JOH. III. NOx erat, & Christum (Doctor male docte) petebas, In tenebras depositure tuas. Ille autem multo dum te bonus irrigat ore, Sol venit, & primo pandit se flore diei, Sol oritur. sed adhuc, & adhuc tamen (ô bone) nescis. Non cæli illa fuit; nox fuit illa tua. TA In Baptistam Vocem. Antum habuit Baptista loqui, tot flumina rerum, Ecce autem Verbum est unum tantùm ille loquutus : ACT. [3. XII.] 6, 7. In D. Petrum ab Angelo solutum. M Ors tibi, & Herodes instant: cùm nuncius ales Gaudia fert, quæ tu somnia ferre putas. Quid tantum dedit ille (rogo) tibi? Vincula solvit. Mors tibi, & Herodes nonne dedisset idem ? Luc. 5. Relictis omnibus sequuti sunt eum. D nutum Domini abjecisti retia, Petre. AD Tam bene non unquam jacta fuere priùs. Scilicet hoc rectè jacere est tua retia, Petre, Nimirum, Christus cùm jubet, abjicere. JOH. 1. Agnus Dei, qui tollit peccata mundi. Rgò tot heu (torvas facies) tot in ora leonum, In tot castra lupûm qui meat, Agnus erit? Hic tot in horribiles, quot sunt mea crimina, pardos? Hic tot in audaces ungue, vel ore feras? Ah melius! pugiles quis enim commiserit istos? Quos sua non faciunt arma, vel ira pares. Q MARC. 8. Pisces multiplicati. Uæ secreta meant taciti tibi retia verbi, Queîs non tam pisces, quàm capis Oceanum? JOH. 13. Domine, non solum pedes, sed & caput. &c. ΕΝ N caput! atq suis quæ plus satis ora laborant Sordibus! huc fluvios [blurred] (ais) adde tuos. Nil opus est. namq, hæc (modò tertius occinat ales) E fluviis fuerint, Petre, lavanda suis. JOH. 12. 19. Cùm tot signa edidisset, non credebant. Uantâ amor ille tuus se cunq levaverit alâ, Quo tua cunq opere effloruit alta manus; Аст. 1. In nubem, quæ Dominum abstulit. Nigra hæc! Quid enim mihi candida pectora monstrat? Sit verò magis alba, suo magis aurea Phoebo, Nigra licèt nimbos, noctem neq detulit ullam. Luc. 19. Vidit urbem, & flevit super eam. Ego meas spernis lacrymas, urbs perfida? Sperne. Sperne meas. quas ô sic facis esse tuas. Tempus erit, lacrymas poterit cùm lacryma demum Nostra (nec immeritò) spernere spreta tuas. T Luc. 18. Nec sicut iste Publicanus. U quoq dum istius miseri peccata fateris, Quæ nec is irato mitiùs ungue notat; MAT. 8.- accedentes discipuli excitavérunt eum. AH, quis erat furor hos (tam raros) solvere somnos? O vos, queîs Christi vel sopor invigilat! Illum si somnus tenuit, vos somnia terrent, Nil Christi nocuit somnus (mihi credite.) Somnus, MAT. 15. In mulierem Canaanæam cum Dn° decertantem. Edit io. jam, jamá cadet. modò fortiter urge. CEdi Jam, tua nî desit dextera, jamá cadet. Nimirum hoc velit ipse. tuo favet ipse triumpho : Quas patitur, facit ille manus. ictu ille sub omni est; Usq adeò haud tuus hic ferus est, neq ferreus hostis ! Illo quàm facilis victoria surgit ab hoste, Qui, tantùm ut vinci possit, in arma venit! MAT. 9. Quare comedit Magister vester cum peccatoribus &c. Iccine fraternos fastidis, improbe, morbos, Cùm tuus, (& gravior) te quoq morbus habet? Tantum ausus medicum morbus sibi quærere, magnus; Tantum ausus medicum spernere, major erat. Uper lecta gravem extinxit pia pagina febrem : Hæc vice fraternâ quàm se miracula tangunt, In S. Lucam Medicum. HAnc, mihi quam miseram faciunt mea crimina vitam, Hanc, medici, longam vestra medela facit. Tu foliis, Medice alme, tuis medicamina præbes, Tollat crucem suam—&c. Rgò tuam pone; ut nobis sit sumere nostram : ER Illa illa, ingenti quæ te trabe duplicat, illa In (Joh. 17.) Cygnæam Di Jesú cantionem. Qua & in Uæ mella, ô quot, Christe, favos in carmina fundis ! Parce tamen; minus hæ si sunt mea gaudia voces: Et conspuebant illum. Quid non tam fœdè sævi maris audeat ira! Conspuit ecce oculos (sydera nostra) tuos. Forsan & hîc aliquis sputo te excæcat, Jesu, Qui debet sputo, quòd videt ipse, tuo. JOH. 4. Rogavit eum, ut descenderet, & sanaret filium suum. Lle vt eat tecum, in natiq, tuiq salutem? I' Qui petis; ah nescis (credo) quòd Ales Amor. Ne tardus veniat, Christus tecum ire recusat: Um nimiùm in captis per te, Petre, piscibus hæres, Rem scio. te prædam Christus sibi cepit: & illi JOн. vidérunt, & odérunt me. Idit? & odit adhuc? Ah, te non vidit, Jesu. VIdit Non vidit te, qui vidit, & odit adhuc. Τυ Luc. 18. 39. U mala turba tace, mihi tam mea vota propinquant, Tmada tu me linguam vis tacuisse meam Tunc ego, tunc taceam, mihi cùm meus Ille loquetur. O noctis miserere meæ. miserere, per illam, Illam (oro) dederis; hanc mihi ne rapias. |