Page images
PDF
EPUB

gus, gr. et lat.

Sheldoniano.

[ocr errors]

S. 1680.

Oxoniae, e theatro | Kosten gedr. wurden. Beim Weggange von hier nach Amsterdam nahm er die ganze 1707, 8. Epicteti Enchiridion, et Aufl. mit sich, und bewahrte sie bis zu Theophrasti Characteres ethici, gr. s. Tode 1711 (etwa 40 Jahre nach d. Dr.), et lat. cura Henrici Aldrich. Oxon., ewo dann dieselbe ein Buchhändler kaufte, theatro Sheldoniano. 3 sh. Auch u. die Herausg. Hadr. Reland übergab, der Exx. auf gr. Pp., aber sehr selten. d. handschriftt. Nachl. Maibom's nebst den 1707, 18. Epicteti Enchiridion et Ce- übrigen Nachträgen dazu drucken liess. betis Tabula, Graece et Latine, priori-Wahrscheinl. genügte die Arbeit Maibom bus editionibus emendatiora et auctiora. selbst zu wenig. LUBI.

Hannoviae et Guelferbyt. Sumptibus 1713, 1723, gr. 8. Epicteti EnLudolphi Henrici Haunsteinii. Rudol- chiridion, Graece, Latinisque versibus stadii, Typis Henrici Urbani. A. C. adumbratum per Ed. Ivie. Derselbe Sheldoniano.

[ocr errors]

Der

Oxon. e th. 1707. 2 Bll. u. 378 SS. S. 1804. Tit. wie 1666. S. 1701. 1721, 12. Επικτητου Εγχειριδιον. Εpi1707, 18. Epicteti Enchiridion. Han- cteti Enchiridium, cum nova versione nov., Freytag. latina ac germanica, variantibus lectio1711, 4 u. f. Epicteti Manuale et nibus, nec non perpetuis notis rerumSententiae: Quibus accedunt Tabula que in capitibus indice, opera J. H. Cebetis, & alia affinis argumenti, in R(ühlen). Idstenii Nassoviorum, apud linguam Latinam conversa a Marco I. Iac. Haugium. MDCCXXI. Meibomio. Subjiciuntur eiusdem Notae, Herausgeber glaubte anfänglich d. le deutEmendationes Claudii Salmasii in Epi-sche Ubszer Epiktet's zu seyn. ctetum, Notae illorum & alius viri docti 1721, 4. [Salmasi] in Dissertationes Epieteti ab Waesberg. Arriano digestas, et varians scriptura 1723, 8. Epicteti Enchiridium una codicum manu exaratorum, cura Ha- cum Cebetis tabula. Gr. Lat. cum notis driani. Relandi. Trajecti Batavorum Hier. Wolfii, Is. Casauboni, I. Caselii ex officina Gul. Broedelet, bibliopolae et aliorum, Quibus Accedit graeca clǝlǝccXI. Auch fol. in gr. Pp. Enchiridii paraphrasis, lacunis omnium Ausser den 10 Bll. Vorst. (Index editionum codd. Medic. ope a Iac. Gronovio reManualis Epicteti, cui insertae sunt editio- pletis. Recensuit a pluribus mendis

nes

[ocr errors]

1739,

[ocr errors]

