APOCAL. XII. 7. Ama viri! (atheriam, quocung sub ordine pubem Siderei proceres ducitis) Arma viri! Quæq suis, (nec queîs solita est) stet dextra sagittis, Stet gladii sævâ luce corusca sui. Totus adest, totis movet se major in iris, Fert Draco, quicquid vel Draco ferre potest. Hoc torvum decus est, tumidiq ferocia fati, ACT. 17. In Atheniensem merum. & ecce Psos naturæ thalamos sapis, imag rerum Sic scire, est tantùm nescire loquaciùs illa. JOH. 14. Ego vitis vera. Redo quidem. sed & hoc hostis te credidit ipse Unde illis, Jesu, vitis nisi vera fuisses, ILI Abscessum Christi queruntur discipuli. Lle abiit. jamá ô quæ nos mala cunq manetis, Sistite jam in nostras tela parata neces. Sistite. nam quibus hæc vos olim tela paratis, Abscessu Domini jam periêre sui. In descensum Spiritus Sancti. Uæ vehit auratos nubes dulcissima nimbos? O bene! namq, alio non posset rore rependi, Q ACT. x. 39. Uis malus appendit de mortis stipite vitam? Immò quis appendit vitæ hac ex arbore mortem ? JA Јон. 10. Ego sum ostium. Amą pates. cordis seram gravis hasta reclusit, Ah, vereor, sibi ne manus impia clauserit illas, In spinas demtas è Christi capite cruentatas. Ccipe (an ignoscis?) de te sata germina, miles. Quàm segeti est messis discolor illa suæ! quæ tam duro gleba est tam grata colono? Inserit hic spinas: reddit & illa rosas. N° JOH. III. Ox erat, & Christum (Doctor malè docte) petebas, Ille autem multo dum te bonus irrigat ore, Atq per arcanas ducit in alta vias, Sol venit, & primo pandit se flore diei, Ludit et in dubiis aureus horror aquis. Sol oritur. sed adhuc, & adhuc tamen (ô bone) nescis. Sol oritur. tecum nox tamen est & adhuc. Non cæli illa fuit; nox fuit illa tua. TA In Baptistam Vocem. Antum habuit Baptista loqui, tot flumina rerum, Ecce autem Verbum est unum tantùm ille loquutus : ACT. [3. XII.] 6, 7. In D. Petrum ab Angelo solutum. M Ors tibi, & Herodes instant: cùm nuncius ales Gaudia fert, quæ tu somnia ferre putas. Quid tantum dedit ille (rogo) tibi? Vincula solvit. Mors tibi, & Herodes nonne dedisset idem? Luc. 5. Relictis omnibus sequuti sunt eum. D nutum Domini abjecisti retia, Petre. AD Tam bene non unquam jacta fuere priùs. Scilicet hoc rectè jacere est tua retia, Petre, Nimirum, Christus cùm jubet, abjicere. JOH. 1. Agnus Dei, qui tollit peccata mundi. ER Rgò tot heu (torvas facies) tot in ora leonum, In tot castra lupûm qui meat, Agnus erit? Hic tot in horribiles, quot sunt mea crimina, pardos? Hic tot in audaces ungue, vel ore feras? Ah melius! pugiles quis enim commiserit istos? Quos sua non faciunt arma, vel ira pares. Q MARC. 8. Pisces multiplicati. Uæ secreta meant taciti tibi retia verbi, Queîs non tam pisces, quàm capis Oceanum? JOH. 13. Domine, non solum pedes, sed & caput. &c. E N caput! atq, suis quæ plus satis ora laborant Sordibus huc fluvios [blurred] (ais) adde tuos. Nil opus est. namq hæc (modò tertius occinat ales) E Aluviis fuerint, Petre, lavanda suis. Јон. 12. 19. Cùm tot signa edidisset, non credebant. Quanto tua cung opere effloruit alta manus; Uantâ amor ille tuus se cunq levaverit alâ, Mundus adest, contráq, tonat. signisq reponit Аст. 1. In nubem, quæ Dominum abstulit. Nigra hæc! Quid enim mihi candida pectora monstrat? Sit verò magis alba, suo magis aurea Phoebo, Quantumcunq sibi candida; nigra mihi est. Nigra licèt nimbos, noctem neq detulit ullam. Luc. 19. Vidit urbem, & flevit super eam. Rgò meas spernis lacrymas, urbs perfida? Sperne. ERgo Ε Tempus erit, lacrymas poterit cùm lacryma demum T Luc. 18. Nec sicut iste Publicanus. quoq dum istius miseri peccata fateris, Hic satis est gemino bonus in sua crimina telo. MAT. 8.- accedentes discipuli excitavérunt eum. AH H, quis erat furor hos (tam raros) solvere somnos? Illum si somnus tenuit, vos somnia terrent, Somnia tam vanos ingeminata metus. Nil Christi nocuit somnus (mihi credite.) Somnus, MAT. 15. In mulierem Canaanæam cum Dno decertantem. Edit io. CEd jam, jamá cadet. modò fortiter urge. Jam, tua nî desit dextera, jamá cadet. Nimirum hoc velit ipse. tuo favet ipse triumpho : Quas patitur, facit ille manus. ictu ille sub omni est; Usq adeò haud tuus hic ferus est, neq ferreus hostis! Illo quàm facilis victoria surgit ab hoste, Qui, tantùm ut vinci possit, in arma venit! MAT. 9. Quare comedit Magister vester cum peccatoribus &c. Iccine fraternos fastidis, improbe, morbos, Cùm tuus, (& gravior) te quoq, morbus habet? Tantum ausus medicum morbus sibi quærere, magnus; Tantum ausus medicum spernere, major erat. |