to.

2. Moor, Barth. de.

1 Bd.

Oratio de hypothesibus medicis, habita Groningae in Choro
Amstel. 1706. 4to.

templi academici. 1 Bd. 3. Heister, Laur. Programma de veritatis inveniendae difficultate in physica et medicina, quo lectorem benevolum, ad orationem solemnem, de hypoth e

sium medicarum fallacia et pernicie, ipsis nonis Decbr. 1710. auspicandi cansa habendam, invitat Altorf. 1710. 4to.

1 Bd.

4. Heister, La. Oratio de hypothesium medicarum fallacia et pernicie, publice dicta ipsis Nonis Decembr. 1710 cum ex decreto illustrium Academiae Altorfinae Curatorum Anatomes et Chirurgiae professionem solenniter susciperet. (Altorf 1710.) 4to.

1 Bd.

5. Boerhaave, H. Sermo academicus de comparando certo in physicis. Lugd. Bat. 1715. 4to. 1 Bd. 6. Camerarius, Elias. Systema cautelarum medicarum circa praecognita, partesque singulas artis saluberrimae, discentium commodo methodo eclectica concinnatum. Francof. a. M. 1721. 1 Bd.

4to.

7. Demetrius, Aletheios. Ouvrage de Pénélope, ou Machiavel en Médecine. Tome I-III. Berl. 1748-50. 8vo. 3 Bde.

8. Gruner, Chr. Gottfr. Gedanken von der Arzneiwissenschaft und von den Aerzten. Bresl. 1772. 8vo.

1 Bd.

9. Carrard, Benj. Qu'est ce qui est requis dans l'art d'observer; et jusquesoù cet art contribue-t-il à perfectionner l'entendement? Amsterd. 1777. 8vo. [Preisschr.] 1 Bd. 10. Zimmermann, Joh. Geo. v. Von der Erfahrung in der Arzneikunst. Neue Aufl. Zürich 1787. 8vo. 1 Bd. 11. Caccia, A. Medizinische Vernunftlehre. A. d. Ital. von F. A. Weber. Heilbr. 1796. 8vo. 1 Bd. 12. Cabanis, P. J. G. Ueber den möglichen Grad der Gewifsheit in der Arzneiwissenschaft. A. d. Franz. von A. F. Ayrer. Götting. 1799. 8vo. 1 Bd. 13. Stoll, Joh. Versuch einer medizinischen Beobachtungskunst. Zürich 1802. 8vo. 1 Bd. 14. Leisler, J. P. A. Ueber medizinische Wahrheit und die Mittel zu ihr zu gelangen. Mit Bemerkungen über die Anwendung chemischer Hypothesen auf die Medizin von G. Wedekind. Frankf. a. M. 1802. 8vo. 15. Wagner, Joh. Jac. Von der Philosophie und der Medizin. Bamberg und Würzb. 1805. 8vo.

1 Bd.

1 Bd.

16. Reddelien, J. C. L. Versuch einer Beantwortung der Frage: Ist dem Arzte das Studium der Erfahrung anderer nützlich und nothwendig, und über medizinische Lehrinstitute etc. Ratzeburg 1809. 8vo. 1 Bd.

S. noch 98, 21, No. 2.

e) Lehr- und Lernmethode. Verbindung der Medizin mit andern Wissenschaften, Verbindung der Medizin mit der Chirurgie. Reform der Heilkunst.

1. Kruger, Barth. Philiater curiosus aurosidaz705. Diagramma demonstrans methodum analyticam discendi veram medicinam; praeside Trismegisto. Brunopoli 1647. Literis Zilligerianis. 4to.

2. Boerhaave, H. Methodus discendi medicinam. Lond. 1726.

1 Bd.

1 Bd.

3.

[ocr errors]

Methodus studii medici; emaculata et locupletata ab A. v. Haller. Amstelod. 1751.