Amst., ap. Iansionios

Commentarii Simplicii in Epictetum, repurgavit, ac notis quibusdam et animDissertationum Epictetearum Arriani, et Ta-adversionibus illustravit I. Casp. Schroebulae Cebetis.) enth. diese Ausg. p. 1-88: der. Delphis', apud Adr. Bemann. Epicteti Manuale, gr. et lat., p. 89-152: Ausser einigen unbedeutenden Bemerkungen Epicteti Sententiae, ex Ioanne Stobaeo, gr. Abdr. v. 1683, ib. et lat. Dann folg. m. besond. SZ. p. 1–32: 1740, 8. Epicteti MaMarci Meibomii Notae ad Manuale Epicteti nuale, Cebetis Thebani Tabula, Proet Tabulam Cebetis; p. 33-48: Notae dici Hercules, et Theophrasti Cha- breves atque Emendationes Cl. Salmasii in racteres Ethici. Graeca recognovit, Manuale Epicteti; p. 49-98: Marci Mai-versionem Latinam reformavit, Notas bomii Notae et Emendationes in Arriani Wolfii, Casauboni, Caselii, Dyporti, Epictetum, quibus insertae sunt alius viri aliorumque, recensuit et castigavit, suisdocti Notae in eumdem scriptorem; p. 99-que Observationibus auxit et illustravit 136: Varians Scriptura Codicum (trium) Ma- los. Simpson. Oxon., e theatro Sheldonuscriptorum in Epicteti Manuali et Cebetis niano, impensis Iacobi Fletscher, BiblioTabula; p. 137-152: Accessio ad Emen- pol. Oxon., Prostant apud Rivington et dationes Meibomianae in Dissertationes Epi-Nourse, Lond., et Thurlbourn, Cantabr. cteteas Arriani; dann folgt: Index omnium Schön gedr. Die Exx. auf gr. Pp.

vocum, quae leguntur in Manuali et sen- werden gesucht. Wdh. 1744. tentiis Epicteti. Mit besond. SZ. folgt p. 1740, 12. Epicteti Enchiridion, 1-124: Cebetis Thebani Tabula, Prodicus et Cebetis Tabula, Gr. et lat., priode Hercule ex Xenoph. Memorab. et Hip- ribus editionibus, emendatior et auctior. pocratis Epistola ad Damagetum, gr. et Guelferbyti, Meisner. IV, 378 SS. lat. Uebrigens ist d. Capp.-Eintheil. gegen S. 1701 u. 1756.

[ocr errors]

d. früh. verschied., indem Maibom 50 Capp. 1744, 12. Επικτητου ἐγχειριδιον, Κη zählt, bei einig. aber wieder Unterabtheill. ẞntos nivaş, Προδίκου ηρακλης, Maibom arbeitete diese n. Rec. u. Ubsz. Khɛavdovs vuvos. Epicteti Enchiriv. Epictet's Handb., so wie dessen Senten-dion, Cebetis Tabula, Prodici zen während seines Aufenthaltes in Däne-Hercules, et Cleanthis Hymnus. mark, woselbst diese Stücke auch auf königl. Omnia graece et latine. Glasguae: in

aedibus academicis, excudebat Rob. Fou-jet lat. ex editione J. Uptoni. Glasg.. lis, AcademiaeTypographus. MDCCXLIV. Foulis. Schön und correct. Exx. in gr. Pp. gr. Pp. 11

selten.

1744, 8. ed. III. Lond. 1739 u. 1758.

Schöne Ausgabe.

Exx. in

sh.

1776, 8.

Epicteti Enchiridion, graece S. et latine. Cum scholiis adhuc ineditis graecis et novis animadversionibus ca 1747, 12. Cebetis Tabula et Epicteti ravit Ch. Glo. Heyne. Editio altera, Enchiridion, graece et latine. Glasguae. emendatior et auctior. Varsaviae et 1748, 12. Epicteti Enchiridion, Lips., ap. Mich. Grocllium. -- 12 Gr. Cebetis Tabula, et Theophrastigi.: Neue Philol. Bibl. Bd. HII. characteres, gr. et lat. Glasg., Foulis. p. 292-299. Sehr schätzbar ist

S. 1758.

1749, 8. Lucae.

St. 2.

die in

d. Vorst. enthaltene Abhandl.: De Enchiri dio eiusque lectione et recensu, worin eine 1750, 12. Epicteti Enchiridion, pragmat. Geschichte des Textes nach den Demophili Similitudines et Senten-Ausgabenreihen gegeben wird. Auch Wyt tiae Democratis Sententiae. Gr. et tenback in: bibi. crit. Vol. I. P. 11. pag. lat. Amst. ap. Wetstein. 113 sqq. lobt diese Ausgabe wegen ihrer

1751, 24. picteti Enchiridion, Vorzüge rücksichtlich der Kritik u. Erklär Gracce. Glasguae, Foulis.

nette Ausgabe.

Sehr S. 1783.

