▲ Rom. 10. c. 4. de con. tritione, y Converte nos Domine ad te.) Concordat ad illud Jer. 31. v. 18. Converte & conversar ; & illud ejusdem Jerem. in orat. v. 21. Converte nos Domino ad te, & convertemur. me, **Difponuntur autem ad ipfam juftitiam, dum excitati divina gratia & adjuti, a fidem ex auditu concipien tes, libere moventur in Deum, credentes vera effe, quæ divinitus revelata & promiffa funt; atque illud imprimis a Rom. 5. Deo justificari impium per gratiam ejus, per b redemptionem, quæ eft in Chrifto JEfu, & dum peccatores fe effe intelligentes, a divinæ juftitiæ timore, quo utiliter concutiuntur, ad confiderandam Dei mifericordiam fe convertendo, in fpem eriguntur, fidentes, Deum fibi propter Chriftum propitium fore, illumque tanquam omnis juftitiæ fontem diligere incipiunt. † Ac propterea movenInfr. c 14. tur c adverfus peccata per odium aliquod & deteftationem, & Seff. 14. hoc eft, per eam pœnitentiam, quam ante Baptismum agi oportet: denique dum proponunt fufcipere Baptismum, inchoare novam vitam, & fervare divina mandata, d Hebr. 11. De hac difpofitione fcriptum eft: d Accedentem ad Deum oportet credere, quia eft, & quod inquirentibus fe remu. / nerator fit. Et, e Confide fili: remittuntur tibi peccata & Matt. 9. tua. Et, fTimor Domini expellit peccatum. Et, g, Pœ A. 2.6. nitentiam agite, & baptizetur unusquisque veftrum, in aguar. nomine JEfu Chrifti, in remiffionem peccatorum veftrode confec. rum: & accipietis donum Spiritus Sancti. Et heuntes ergo docete omnes gentes, baptizantes eos in nomine Patris, & Filii, & Spiritus Sancti, docentes eos fervare, e. 1. c. fi quæcunque mandavi vobis, Denique ; Præparate corda qua, &c. veftra Domino. Marc. 2. f Eccl. 1. & c.proprie dift. 4. Matth. ult. Luc. 24. proprie, de confec, dift. 4. i 1. Reg. 7. REMISSIONE S. a Vide Balduin. Junium fuper opera controvers. Bellarm. p. 2.1.5 c. 3. verf. 9. P. Ægid. de Sacram. & cenfuris, tom. 2. difp. 2. quæft. dub. 6. n. 56. * Vide etiam noviffime tradita per P. Lud. Torres in fuo fingulari tract. de fide. difp. 41. dub. 5. & 7. B Ac propterea.) Vide Nav. in man. c. 1. n. 38. + Medin. ubi fupr. dict. art. 2. col. 2. & q. 113 art. 4. y Ante baptifmum.) Vide Nav. in cap. ult. de pœn. dift. 7. n. 10. P. Heariq. Henriq. in fum. lib. 1. n. 5. P. Soar. difp. 7. fe&t. 4. §. 9ccurrebat. P. Ægid. quæft. 62. art. 1. dub. 2. n. 31. cum feqq. ♪ Unde in ipfa Just:ficatione, &c.) Vide Gabriel. Vasquez. in 3. p. D. Thoma tom. 2. q. 19. difp. 158. n. 50. Et pœnitentiam agite.) Concordat. text, in cap. agunt, & cap. proprie de confecr. dift. 4. & illud Actor. 2. v. 38. Euntes ergo docete omnes gentes.) Concordat illud Matth. ult. v. 19. & illud Marc. ult. v. 15. & c. 1. c. fi qua, cap. propriæ de consecr. dift. 4. a CAPUT VII. Quid fit juflificatio impii, & quæ ejus caufæ. HAnc difpofitionem feu præparationem justificatio ipfa confequitur; quæ non eft fola peccatorum remiffio, fed & fanctificatio & renovatio interioris hominis per voluntariam fufceptionem gratiæ & donorum. Unde homo ex injufto fit juftus, & ex inimico amicus, ut fit a Tit. 3. hæres fecundum fpem vitæ æternæ. Hujus juftificationis caufæ funt, finalis quidem, gloria Dei & Chrifti, ac vita æterna; efficiens vero, mifericors Deus, qui gratuito bb 1. Cor. & abluit &c fanctificat, fignans & ungens d Spiritu promif- Tit. 3. fionis fancto, qui eft pignus hæreditatis noftræ; merito-d Ephef, 1. ria autem, dilectiffimus Unigenitus fuus, Dominus nofter JEfus Chriftus: qui cum e effemus inimici, propter Eph. 2. 