2. Pereboom, Conr. Index auctorum et rerum maxime memorabilium methodi 4to. studii medici H. Boerhaave. Lugd. Bat. 1759.

2 Bde.

4. Davies, Rich. The general state of education in the universities: with a particular view to the philosophic and medical education. Bath 1759. 8vo.

1 Bd.

5. Schaarschmidt, Sam. Anweisung zu dem Studio medico-chirurgico mit Zusätzen herausgegeben von E. A. Nicolai. 2. Aufl. Berl. 1760-61. 8vo. 3 Bde. 6. Erxleben, J. C. P. Betrachtungen über den Unterricht in der Naturgeschichte auf Akademien. Götting. 1773. 4to.

2. Kant, Imm. Von den verschiedenen Racen der Menschen. Zur Ankündigung der Vorlesungen der physischen Geographie. Königsb. 1775. 4to. 3. Mylius, Chr. Beschreibung einer neuen Grönländischen Thierpflanze. In einem Sendschreiben an v. Haller. Lond. 1753. 4to.

4. Schreber, J. C. D. Novae species insectorum; c. fig. aën. Halae 1759. 4to. 5. Drei Preisschriften zur Beantwortung der etc. Preisfrage, die den Urkunden und Büchern in Archiven und Bibliotheken schädlichen Insecten betreffend. Hannover 1775. 4to. 1 Bd.

[Der Verf. der ersten ist J. Herrmann, der dritten ist Fladd. Der Verf. der zweiten ist unbekannt.]

7. Ueber den wissenschaftlichen Unterricht in der Medizin (s. 1. et a.) 8vo. 1 Bd. 8. Mayer, J. C. A. Bemerkungen über die nützlichste Art des Studirens angehender Aerzte und Wundärzte: vorgetragen in einer bei seiner Einführung gehaltenen Rede. Berl. 1787. 8vo.

1 Bd.

9. Berends, C. Aug. Wilh. Ueber den Unterricht junger Aerzte vor dem

Krankenbette. Berl. 1789. 8vo.

1 Bd.

10. Frank, Joh. Pet. Plan d'école clinique, ou méthode d'enseigner la pratique de la médecine dans un hôpital académique. Vienne 1790. 8vo. 1 Bd. 11. Vogel, Sam. Gottl. Kurze Anleitung zum gründlichen Studium der Arzneiwissenschaft. Stendal 1791. 8vo. 1 Bd. 12. Kletten, G. E. Kritische Ideen über den zweckmässigsten Vortrag der ausübenden Heilkunde mit Rücksicht auf die medizinischen Systeme älterer und neuerer Zeit. Rostock u. Leipzig 1798. 8vo.

1 Bd. 13. Eyerel, A. Die Pfuscherei in der Arzneikunst und die Bildung der meisten deutschen Aerzte. Bresl. u. Leipz. 1801. 8vo. 1 Bd. 14. Formey, Ludw. Ueber den gegenwärtigen Zustand der Medezin in Hinsicht auf die Bildung künftiger Aerzte. Ein Programm zu seinen öffentlichen Vorlesungen über specielle Therapie im Winter 1808/9. Berl. 1809. 8vo. 1 Bd. 15. Friedlaender, L. H. De institutione ad medicinam libri duo, tironum atque scholarum causa editi. Halae 1823. Svo. 1 Bd.

16. Leupoldt, J. M. Grundzüge einer Propädeutik zum Studiren der Heilkunde. Berl. u. Leipz. 1826. 8vo.

1 Bd.

17. Choulant, Ludw. Anleitung zum Studium der Medizin. Leipz. 1829. 8vo. 1 Bd. S. noch 8, 13, No. 8. 98, 21, No. 5.

18. Patinus, Car. Quod medicus debeat esse пolvμάons. Oratio habita in Archi-Lyceo Patavino die 3. Nov. 1684. Venet. 1684. 4to. 1 Bd. 19. Omeis, Dan. Programma praescriptum habendae circulatim orationi Graecae de linguae Graecae in studio medico utilitate ac necessitate. Altdorf. Noric. 1695.