Za

1782, 8. Επικτητου Εγχειρίδιον. Grae1755, 12. Epicteti Enchiridion, gr. cc. Curante J. B. Lefebure de Villebrune. et lat. Glasgua, Foulis. Paris, typis Ph. Dion. Pierres. 1756, 12. Epicteti enchiridion et fr. Auch Exempl. auf Pergament. Cebetis tabula, gr. et lat. Prioribus flüchtig u. ungenau sind die 6 neu henutzeditionibus emendatior et auctior. Guel-ten Mss. für Epiktet, u. 3 fur Nilus Ausg. pherbyti, Meisner. 4 Gr. S. 1740. desselben benutzt. Auch Exemplare ohne

Diese Ausgg. gehören in die Klasse der Noten u. Varr. 3 fr. willkürlichsten Nachdrücke. S. 1799.

1783, 8. Lips., ap. Fritsch. 1756, 8. Epicteti Enchiridion, graece N. Tit. v. 1776. et latine; cum Scholiis graceis, nune 1783, 12. Manuel d'Epictète et le primum e Bibliotheca regia Dresdensi Tableau de Cébès, en gree, avee vulgatis, et novis Animadversionibus traduction française, par Le Febure de (Edid. Ch. Glo. Heyne). Dresd. et Villebrune. Paris, Ph. D. Pierres. Lips., impensis Mich. Gröll. Upton's Auf VIPp. sind nur 12 Exx. gedr., und

1784,

1786, 8.

une

S. Cebes.

Bloss durch die

Ausg. bildet d. Grundi. dieser vielf. ver-stehen 80-100 fr. im Preise. bess. Ausg. Heyne, m. dessen Ausg. eine neue Ordnung der Ausgg. beg., benutzte A. aa). ausser d. gewöhnl. krit. Hülfsmitteln zuerst) 1791, gr. 8. Epicteti Manuale, `gr. des Nilus Ausg., s. 1673. Eine neue Aus- cum selectis Heynianis ac suis Nolis, gabe 1776. nec non indice locupletiore, edid. Lr. 1758, 8. Epicteti Manuale, Cebetis Sahl. Coppenh., Höpfner. Thebani Tabula, Prodici Hercules, et 1793, 4. ЕПІКТИТОY ЕГХЕІРІTheophrasti Characteres Ethici, Graece AION. Parmac, in aedibus Palatinis, et Latine, in vsum Tyronum accommo- typis Bodonianis. dati. Graeca cum Mss. collata casti- typograph. Vollend. ausgezeichnet. gavit, Versionem fidam, nec barbaram 1795, 12. Manuel d'Epictète et Taadiunxit, Annotationibus omnium Do-bleau de Cebès, en Gree, avec une clissimorum selectis, nec non suis, in Traduction Française, précédée d'un quibus verba, sententiae, dogmata, discours contre la morale de Zénon el moresque antiqui explicantur, illu- contre le suicide, avec des idées d'une stravit los. Simpson. Ed. IV. auctior morale plus pure, par Lefebure Villeet emendatior. Lond., impensis G. brune, Bibliothécaire de la Bibliothèque Hawkins, in Vico vulgo dicto Fleet- nationale. à Paris, de l'imprimerie de strett. MDCCLVIII. S. 1744. Didot jeune. l'An Troisième. II Thle. Der Text fast derselbe, wie in 1782. Auch Exx. auf Pergament.

1758, 12.

Wdh. v. 1748.

1798, gr. 8. Epicteti Manuale et Cebetis Tabula Graece et Latine. Graeca ad fidem veterum librorum denuo rees.,

1771, 8. Exitytov Eyreigidior. Epicteti Enchiridion, in usum studiosae iuventutis, ex rec. et cum notis Nic. Schwebelii. Nurnberg., Monath. 160 SS. 12 Gr. Worterklärend. Sorg-et, collata omni lectionis varietate, vinfältig besonders d. Index gearbeitet. dicavit illustravitque, latinam versio

1775, 12. Epicteti Enchiridion, gr. nem, Enchiridii praesertim, ad gracci

exempli praescriptum diligenter recogno-in s.: Beyträgen zur Geschichte u. Litteratur, vit et emendavit J. Schweighaeuser. Lips., Bd. I. St. 1. p. 38 sq.

in librar. Weidmannia MDCCXCVIII.