5. nimiam charitatem, qua dilexit nos, fua fanctiffima paf-Rom. 5. fione in ligno crucis nobis f juftificationem meruit, &ƒEph. 2.2. pro nobis Deo Patri fatisfecit: inftrumentalis item, Sacra-Roin. 4. mentum Baptismi; quod g eft Sacramentum fidei, fine c. nikil qua nulli unquam contigit juftificatio: demum unica for- eft, de con malis caufa eft juftitia Dei, non qua ipfe juftus eft; fed' fecr. dift. 4. qua nos juftos facit: qua videlicet ab eo donati, renovamur fpiritu mentis noftræ, & non modo reputamur; fed vere jufti nominamur, & fumus, juftitiam in nobis recipientes, unusquisque fuam fecundum menfuram, quam h Spiritus S. partitur fingulis prout vult, & fecundum pro- 1.Cor. 12 priam cujusque difpofitionem & cooperationem. Quam Eph. 4. quam enim nemo poffit effe juftus, nifi cui merita paffionis Domini noftri JEfui Chrifti communicantur: id tamen in Phil. s. hac impii juftificatione fit, dum ejusdem fanctiffimæ paf fionis merito per Spiritum S, charitas k Dei diffunditur in Rom. 5. cordibus D3 cordibus eorum, qui juftificantur, atque ipfis inhæret, unde in ipfa juftificatione cum remiffione peccatorum hæc omnia fimul infufa accipit homo per JEfum Chriftum, Iaf. c. 1o. cui inferitur, fidem, fpem, & charitatem: a nam fides, nifi ad eam fpes accedat & charitas; neque unit perfecte cum Chrifto, neque corporis ejus vivum membrum effib Jac, 2. in cit: qua ratione veriffime dicitur, b Fidem fine operibus mortuam & otiofam effe. Et, in c Chrifto JEfu neque fin. 6. c. circum. ‹ Gal. 5. & circumcifionem aliquid valere, neque præputium; fed cisio de poe- fidem, quæ per charitatem operatur. Hanc fidem ante nit. diftinct. Baptismi Sacramentum ex Apoftolorum traditione Cate 2. d Matth. 19. chumeni ab Ecclefia petunt, cum petunt fidem, vitam æternam præftantem: quam fine fpe & charitate fides præftare non poteft. Unde & ftatim verbum Christi audiunt: d Si vis in vitam ingredi, ferva mandata. Itaque Luc. 15. veram & Chriftianam juftitiam accipientes, eam e ceu c quomodo primam ftolam, pro illa, quam Adam fua inobedientia pon, dift. a. fibi & nobis perdidit, per Chriftum JEfum illis donatam: candidam & immaculatam jubentur ftatim renati confervare, ut eam perferant ante tribunal Domini noftri JEfu Chrifti, & habeant vitam æternam, renovari de REMISSIONE S. « Vide Naver, in man. c. 11. n. 13. ad fin. P. Ægid. de Conink de Sacramentis & cenfuris, tom. 1. quæft. 62. art. 4. dub. unic. n. 128. & q. 69. n. 8. & tom, 2. difp. 2. dub. 2. n. 17. & dub. 10. n. 84. cum feqq. Fr. Joan. de la Cruz, de ftatu Relig, lib. 2. c. 2. dub. 3. concl. 1. reg. 1. B. Quanquam enim nemo possit esse juftus, &c.) Vide Vasquez in 3. p. D. Thom. tom. 2. difp. 231, n. 37. y Unde in ipfa, Or.) Vide P, Azor. inftit, moral. CAPUT VIII. P. I. lib. 9. G. 3. 9.3. Quomodo intelligatur, impium per fidem, & Rom. 8. Cum vero Apoftolus fdicit, juftificari hominem gra per fidem & gratis; ea verba in eo fenfu intelligenda funt, quem perpetuus Ecclefiæ Catholicæ confenfus tenuit, & expreffit; ut fcilicet per fidem ideo juftificari dicamur, quia fides eft humanæ falutis initium, fundamentum, & $ Hebr. 11. radix omnis juftificationis: g fine qua impoffibile eft plainf. Can. 9. cere Deo, & ad filiorum ejus confortium pervenire: * gratis autem juftificari ideo dicamur, quia nihil eorum, quæ juftificationem præcedunt, five fides, five opera, ipfam juftificationis gratiam promeretur; fi a enim gratia Rom. 11. eft, jam non ex operibus: alioquin, ut idem Apoftolus Eph. 2. inquit, gratia jam non eft gratia. REMISSIONE S. Quia fides eft humana falutis initium.) Vide P. Molinam in concord. q. 14. art. 13. disp. 44. §. deinde Concilium. P. Vafquez 1. 2. dift. 210. C, 7. a. 52. & P. Lud. Torres de fide disp. 41. dub. 5. 