in Purgatorio degentium, facultatibus utentes Nobis benigne tributis ad a SSmo. Domino Nostro Pio PP. IX. per Rescriptum diei , te specialiter per praesentes delegamus et deputamus cum omnibus facultatibus necessariis et opportunis, ut benedictionem et erectionem Stationum Viae Crucis in Ecclesia praedicta debite peragere possis et valeas, cum applicatione omnium Indulgentiarum a Summis Pontificibus dictum pium Exercitium peragentibus concessarum, servatis tamen omnibus et singulis servandis in benedictione et erectione praedictis.

Datum apud die mensis

Testimonium erectionis ad Episcopum mittendum una cum formula praecedente.

Ego infrascriptus, facultatibus per praesentes mihi delegatis utens, Stationes Viae Crucis in Ecclesia praedicta benedixi et erexi, servatis in omnibus servandis, hac die Ita testor,

Testimonium erectionis servandum in Ecclesia in qua Stationes erectae fuerint.

IN NOMINE DOMINI. AMEN.

Ego infrascriptus specialiter delegatus et deputatus ab Illmo et Rmo Domino Episcopo N., per litteras sub die 18 ad me datas, virtute facultatis Apostolicae tributae per Rescriptum SSmi Domini Nostri Pii Div. Prova. PP. IX. diei fidem facio et testor me Stationes Viae Crucis in Ecclesia S. N., servatis omnibus et singulis servandis, benedixisse et erexisse cum applicatione omnium Indulgentiarum a Summis Pontificibus dictum pium Exercitium peragentibus concessarum, hac die

Ita testor,

APPENDIX XVII.

[Ad. pag. 109, n. 186.]

QUAESTIONES

DE MISSA PRO POPULO PROPOSITAE S. CONGREGATIONI CONCILII.

I. An Parochus die festo a sua paroecia absens satisfaciat suae obligationi missam celebrando pro populo in loco ubi degit, seu potius teneatur substituere alium qui missam pro populo dicat in propria ecclesia?

Et quatenus negative ad secundam partem.

II. An teneatur missam applicare pro populo in loco ubi degit, seu potius ad parochiam rediens teneatur applicare in propria ecclesia?

III. An parochus morbi causa legitime impeditus ne missam celebret, teneatur post recuperatam sanitatem tot missas applicare pro populo, quot durante morbo omisit, sive in casu quo nec per se nec per alium celebrare poterat sine gravi incommodo, sive in casu quo poterat per alium, sed ex aliquo vano timore vel negligentia non curavit vel non obtinuit ut alius pro se celebraret.

Hisce quaestionibus S. Congregatio sequens responsum dedit die 14 Decembris 1872.

Parochum die festo a sua paroecia legitime absentem satisfacere suae obligationi missam applicando pro populo suo in loco ubi degit, dummodo ad necessariam populi commoditatem alius sacerdos in ecclesia parochiali celebret et verbum Dei explicet.

Parochum vero utcunque legitime impeditum ne missam celebret, teneri eam die festo per alium celebrari et applicari facere pro populo in ecclesia parochiali; quod si ita factum non fuerit, quamprimum poterit, missam pro populo applicare debere.

APPENDIX XVIII.

[Ad. pag. 81, n. 69, et pag. 109, n. 187.]

INDULTUM

SUPER CELEBRATIONE MISSAE PRO POPULO.

Cum Hiberniae Sacrorum Antistites in Plenario Concilio Maynutiano coadunati, prae oculis habentes Parochorum in ea regione circumstantias, et praesertim quod in pluribus ex illis Ecclesiis Sacrosanctum Missae Sacrificium diebus festis difficulter offerri possit humiliter postulassent, ut eosdem Parochos ab onere celebrandi in propriis Ecclesiis, et applicandi Missam pro populo in iis festis diebus, quibus fideles ab obligatione Missam audiendi apostolica auctoritate soluti sunt, dispensare possent; SSmus Dominus Noster Pius Divina Providentia PP. IX. referente me infrascripto S. Congregationis de Propaganda Fide Pro-Secretario in audientia 6 Augusti c. an. benigne annuit juxta petita ad decennium pro arbitrio et conscientia Episcoporum, qui tamen Apostolico Indulto utantur perpensis locorum et personarum adjunctis.