CLX, 412 SS. 2 Thlr. 8 Gr. SchrPp. 3 Thlr. VIPp. 5 Thlr.

Neue Rec. nach Mss. und alten Ausgaben. Eine kleinere

Ausg. ist folgende.

1798, 8. Epicteti manuale et Cebetis tabula, gr. et lat. Recensuit curavitque J. Schweighäuser. Lips., Weid

mann.

1 Thlr.

[ocr errors][merged small]

a) Lateinische.

1) Enchiridion. aa) Vollständig.

1497, f. S.: Cebes, B. a) ẞ). 1498, f. Epicteti stoici enchiridion,

12 Gr., SchrPp. 16 Gr., VIPp. Diese ist die mittlere Ausg., u. enth. Text, Ubsz., u. wie die folg., eine e greco versum [per Ang. Politianum], Ausw. der Varr. Laurentio Medici dicatum. Et Ang.

1798, 12. Epicteti manuale, et Cebe- Politiani pro Epicteto stoico, ad Bartis tabula, graece ad fidem veterum tholomaeum Scalam epistola. Fesulis librorum recensuit J. Schweighäuser. Kalend. sextil. 1479. In: Ang. PoLipsiae, Weidmann. 6 Gr., SchrPp.litiani Omnia opera. (Venetiis in aedibus 10 Gr. Dies ist die kleinste Ausgabe, u. Aldi Romani mense Iulio M. IID. Impeenth. nur Text u. eine Ausw. d. Varr. trauimus ab Illustrissimo Senatu Veneto in

16 Gr.

1798, 8. —m. Inhaltsanzeigen, er hoc libro idem quod in aliis nostris.) no. 4 läut. Anmerkk. u. vollst. Wortreg. für u. 5. D. genannte Br. vertheidigt d. Epiktet Schulen v. J. Dav. Büchling. Leipzig, gegen Scala's Vorwürfe der Dunkelheit u. Schwickert. schweren Verständnisses; selbst Irrthümer 1799, 16. Epicteti Enchiridion cum will dieser ihm aufbürden. Diese sehr schöne Cebetis Tabula, graece et lat. Editio Ausg. auf d. LUBI. Andere Ausgg. aller prioribus emendatior et auctior. Brunsv., Werke Politian's sind: Florentiae, 1499, Schroeder. 378 SS. N. Tit. v. 1756. f.; Sebastianus Gryphius excudebat Lug1804, 8. Epicteti enchiridion, Cebe- duni Anno MDXXVIII. (II Thle.); ib. tis tabula, Prodici Hercules et Theo- 1533; 1537, 8. (T. II. p. 195 sqq.); Basil., phrasti characteres ethici gr. et lat. per apud Episcopium, 1513, f.; Paris., Ascenlos. Simpson. Edit. V. cui accedit Epi- sius. 1519, f.; Basil., 1553, f. p. 194 sqq. cteti versio metrica per Ed. Ivie. Oxon., 1508, 4. Enchiridion Epicteti Angelo typis Clarendon. 6 sh., gr. Pp. 9 sh. Politiano interprete. Durch das von Schweighäuser bekannt gemachte Fragment. des Cebes vermehrt. Abdruck der früheren, s. 1758.

1812, f. Il Manuale d'Epitteto, testo e tradotto da Lazzaro, e Cesare Lucchesini. Lucca.

Splendide Ausg.

S.: Athana sius, A. bb) ). Eine sehr genaue und für Kritik wichtige Ubsz.

1516, 4. Epicteti Stoici Enchiridion. In: Catonis praecepta moralia etc. Arg., ex aedibus Schurerianis Mense Martio M. D. XVI.