6. & 7. O Tit. 3 13. uamvis autem neceffarium fit credere, neque remitti Tit. 8. neque remiffa unquam fuiffe peccata, nifi gratis di- / vina mifericordia propter Chriftum: nemini tamen fiduciam b & certitudinem remiffionis peccatorum fuorum & Infr. jactanti, & in ea fola quiefcenti, peccata dimitti, vel di- Can. 12. & miffa effe dicendum eft, cum apud hæreticos & schismaticos poffit effe, imo noftra tempeftate fit, & magna contra Ecclefiam Catholicam contentione prædicetur vana hæc & ab omni pietate remota fiducia. Sed neque illud afferendum eft, oportere eos, qui vere justificati funt, absque ulla omnino dubitatione apud femetipfos ftatuere, fe effe juftificatos, neminemque a peccatis abfolvi ac juftificari, nifi eum, e qui certo credat fe abfolutum & juftificatum Jafr. effe, atque hac fola fide abfolutionem, & juftificationem perfici: quafi qui hoc non credit, de Dei promiffis, de que mortis & refurrectionis Chrifti efficacia dubitet. Nam ficut nemo pius de Dei mifericordia, de Chrifti merito, deque Sacramentorum virtute & efficacia dubitare debet: fic quilibet, dum feipfum, fuamque propriam infirmitatem & indifpofitionem refpicit, de fua gratia formidare & timere poteft; cum nullus fcire valeat certitudine fidei, *cui non poteft fubeffe falfum, fe gratiam Dei effe con fecutum. REMISSIONE S. * Cum nullus fcire valeas cercitudine fidei, ) Vide Jacobum Menoch. conf. 88. 2. 58.69. 70. D4 CAPUT Can. 14 CAPUT X. De accepta juftificationis incremento. Pfal. 83. C. Sic ergo juftificati, & amici Dei ac domeftici facti a eun infra Can. 14.2 Cor-4. 3. 6 Rom. 6, tes de virtute in virtutem, renovantur, ut Apoftolus inio fin. Colof. quit, de die in diem; hoceft, mortificando membra carnis fuæ, & b exhibenda ea arma juftitiæ in fanctificationem, per obfervationem mandatorum Dei, & Ecclefiæ in ipfa juftitia pet Chrifti gratiam accepta, cooperante fide bonis operibus crefcunt, atque magis juftificantur, ficut fcriptum • Apoc. ult. est: c Qui juftus eft, justificetur adhuc. Et iterum: Ne Ecl. 18.c. verearis usque ad mortem juftificari. Et rurfus: e Videtis, quoniam ex operibus juftificatur homo, & non ex fide tantum. Hoc vero juftitiæ incrementum petit fancta Ecclefia, cum orat: Da nobis Domine fidei, fpei & charitatis augmentum. • jaç. 2, d. fEx Aug. c. REMISSIONE S. a in ipfa juftitia.) Vide Sayr. in clavi regia, lib. 3. c. 4. & P. Azor. 43. lib de Inft, moral. p. 1. lib. 4. c. 34. col. 352. nat. & gra. tia. g 1. Joan. 5. infr. can. 18. Aranf. 2. C. 25, ¿ Vide Hieron. in epift. ad Stefi Joan 5. Conc, Afric. N CAPUT XI. De obfervatione Mandatorum, deque illius necef- emo autem, quamvis juftificatus, liberum fe effe ab obfervatione mandatorum putare debet: nemo temeraria illa, & a Patribus fub anathemate prohibita voce phon, 1. uti, Dei præcepta homini justificato ad obfervandum effe Matth. 11. impoffibilia. Nam fDeus g impoffibilia non h jubet, fed Joann. 11. jubendo monet, & facere quod poffis, & petere quod non Cacic poffis, & adjuvat, ut poffis. k Cujus mandata gravia non c. 81. 82. & funt, cujus / jugum fuave eft, & onus leve. Qui enim funt 83. Filii Dei, Chriftum diligunt: qui m autem diligunt eum, ut levit, .7.8. ipfemet teftatur, fervant fermones ejus. Quod utique cum divino auxilio præftare poffunt, Licet enim in hac mortali vita quantumvis fan&ti & jufti in levia faltem & quotidiana, unic, 25. quæ etiam venialia dicuntur, peccata quandoque cadant, huc &c. de non propterea definunt effe jufti, n namo juftorum illa vox quotidianis eft humilis, & verax: Dimitte nobis debita noftra: quo fit, de pœn. ut jufti ipfi eo magis fe obligatos ad ambulandum in via juRom. 6. ftitiæ fentire debeant, quo liberati jam a peccato; p fervi Conc. Mi & 9. » Matth. 6. Luc. 11. C. dift. c. ad dif. 3. Tit. 2. autem |