MR CRASHAW'S POËMS

transcrib'd from his own copie, before they were printed; among wch are some not printed.

From ARCHBISHOP SANCROFT's Copy,
Vol. 465, Tanner MSS,

Bodleian Library, Oxford.

Ps. I.

Te te nimis, & nimis beatum !

Quem non lubricus implicavit error;
Nec risu misero procax tumultus.
Tu cùm grex sacer undiq, execrandis
Strident consiliis, nec aure (felix!)
(Felix!) non animo, vel ore mixtus,
Haud intelligis impios susurros.
Sed tu deliciis ferox repôstis
Cultu simplice, sobriâ curâ
Legem numinis usq, & usq volvis.
Læta sic fidas colit arbor undas:
Quem nec immiti violentus aurâ
Seirius frangit, neq contumacis
Ira procellæ.

At tu, profane pulvis, & lusus sacer
Cujusvis auræ; fronte quâ tandem feres
Vindex tribunal? quanta tum, & qualis tuæ
Moles procellæ stabit? ô quàm ferreo
Frangêre nutu, præda frontis asperæ,
Sacriq fulminandus ah procul, procul
A luce vultus, aureis procul à locis,
Ubi longa gremio mulcet æterno pios
Sincera semper pax, & umbrosâ super
Insurgit alâ, vividi nectaris
Imbres beatos rore perpetuo pluit.
Sic ille sicô vindice stat vigil,
Et stabit irâ torvus in impios,
Sese sub mentes bonorum
Insinuat facili favore.

ACTS 28. 3.

Aule, nihil metuas. non fert hæc vipera virus:
Virtutem vestræ vult didicisse manus.

PA

Oscula, non morsus; supplex, non applicat hostis. Nec metuenda venit, sed miseranda magis.

JAm

Јон. 6. 14. 26.

Am credunt. Deus es. (Deus est, qui teste palato,
Quiq ipso demum est judice dente Deus.)
Scilicet hæc sapiunt miracula: de quibus alvus
Proficere, & possit pingue latus Auere.

Hæc sua fecisti populo miracula. credunt.
Gens pia! & in ventrem relligiosa suum!

SE

In lacrymas Christi patientis.

Æve dolor! potes hoc? oculos quoq, perpluis istos? O quàm non meritas hæc arat unda genas! O lacrymas ego flere tuas, ego dignior istud, Quod tibi cunq cadit roris, habere meum. Siccine? me tibi flere tuas? ah, mi bone Jesu, Si possem lacrymas vel mihi flere meas! Flere meas? immò immò tuas. hoc si modò possem : Non possem lacrymas non ego flere meas.

Flere tuas est flere meas. tua lacryma, Christe,

Est mea.

vel lacryma est si tua, causa mea est.

Jон. 19. In Sepulchrum Domini.
JOH.

Am cedant, veteris cedant miracula saxi,
Unde novus subito fluxerat amne latex.
Tu felix rupes, ubi se lux tertia tollet,
Flammarum sacro fonte superba flues.

Jон. 13. 14. ubi amorem præcipit.

Ic magis in numeros, moritura carmina vivit
Dulcior extremâ voce caducus olor;

SIc

Ut tu inter strepitus odii, & tua funera, Jesu,
Totus amor liquido totus amore sonas.

ACT. 12. 23.

Uge Deus! (pleno populus fremit undiq plausu:)
Certè non hominem vox sonat.

Ευ

euge Deus! Sed tamen iste Deus qui sit, vos dicite, vermes, Intima turba illi; vos fovet ille sinu.

CU

Bonum est nobis esse hic.

Ur cupis hîc adeo, dormitor Petre, manere?
Somnia non alibi tam bona, Petre, vides.

MAT. 6. 29. Videte lilia agrorum-nec Solomon &c.

Andide rex campi, cui floris eburnea pompa est,
Deά nivis fragili vellere longa toga;

Purpureus Solomon impar tibi dicitur.

esto.

Nempe (quod est melius) par fuit ille rosis.

MARC. 7. 33. & 36.

7Oce, manuά simul linguæ tu, Christe, ciendæ :
Sistendæ nudis vocibus usus eras.

Sanè at lingua equus est pronis effusus habenis:
Vox ciet, at sistit non nisi tota manus.

N°

In Beatæ Virginis verecundiam.

On est hoc matris, sed (crede) modestia nati,
Quòd virgo in gremium dejicit ora suum.
Illic jam Deus est. oculus jam Virginis ergò,
Ut cœlum videat, dejiciendus erit.

Mitto vos, sicut agnos in medio luporum.

Os quoq? an hos igitur sævi lacerabitis agnos Hic saltem, hîc vobis non licet esse lupis. At sceleris nulla est clementia. at ergò scietis, Agnus qui nunc est, est aliquando leo.

MAT. 4. Christus à dæmone vectus.

Rgò ille, Angelicis ô sarcina dignior alis,
Præpete sic Stygio sic volet ille vehi?

Pessime! nec lætare tamen. tu scilicet inde
Non minùs es Dæmon, non minùs ille Deus.

V

JOH. 1. 23.

Ox ego sum, dicis.
xx
Si vox es, sterilis cur tibi mater erat?
Quàm fuit ista tuæ mira infœcundia matris!
In vocem sterilis rarior esse solet.

tu vox es, sancte Johannes?

Vox Joannis; Christus Verbum.

Onstrat Joannes Christum. haud res mira videtur:

Moxunus, verbum scilicet alter erat.

Christus Joanne est prior. hæc res mira videtur :
Voce suâ verbum non solet esse prius.

In natales Domini Pastoribus nuntiatos.

D te sydereis, ad te, Bone Tityre, pennis
Purpureus juvenis gaudia tanta vehit.
O bene te vigilem, cui gaudia tanta feruntur,
Ut neq, dum vigilas, te vigilare putes.
Quem sic monstrari voluit pastoribus æther,

Pastor, an Agnus erat? Pastor, & Agnus erat.
Ipse Deus cùm Pastor erit, quis non erit agnus?
Quis non pastor erit, cùm Deus Agnus erit?