1826, 8. Επικτητου Εγχειριδιον, Κη- 1516, 4. Enchiridion Epicteti Angelo βητος Πίναξ, Κλεάνθους Ὕμνος, ἐκδον- Politiano interprete. Ibid. Argent.,

τος και διορθωσαντος, και Γαλλιστι μεθ- ap. Matthiam Schurerium, Mense Octobri. ¿QueVEVOaνtos Tov F. Th. Paris., Eber-Anno M. D. XVI. Darunter d. DruckerZ. hard. Herausgeb. ist Ad. Coray, der Panzer besass beide Werke selbst, s. dessen Schweig häuser's. Text bis auf geringe Ab- Annal. typ. T. VI. p. 80 u. 81. weichungen beibehielt. Ueber die Aender. giebt er in den Noten Rechenschaft. Bildet Bd. VII. der Παρεργα ἑλλην. βιβλιοθ. auch nachh. 2).

2) Arriani dissertationes

S.

[blocks in formation]

cc) Auswahl.

1517, 4. Epicteti Stoici Enchiridion. Ib. Lipsiae in aedibus Valentini Schumann Anno domini Millesimo quingentesimo decimo septimo.

1518, 4.

Ib. Lipsiae ex aedibus Valentini Schumann Anno domini Millesimo quingentesimo octavodecimo, Besass Panzer. 1518, 4. Ib. Argent., apud Matthiam Schurerium Mense Septembri. Anno M.D. XVIII.

[ocr errors]

1519, 4. Epicteti Enchiridion, La1719, 4. Flores ex Epicteto collecti tine, ex interpretatione Angeli Politiani. a C. W. Lundio. Hafn.

[merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small]

philosophis, poetis et rhetoribus" die sich Argent., apud I. Knobloch. in einem Münchn. Ms. bef., bespricht Aretin Catonis Praecepta moralia al.

Bei:

1520, 4.

apud Laz. Schurer.

Bei: Cato al Selest.

1716, 8. Das Handbüchlein des weisen Mannes Epikteti ins Deutsche übers. 1540, 4. Epicteti Enchiridion, Poli- Dessau. tiano interprete. Paris., per Conradum lat. Ubsz. v. e. unbekanntem Vf. gearbeitete Neobarium.

Ubsz.

Eine freie nach Polizian's

1546, 1569, f. Simplicii Commen- 1718, 8. Epicteti Hand-Büchlein, in tarius in Enchiridion Epicteti. Latine, welchem allerhand kraftige Mittel wider Angelo Caninio interprete. Venet., apud die Krankheiten des Gemüths zu finden Hi. Scotum. 2 Bll. Vorst., 100 ss. seynd; Allen Menschen, die sich klug Epiktet ist dabei lat. nach Caninius Ubsz. zu seyn dünken, oder die noch klug 1562, 12. Epicteti Enchiridion et werden wollen, zu höchst - nöthiger BeAltercatio cum Adriano Aug., et Cebe- dürfnis, und ungemeinen Nutzen a. dem tis Tabula, latine. Brixiae. Griech. ins Teutsche übers. v. Rathian. Der wahre Name des Ubszs.

1642, 32. Epicteti Philosophi En-Nürnb. chiridion et Cebetis Thebani tabula, ist Rüthel, s. 1693. latine. Quibus accedunt Senecae li- 1718, 8. Des klugen Epicteti Enchiber unus de tranquillitate animi, ac ridion oder Lehr-reiches Hand - Büchsententiae aliquot selectiss. philosopho-|lein nebst e. Zugabe zum gemeinen Nutz rum. Colon., ap. Wilh. Friessem. in Teutsche Verse übersetzet von Melchior Dietrich Procopio. Berlin.

Wdh. 1660.

1642, 16. Epicteti Enchiridion ex 1719, 8. Der weise und tugendhafte vers. Ang. Politiani. Argent. Epictetus in der Sauerbrunnencur zu 1651, 24. Epicteti Enchiridion, ex Schwalbach, nebst dem kleinen Görgel versione Ang. Politiani. Roterodami. in Lebensgrösse, vorgestellet durch 1653, 24. Epicteti Enchiridion, et Ludw. Ernst von Faramond. Leipz. Cebetis tabula, etc. Latine. Genuae, Dabei sind moralische Anmerkungen. typis Benedicti Guaschi. 1660, 18.

-sem.

[ocr errors]

Colon., ap. Wilh. Fries-
Wdhg. v. 1642, m. Weglas-

1721, 8.

