μένοις, ο δ', ώσπερ ή στρατόπεδον έχων κρείττον των αντιπάλων ή προειδώς το συμβησόμενον, ούτω διέκειτο την γνώμην. Δηλον δ' εκ των έργων αποβάς γαρ εις την νησον, ευθύς, ώσπερ είχε, ταύτης της νυκτός διελών του τείχους πυλίδα και ταύτη τους μεθ' αυτού διαγαγών προσέβαλε προς το βασίλειον. και τους μεν θορύβους τους εν τοις τοιούτοις καιρούς γιγνομένους και τους φόβους τους των άλλων και τας παρακελεύσεις τας εκείνου τι δει λέγοντα διατρίβειν ; γενομένων δ' αυτώ των μεν περί τον τύραννον ανταγωνιστών, των δ' άλλων πολιτών θεατών, ου πρότερον επαύσατο μαχόμενος και μόνος προς πολλούς και μετ' ολίγων προς άπαντας τους εχθρούς, πριν ελών το βασίλειον και τους εχθρούς ετιμωρήσατο και τους φίλοις εβοήθησεν, έτι δε τω γένει τάς τιμάς τας πατρίους έκομίσατο, και τύραννον αυτόν της πόλεως κατέστησεν.

Latin. Translate :

(a) Quid de rerum natura querimur ? illa se benigne gessit. vita, si uti scias, longa est. Alium insatiabilis tenet avaritia, alium in supervacuis laboribus operosa sedulitas. alius vino madet. alius inertia torpet. alium defatigat ex alienis iudiciis suspensa semper ambitio. alium mercandi praeceps cupiditas circa omnis terras, omnia maria spe lucri ducit. quosdam torquet cupido militiae numquam non aut alienis periculis intentos aut suis anxios. sunt quos ingratus superiorum cultus voluntaria servitute consumat. multos aut adfectatio alienae fortunae aut suae cura detinuit. plerosque nihil certum sequentis vaga et inconstans et sibi displicens levitas per nova consilia iactavit. quibusdam nihil, quo cursum dirigant, placet, sed marcentis oscitantisque fata deprehendunt, adeo ut quod apud maximum poetarum more oraculi dictum est, verum esse non dubitem :

'exigua pars est vitae qua nos vivimus.' ceterum quidem omne spatium non vita, sed tempus est. Urgentia circumstant vitia undique nec resurgere aut in dispectum veri adtollere oculos sinunt, sed mersos et in cupiditatem infixos premunt. numquam illis recurrere ad se licet. si quando aliqua fortuita quies contigit,

veluti profundo mari, in quo post ventum quoque
volutatio est, fluctuantur nec umquam illis a cupiditati-
bus suis otium instat.
(6) Huc ades et tenerae morbos expelle puellae,

huc ades, intonsa Phoebe superbe coma.
crede mibi, propera : nec te iam, Phoebe, pigebit

formosae medicas applicuisse manus.
effice ne macies pallentes occupet artus,

neu notet informis candida membra color, et quodcumque mali est et quidquid triste timemus,

in pelagus rapidis euehat amnis aquis. sancte, ueni, tecumque feras, quicumque sapores,

quicumque et cantus corpora fessa leuant: neu iuuenem torque, metuit qui fata puellae

uotaque pro domina uix numeranda facit. interdum uouet, interdum, quod langueat illa,

dicit in aeternos aspera uerba deos. pone metum, Cerintho; deus non laedit amantes.

tu modo semper ama : salua puella tibi est.
nil opus est fletu: lacrimis erit aptius uti,

si quando fuerit tristior illa tibi.
at nunc tota tua est, te solum candida secum

cogitat, et frustra credula turba sedet.

VIII. SEPTEMBER, 1906.

Greek.
Translate :-
(α) Ει γάρ έγένου σύ, Τρόφιμε, των πάντων μόνος,

ότ' έτικτεν η μήτηρ σ', εφ' ώ τε διατελείν
πράττων & βούλει και διευτυχεϊν αεί,
και τούτο των θεών τις ώμολόγησε σοι,
ορθώς αγανακτείς έστι γάρ σ' έψευσμένος
άτοπόν τε πεποίηκ'. ει δ' επί τοίς αυτούς νόμοις
εφ' οίσπερ ημείς έσπασας τον αέρα
τον κοινόν, ίνα σοι και τραγικώτερον λαλώ,
οιστέον άμεινον ταύτα και λογιστέον.
το δε κεφάλαιον των λόγων, άνθρωπος εί,
ου μεταβολήν θάττον προς ύψος και πάλιν

ταπεινότητα ζωον ουδεν λαμβάνει.
και μάλα δικαίως ασθενέστατον γαρ ον
φύσει, μεγίστοις οικονομείται πράγμασιν,
όταν πέση δε, πλείστα συντρίβει καλά.
συ δ' ούθ' υπερβάλλοντα, Τρόφιμ', απώλεσας
αγαθά, τα νυν δ' έστι μέτριά σοι κακά.
ώστ' ανά μέσον που και το λοιπόν δή φέρε.