Datum Romae ex Aedibus S. Congregationis de Propaganda Fide die 1a Septembris 1876.

LOC. SIG.

ALEX. CARD. FRANCHI, Praef.

J. B. AGNOZZI, P. Secret.

APPENDIX XIX.

[Ad. pag. 116.-De viris religiosis.]

DECRETUM SACRAE CONGREGATIONIS SUPER STATU REGULARIUM

Auctoritate Sanctissimi Domini Nostri Pii PP. IX. editum de testimonialibus Ordinariorum literis requirendis in receptione illorum, qui ad habitum religiosum admitti postulant.

Romani Pontifices pro eorum pastorali cura, qua semper Regularium familiarum bono et splendori prospicere non omiserunt, illud Superioribus pro viribus commendarunt, ut antequam ad religiosum habitum Postulantes reciperent, de illorum vita, moribus ceterisque dotibus et qualitatibus sedulo inquirerent, ne indignis ad religiosas familias, non sine maximo illarum detrimento, ostium adaperirent. Verum quamlibet Moderatores Ordinum diligentiam adhibeant in informationibus exquirendis, in gravi tamen ut plurimum versantur periculo deceptionis, nisi ab locorum Antistitibus testimonium exquirant circa eorum qualitates, qui ad habitum religiosum admitti postulant: Ordinarii enim vi pastoralis officii oves suas prae ceteris agnoscere possunt, et saepe saepius ea manifestare impedimenta, quae alios latent. Haec animadvertens Sanctissimus D. N. Pius PP. IX., audito voto S. R. E. Cardinalium hujus Sacrae Congregationis super statu Regularium, attentisque postulationibus nonnullorum Episcoporum, praesenti decreto ubique locorum perpetuis futuris temporibus servando, haec, quae sequuntur, Apostolica auctoritate statuit, atque decernit.

1. In quocumque Ordine, Congregatione, Societate, Instituto, Monasterio, Domo, sive in iis emittantur vota solemnia, sive simplicia, et licet agatur de Ordinibus, Congregationibus, Societatibus, Institutis, Monasteriis, ac Domibus, quae ex peculiari privilegio etiam in corpore juris clauso, vel alio quovis titulo in decretis generalibus non comprehenduntur, nisi de ipsis specialis, individua, et expressa mentio fiat, nemo ad habitum admittatur absque testimonialibus literis tum Ordinarii originis, tum etiam Ordinarii loci, in quo Postulans post expletum decimum quintum annum aetatis suae ultra annum moratus fuerit.

2. Ordinarii in praefatis literis testimonialibus postquam diligenter exquisiverint etiam per secretas informationes de Postulantis qualitatibus, referre debeant de ejus natalibus, aetate, moribus, vita, fama, conditione, educatione, scientia; an sit inquisitus, aliqua censura, irregularitate, aut alio canonico impedimento irretitus, aere alieno gravatus, vel reddendae alicujus administrationis rationi obnoxius. Et sciant Ordinarii eorum conscientiam super veritate expositorum oneratam remanere; nec ipsis unquam liberum esse hujusmodi testimoniales literas denegare; in eisdem tamen super praemissis singulis articulis ea tantum testari debere, quae ipsi ex conscientia affirmare posse in Domino judicaverint.

3. Omnibus et singulis Superioribus regularibus, aliisque Religiosis, ad quos spectat, cujuscumque gradus sint, et instituti licet exempti, et privilegiati ac de necessitate exprimendi, etiam in virtute sanctae obedientiae hujus decreti observantia districte praecipitur: et qui contra hujus decreti tenorem aliquem ad habitum religiosum receperit, poenam privationis omnium officiorum, vocisque activae, et perpetuae inhabilitatis ad alia in posterum obtinenda eo ipso incurrat, a qua nonnisi ab Apostolica Sede poterit dispensari.