S.: Text. bb) 1.

1747, 8. Die Gemüthsbildungen des Epictets, nebst der Erklärung des Gesung der Sentenzen u. Buchhändleranzeigen maldes des Cebes, a. dem Franz. des der vorigen Ausgabe. Herrn Abts Bellegarde ins Deutsche

1666, 18. Epicteti Enchiridion ex übers. v. A. B. C. Leipz. u, Görlitz, vers. Ang. Politiani. Rintelii. in der Marchischen Buchh. 4 Gr. Die gegebene moralascetische Beschreibung ist sehr schleppend.

bb) Auswahl.

1629, 12. Epicteti, philosophi 1781, 8. Des stoischen Weltweisen eximii et viri prorsus boni, Sententiae Epiktet moralisches Handb. a. d. Griech. CXVI e Ioannis Stobaei, Antonii et Nebst dem Leben desselben a. d. Franz. Maximi collectaneis excerptae, hactenus des Herrn Dacier (v. Dan. Isaac Langs seorsum numquam editae; quibus ad- dorf). Frankf., bei den Eichenbergiiuncta est vita T. Pomponii Attici. schen Erben. 6 Gr. Sehr frei. Hafn., sumtibus Joach. Moltkenii.

[blocks in formation]

1782, 8. Epiktetus Handbuch und Lebensregeln a. d. Griech. übers. von Ernestine Ch. Reiske. Leipz.

In

deren Schr.: Zur Moral. (Leipz. Gelehrten-
Buchh.) p. 201-233, u. p. 233-256.
1783, 8. Epiktets Handbuch; a. d.
Griech., m. erlaut. Anmerkk. v. G. C.
K. Link. Nürnb., bei J. Eberh. Zeh.
6 Gr.
1786, 8.

Eine brauchb. Ubsz.
v. J. H. Jacobi.

1649, 12. Epicteti Handbuch, übers. S.: Cebes. B. b). von I. Ioach. Gesdes. Stockholm.

Wdh. 1718.

1790, 8. Epikteť's moralisches Handb. 1661, 12. Epiktet's Handbuch, ver- a. d. Griech. übers. u. m. erklär. Andeutscht von Brigitta Tott. Copenhagen. merkk. begl. (v. F. W. Motz). Halle, 1693, 8. übers. von Wolfg. Cph. Curt (Berlin, Laue). 3 Gr. Räthel. Baireuth. 1790, 8. Epiktet's Handbuch neu 1694, 8. Des Epiktets Politische Sit- übers. u. bearbeitet. Nebst zweien Abtenlehre in vier Sprachen. handlungen über Ubszz. a. d. Griech. 1710, 12. Epiktets Handbuch, übers. u. über d. stoische Lehrgebäude von v. Weisse. In dessen: Drei klügsten J.. G. Ph. Thiele, Frankf., Schäfer. Leuten in der Welt. Leipz., Kühtz.

[ocr errors]

8 Gr.

1798, 8.

Epiktets Enchiridion übers. 1667, 8. Manuel d'Epictete_et_Tav. L. P. Snell; nebst ciner Abhandl., bleau de Cebes, trad. par Aeg. Boileau. worin die vornehmsten Punkte der stoi- Rouen.

schen Moralphilosophie m. d. crit. Mo- 1688, 12. Le Manuel d'Epictete avec ralphilosophie verglichen werden. Herr- des Reflexions tirées de la Morale de mann im Thal Ehrenbreitstein u. Frankf. l'Evangile. Par Mr. Coquelin Chanceam Main. lier de l'Eglise & Université de Paris, 1805, 8. Schule der Weisheit, nach à Paris, chez Claude Barbin. Epictet von J. A. Briegleb. Coburg, der weitläufigen Vorr. wird über Epikurs Sinner. 12 Gr. Vortreffl. Ubsz. Leben gehandelt.