(5) Αλλά προσέχετ' ώ άνδρες Αθηναίοι προς Διός και θεών τον νούν. του γάρ χωρίου του τ' εμού και του τούτων το μέσον oδός έστιν, όρους δε περιέχοντος κύκλο τους χωρίοις, το καταρρέον ύδωρ τη μεν εις την οδόν, τη δ' εις τα χωρία συμβαίνει φέρεσθαι. και δη και τούτο το είσπίπτον εις την οδόν, η μεν άν ευοδή, φέρεται κάτω κατά την οδόν, ή δ' αν ενστη τι, τηνικαύτα τούτ' εις τα χωρί” υπεραίρειν αναγκαίον ήδη. και δη και κατά τούτο το χωρίον ώ άνδρες δικασταί γενομένης επομβρίας συνέβη το ύδωρ εμβαλείν αμεληθέν δ' ούπω του πατρός έχοντος αυτό, αλλ' ανθρώπου δυσχεραίνοντος όλως τους τόπους και μάλλον αστικού, δις και τρις εμβαλόν το ύδωρ τα τε χωρί” έλυμήνατο και μάλλον ωδoπoίει. διό δη ταύθ' ο πατήρ ορών, ως εγώ των ειδότων ακούω, και των γειτόνων επινεμόντων άμα και βαδιζόντων διά του χωρίου, την αιμασιάν περιωκοδόμησε ταύτην.

Latin. Translate :

(a) Nam, vere dicam, Quirites, genus ipsum legis agrariae vituperare non possum. Venit enim mihi in mentem duos clarissimos, ingeniosissimos, amantissimos plebei Romanae viros, Tiberium et Gaium Gracchos, plebem in agris publicis constituisse, qui agri a privatis antea possidebantur. Non sum autem ego is consul, qui, ut plerique, nefas esse arbitrer Gracchos laudare, quorum consiliis, sapientia, legibus multas esse video rei publicae partis constitutas. Itaque, ut initio mihi designato consuli nuntiabatur legem agrariam tribunos plebis designatos conscribere, cupiebam, quid cogitarent, cognoscere; etenim arbitrabar, quoniam eodem anno gerendi nobis essent magistratus, esse aliquam oportere inter nos rei

publicae bene administrandae societatem. Cum famili-
ariter me in eorum sermonem insinuarem ac darem,
celabar, excludebar, et, cum ostenderem, si lex utilis
plebi Romanae mihi videretur, auctorem me atque adiu-
torem futurum, tamen aspernabantur hanc liberalitatem
meam ; negabant me adduci posse, ut ullam largitionem
probarem. Finem feci offerendi mei, ne forte mea sedu-
litas aut insidiosa aut impudens videretur.
(6) Frigida me cohibent Euxini litora Ponti:

Dictus ab antiquis Axenus ille fuit.
Nam neque iactantur moderatis aequora ventis,

Nec placidos portus hospita navis adit.
Sunt circa gentes, quae praedam sanguine quaerunt;

Nec minus infida terra timetur aqua.
Illi, quos audis hominum gaudere cruore,

Paene sub eiusdem sideris axe iacent.
Nec procul a nobis locus est, ubi Taurica dira

Caede pharetratae spargitur ara deae.
Haec prius, ut memorant, non invidiosa nefandis

Nec cupienda bonis regna Thoantis erant.
Hic pro supposita virgo Pelopeïa cerva

Sacra deae coluit qualiacumque suae.
Quo postquam, dubium, pius an sceleratus, Orestes

Exactus furiis venerat ipse suis,
Et comes exemplum veri Phoceus amoris,

Qui duo corporibus, mentibus unus erant,
Protinus evincti tristem ducuntur ad aram,

Quae stabat geminas ante cruenta fores.
Nec tamen hunc sua mors, nec mors sua terruit illum :

Alter ob alterius funera maestus erat.

GRAMMAR .

I. TRINITY TERM, 1903.

Greek. 1. Give the gender, gen. sing. and dat. plur. of– πολίτης, ύβρις, άστυ, μήτηρ, τριήρης, ύδωρ.

2. Give the comparative of φρόνιμος, μέσος, εύνους, πολύς, μάλα, ταχέως.

3. Give the Greek for—90, 444, 2000 men, 25th, fifty times.

And decline-Els. 4. Give the 1st pers. sing. of the perf. indic. act. and of the 1st aor. pass. of-έχω, καλέω, ευρίσκω, λαμβάνω, τίθημι, όμνυμι.

5. Give the 2nd sing. imperat., 1st sing. optat. and nom. sing. masc. participle ofέβην, έμεινα, πέπoιθα.

6. Parse and explain the construction of the words underlined in the following sentences :

(α) Αποστερεί τον άνδρα των χρημάτων.
(0) 'Ετύγχανε τότε έσθίων.

In the following parse the verbs underlined, and give the reason for the mood :

(0) Πριν ακριβώς ιδείν εξηλαύνοντο.

(d) Τούτοις ουκ αν έγωγε πεισθείην. 7. Give the Greek for-whence 3 when ? how 3 often, which of two 3 each, never, once, yesterday, on the other side. 8. Translate :(α) Ουκ αν ίδοις με φεύγοντα τον κίνδυνον. (6) "Εδοξεν ημίν εκείνον ελεύσεσθαι παρ' εμέ. 6) Οψέ της ηλικίας τα τοιαύτα έμαθον.

Δέδοικα μη το δένδρον μείζον γένηται.