Wyck, (Jhr. Mr. H. C. van der), Beroep op het volk 81 Y. Yonge, (Miss), Violette of de Schoonzuster. 38 Bibliographisch Album. De Vlaamsche Vesper, door Elise Soer. Schiedam, H. A. M. Roelants. f 2.15. Het is het recht van den novellist historische gebeurtenissen een weinig te dramatiseeren en te groepeeren; van dat recht heb ik in mijn verhaal, naar ik hoop, geen te ruim gebruik gemaakt. Nog dit: Men zegt, dat een geschiedkundig voorval moet beschouwd worden in het licht van zijn tijd. Zeer waar; maar de glazen, waardoor wij dat licht opvangen, zijn in onze dagen geslepen; het kan niet anders of zij deelen een tintje der negentiende eeuw mede aan den ouden tijd, waarop wij het oog hebben, dus ook aan dien tijd, waarin de Vlaamsche Vesper ons verplaatst; dit te mijner verontschuldiging, waar deze tint den criticus in het oog valt; het verzachte zijn oordeel." Deze bescheidene en verstandige voorrede neemt den lezer al aanstonds voor de schrijfster in; zij is zich wel degelijk bewust, wat altijd het zwakke punt van den historischen roman is en blijven zal en tracht dit volstrekt niet te verbloemen. Het flink uitgegeven boek is meer eene novelle dan een roman. Het behelst een vlot geschreven verhaal van den vrijheidskamp der Vlamingen onder Jan Breijdel en Pieter de Koning tegen de Walsche overheerschers: een historisch verhaal met een romantisch tintje. ALBUM. 1889. 1 Hooge kunst is het niet, doch een boek, blijkbaar met liefde geschreven en in goed Hollandsch. Mej. Soer schrijft veel beter en vlugger dan vele onzer dames-auteurs, die tegenwoordig de Hollandsche boekenmarkt onveilig maken door hare onmogelijke romantiek. Bloemen, door Hofstede de Groot. Uitgave van G. C. Visser, te 'sGravenhage. Drie keurig uitgevoerde boekjes uiterlijk; drie mooie boekjes waar het op den inhoud aankomt. De „Bloemen" van mejuffrouw de Groot saamgelezen voor iederen dag van het jaar en in een smaakvol verjaardagalbum bijeengevoegd, bevatten menig goed woord, menige goede raadgeving en opwekking. De rijke belezenheid van den heer v. d. Kulk toont zich opnieuw in „Levenswoorden" en "Levenswerk". In het eerste boekje geeft hij de gedachten en levenswenken van groote mannen, denkers en dichters, oudere tijdgenooten en hedendaagsche auteurs. Daar is zooveel schoons, zooveel opwekkends in de „Levenswoorden" dat wij ze gaarne in ieder huisgezin zouden zien om den levenslust te bevorderen, den ernst hoog te houden. Zij verfrisschen den geest en veredelen het hart. In Levenswerk" geeft de auteur iets ten beste van zijn rijpe levenservaring en ondervinding. Ook in dit boekje ligt de opgewektheid van een gezonden geest, de levensmoed van een man, die niet altijd de dingen van de donkerste zijde beziet. Dit is in onzen tijd ook wat waard. T. A. Werner Eltze, door E. Juncker, vertaald door mevrouw Brugsma— Onder de vertaalde romans, die in den laatsten tijd uitkwamen, is er naast,,Poolsch Bloed" geen, dat mij zóo heeft beziggehou E. JUNCKER, ELTZE WERNER. 3 den als dat, waarvan ik hierboven den titel afschreef. Voor hem, die nog wat meer wil dan de koude, platte realiteit van het leven, die nog iets voelt voor zonlicht en poëzie, die zijn geest wat wil ontspannen en tegelijk verfrisschen, is het werk van Juncker een heerlijke gift. Daar ligt over dit boek de goudgloed van een heldere zon aan een onbewolkten hemel, de warmte van een edel hart; maar ook de zachte, donkere, diepe najaarstint van den herfst, als de bloempjes beginnen af te vallen, de grasvelden dorren en de avonden komen met hun groote, doffe stilte; daar ligt poëzie in dit boek. Dit is geen geringe aanbeveling. Bovendien is het goed geschreven. De karakters zijn geleidelijk ontwikkeld en zeer juist het leven en denken, het lijden en het geluk, de overwinning en de moed geteekend van Werner-Eltze. De gebeurtenissen volgen elkander logisch op; zonder te schokken door bizondere jacht op effect heeft de auteur een kunstwerkje geleverd, fijn van toon en nuanceering, eenvoudig en boeiend door den inhoud, uitstekend geslaagd wat den vorm betreft. Het verwondert ons niet dat de Duitsche pers met lof over dit werk schrijft, en wij twijfelen niet of Juncker zal zich in Nederland vele vrienden verwerven. De uitgave is netjes en de vertaling behoudens enkele kleine vlekjes zeer bevredigend. M. J. T. A. Myrrha. Roman uit Oud-Egypte door W. Walloth. Bewerkt door Dr. Octavia, Geschiedkundige roman uit den tijd van keizer Nero, door Heiberg en Walloth zijn vrij wel de eenige jong-Duitsche romanschrijvers, waarvan ons vertalingen zijn aangeboden. Max Kretzer's voortreffelijk „Meister Timpe" zal, gelijk het Nieuwsblad van den Boekhandel meldt, eerlang verschijnen. Dit alles is geene onaangename afwisseling na de romans van Werner, Marlitt en dergelijke dames. In de nieuwere Duitsche literatuur gist het, evenals in de onze. De verschillende talenten, zoowel de bovengenoemde, als Bleibtreu Alberti e. a. zijn nog niet tot „Klärung" gekomen — en vandaar, dat wij soms teleurgesteld worden, als wij de werken dier jongeren in handen krijgen. Walloth bijv. is niet de man, die onvergankelijke meesterstukken schiep in sommige opzichten doet hij zelfs onder voor zijne mededingers Eckstein en Ebers en toch, trots veel onbeholpens, staat hij verre boven dezen. Walloth is veel meer dichter en men mist bij hem de geleerde, vervelende compilatie in de historische romans van Eckstein, die deze boeken menigmaal op een handboek voor antiquiteiten doet gelijken. Twee zijner historische romans werden goed in onze taal overgebracht, één „Das Schatshaus des Königs" en een andere „Octavia". Deze beide boeken, waarvan het eerste Walloth's Coup d'essai was, leggen getuigenis af van des schrijvers talent. In "Myrrha❞ komen tal van bladzijden voor, die in hooge mate dichterlijk zijn, en de geschiedenis van het Egyptische koningskind zal zeker velen boeien. Iu het eerste hoofdstuk van Octavia wordt men al aanstonds getroffen door het heerlijke koloriet in de beschrijving van het ontzettend feest in den circus Maximus. In dergelijke plastische beschrijvingen is Walloth kranig. De historische kritiek heeft hij gelaten voor hetgeen zij is. De Nero van Walloth is grootendeels die van Suetonius. Bij de lezing houde men dit in het oog. Beide boeken, die flink gedrukt zijn, mogen een goed onthaal bij ons lezend publiek vinden. De Troubadours, door M. A. Perk. Amsterdam, A. Rössing. Wie een beknopt en onderhoudend boekje wil lezen over de Troubadours en de provençaalsche poëzie in ouden en nieuwen |