6 Gr.

In

1826, 8. Epictets Handbuch der stoi- 1700, 12. Le Manuel d'Epictete et schen Moral. Aus d. Griech. übers. u. Paraphrase grecque, trad. en franç. par mit erläut. Anmerkk. begl. Nebst Nach- Mich. Mourgues, soc. Jesu. à Paris. richten üb. Epictets Leben u. Schriften In dessen: Paralléle de la Morale v. Fr. Junker. Mannh., Löffler. Chretienne avec celle des Anciens Philoso

XXV, 54 SS. 12 Gr. Bei wenig. Ausstell. phes. Paris.
erh. diese Ubsz. Lob in: Seebode's Krit. 1701, 12. Les Caracteres d'Epictete
Bibl. 1827, St. 2. p. 185 sqq.; Jahn's avec l'explication du Tableau de Cebes,
Jahrbb. 1827, Bd. III. p. 300–305. Die par M. l'Abbé de Bellegarde. à Tre-
Ubszz. der Unterred. Arrian's s. das. voux, chez Etienne Gancau.

c) Französische.

aa) Vollständige Werke.
1) Enchiridion.

1544, 12. Le Manuel d'Epictete tra-
duit en François par Ant. du Moulin.
à Leyde.
S. 1550 sq.

1709, 12. Les caractères d'Epictete, avec l'explication du tableau de Cebes. Nouv. éd., revuë, corrigée et augmentée. a Amst., chez H. Schelte..

1715, 1731, 12. Le Manuel d'Epictete, et les Commentaires de Simplicius; ensemble un nouveau Manuel d'Epictète, tiré des Livres d'Arrian, et cing Traités de Simplicius sur des sujets 1550, 8. Le Manuel d'Epictete, trad. importans pour les Moeurs et pour la Redu Grec en François par Claude Gru- ligion; le tout traduit du Grec en Franget, et les Sentences des Philosophes de çois avec des Remarques, Grece, trad. par Ant. du Moulin. d'Epictete, par André Dacier. An: Epitres de Phalaris et d'Isocrate. II Bde. Paris. Wdh. 1558.

[blocks in formation]

par Andr. Rinandeau.

Manuel d'Épictète (tra

duit du grec en françois, par G. du Vair). Paris, Abel l'Angelier.

-

et la Vie à Paris.

6 fr. S. 1776 u. 1775. 1734, 12. à la Haye.

1709 u. 1741.

S.

1741, 12. Edition IV. à la Haye.

256 SS. S. 1734.

[ocr errors]

1772, 12. à Paris.

1772, 12. à Bouillion.

beiden letztgen.
garde's Ubsz.
1775, 18.

Die

Ausgg. enthalten Belle-
S. 1741.

1599, 18. La Philosophie morale des Stoïques, avec le Manuel d'Epictète (par traduction corrigée, avec G. du Vair). Paris, Langelier. une préface de L. Dutens. Par., Didot. (1600,) 1607, 8. Traités philoso- Wdh. v. 1731. phiques (savoir, la constance et conso- 1780, 8. - Dresde. lation ès calamités publiques; la philo- 1782, 18. sophie morale des Stoïques, le manuel en François d'Epictete, les réponses d'Epictète aux commentaire demandes de l'empereur Adrien, par G. Bure aîné. du Vair). Paris.

[ocr errors][merged small][merged small]

- S. 1790 u. vorh.: Tex t. 1783, 8. Manuel d'Epictete precedé 1612, Philosophie mo- de réflexions sur ce Philosophe et sur `rale des Stoiques, de la constance, le la morale des Stoiciens, par M. de P. Manuel et les responses d' Epictète, (Fr. René Jean de Pommereul). Geneve, trad. par Gu. du Vair. In dessen: B. Chirol.

Oeuvres. (Rouen. 1612.) p. 777 sqq.

1784, 18.

70 SS. S. 1822.

trad. (par de Bure St. 1653, 8. Les Morales d'Epictete, de Fauxbin). Paris, de l'imprimerie de Socrate, de Plutarque et de Sénèque, Mono. II Bde.

extraites et trad. en françois (par Jeun 1787, 8. Manuel d' E. avec le TaDesmarets de Saint-Sorlin). Au château bleau de Cebes, trad. en Franç. par de Richelieu, Migon. Mr. l'Abbé Bellegarde. Nouvelle édi1655, 8. tion. Strasb. Der wahre Name

traduit. Paris.

« PreviousContinue »