4to.

1 Bd.

20. Sturmius, Maur. Euch. De linguae Graecae in studio medico utilitate ac necessitate. Oratio in Alma Palaecome mense Junio anni currentis 1695 in consessu Dnn. Professorum et studiosorum splendidissimo Graece recitata, et nunc una cum versione certis de causis adjecta, ad quadantenus reddendam summatibus et patronis studiorum suorum rationem, prelo commissa. Altdorf. (1695) 4to.

1 Bd.

21. Hufeland, Chr. Wilh. Ein Wort an meine künftigen Herrn Zuhörer, als Ankündigung meiner Vorlesungen. 2. Aufl. Jena 1795. 8vo. 1 Bd. [Veber praktische“ Medicin und die Nothwendigkeit theoretischer Studien für den Arzt.]

[ocr errors]

22. Baldinger, Ernst Gottfr. Ueber Schiefs-Pulver der Artilleristen und Brechpulver der Aerzte. Marburg 1800. 8vo. 1 Bd.

[Dringt auf allgemeine Bildung des Arztes, namentlich auf das Studium der Mathematik und der Naturwissenschaften.]

23. Günther, J. J. Darstellung einiger Resultate, die aus der Anwendung der pneumatischen Chemie auf die praktische Arzneikunde hervorgehen. Marburg 1801. 8vo.

1 Bd.

24. Patinus, C. Quod optimus medicus debeat esse chirurgus. Oratio, habita in Archi-Lycaeo Patavino, die 19 Nov. 1681. Patav. 1681. 4to. 1 Bd. 25. Mémoire pour le Sieur François la Peyronie et les Prevosts et Collége des maîtres en chirurgie de Paris, contre les Doyen et Docteurs-Régens de la faculté de médecine de Paris et contre l'université de Paris. 1746. 4to. 2. Requête très-importante au Roy, où il est démontré:

1o. par plusieurs loix publiques, qu'avant l'année 1656 et depuis l'institution du collège de Saint Côme en 1226 les chirurgiens de Paris ont toûjours été de vrais membres de l'université, jouissans des mêmes droits et priviléges pour enseigner publiquement l'art et science de chirurgie. 2o. Qu'en l'année 1630 leurs anciens statuts et ceux renouvellés en 1575 existaient encore tant en minutes qu'en copies en bonne forme, dont l'une collationnée en 1603 est rapportée par les médecins de Paris.

3o. Que ces statuts sont l'expression littérale des titres antérieurs du collége de S. Côme.

4°. Que les imputations de faux des médecins, sont calomineuses, leurs objections vaines et frivoles, leurs titres très suspects, nuls ou révoqués. 5o. Qu'en déboutant la faculté de ses prétentions, il est juste de confirmer la déclaration de 1743 qui rétablit les chirurgiens de Paris dans leurs anciens priviléges et dans leur état naturel et primitif. Paris 1748. 4to. 3. Sommaire pour le Sieur Pichaut de la Martiniere, Ecuyer, Premier Chirurgien du Roy, et les Prevôts et Collège, et des maîtres en chirurgie de Paris, contre les Doyens et Docteurs-Régens de la faculté de médecine de Paris et contre l'université de Paris. 1748. 4to.

4. Addition au sommaire. Contenant inventaire de titres.

5. Second mémoire pour le Sieur etc. Servant de réponse au troisième mémoire des médecins et aux observations de l'université de Paris. 1748. 4to. 6. Réfutation de l'écrit des médecins intitulé: La subordination des chirurgiens aux médecins, démontrée par la nature des deux professions et par le bien public. 1748. 4to.

7. Mémoire pour les Doyen et Docteurs-Régens de la faculté de médecine en

« PreviousContinue »