μήτε τα υπ' αυτών λελαλημένα λόγω κρίναντες, μήτε τοίς κρίναι δυναμένους προσέχοντες, αλλ' ακρίτως τη προς αυτούς πίστει προσφέρονται, πλείόν τι δι' αυτών φάσκοντες [ώς] μεμαθηκέναι η εκ νόμου και προφητών και των 5 ευαγγελίων. υπέρ δε αποστόλους και πάν χάρισμα ταυτα τα γύναια δοξάζουσιν, ώς τολμάν πλειόν τι Χριστου εν τούτοις λέγειν τινάς αυτών γεγονέναι. ούτοι τον μεν πατέρα των όλων Θεών και πάντων κτίστην ομοίως τη εκκλησία ομολογούσι και όσα το ευαγγέλιον περί του το Χριστού μαρτυρεί, καινίζουσι δε νηστείας και εορτάς και ξηροφαγίας και ραφανοφαγίας φάσκοντες υπό των γυναίων δεδιδάχθαι. τινές δε αυτών τη των Νοητιανών αιρέσει συντιθέμενοι τον Πατέρα αυτών είναι τον Υιόν λέγουσι, και τούτον υπό γένεσιν και πάθος και θάνατον εληλυθέναι. HIPPOLYTUS, Ref. Omn. Haer. viii. 19. XXV. 15 Ταύτα τα δόγματα, Φλωρίνε, ίνα πεφεισμένως είπω, ουκ έστιν υγιούς γνώμης· ταύτα τα δόγματα ασύμφωνα έστι τη εκκλησία, εις την μεγίστην ασέβειαν περιβάλλοντα τους πειθομένους αυτοίς· ταύτα τα δόγματα ουδε οι έξω της εκκλησίας αιρετικοί ετόλμησαν απoφήνασθαι 20 ποτε" ταύτα τα δόγματα οι προ ημών πρεσβύτεροι, οι και τους αποστόλοις συμφοιτήσαντες, ου παρέδωκάν σοι. είδον γάρ σε παίς έτι ών εν τη κάτω 'Ασία παρά Πολυκάρπω, λαμπρώς πράττοντα εν τη βασιλική αυλή, και πειρώμενον ευδοκιμείν παρ' αυτώ. μάλλον γαρ τα τότε 25 διαμνημονεύω των έναγχος γινομένων. αι γαρ εκ παίδων μαθήσεις συναύξουσαι τη ψυχή ενούνται αυτή, ώστε με δύνασθαι είπείν και τον τόπον ενώ καθεζόμενος διελέγετο και μακάριος Πολύκαρπος, και τας προόδους αυτού και τας εισόδους, και τον χαρακτήρα του βίου, και την του neither judging their statements by reason, nor heeding those that are able to judge, but behave without judge. ment in the faith they give them, saying that through them they have learned something more than from the Law and the Prophets and the Gospels. But they glorify 5 these womenkind above Apostles and every gift, so that some of them presume to say that there was something more in them than in Christ. These confess God the Father of the universe and creator of all things like the Church, and all that the Gospel witnesses concerning 10 Christ, but invent new fasts and feasts and meals of dry food and meals of radishes, saying that they were taught them by the womenkind. And some of them agree with the heresy of the Noëtians in saying that the Father is the same with the Son, and that this One became subject 15 to birth and suffering and death. Letter of Irenaeus to Florinus. THESE opinions, Florinus, that I may speak without harshness, are not of sound judgement; these opinions are not in harmony with the Church, but involve those adopting them in the greatest impiety; these opinions even 20 the heretics outside the pale of the Church have never ventured to broach; these opinions the elders before us, who also were disciples of the Apostles, did not hand down to thee. For I saw thee, when I was still a boy, in Lower Asia in company with Polycarp, while thou wast faring 25 prosperously in the royal court, and endeavouring to stand well with him. For I distinctly remember the incidents of that time better than events of recent occurrence; for the lessons received in childhood, growing with the growth of the soul, become identified with it; so that I can describe the 30 very place in which the blessed Polycarp used to sit when he discoursed, and his goings out and his comings in, and his manner of life, and his personal appearance, and the σώματος ιδέαν, και τας διαλέξεις ας έποιείτο προς το πλήθος, και την κατά Ιωάννου συναναστροφήν ως απήγγελλε, και την μετά των λοιπών των έωρακότων τον Κύριον" και ως απομνημόνευε τους λόγους αυτών, και 5 περί του Κυρίου τίνα ήν και παρ' εκείνων ακηκόει, και περί των δυνάμεων αυτού, και περί της διδασκαλίας, ως παρά των αυτοπτών της ζωής του Λόγου' παρειληφώς και Πολύκαρπος απήγγελλε πάντα σύμφωνα ταϊς γραφαίς. ταύτα και τότε διά το έλεος του Θεού το επ' εμοί γεγονός το σπουδαίως ήκουον, υπομνηματιζόμενος αυτά ουκ εν χάρτη, αλλ' εν τη εμη καρδία και αεί διά την χάριν του Θεού γνησίως αυτά αναμαρυκώμαι" και δύναμαι διαμαρτύρασθαι έμπροσθεν του Θεού, ότι εί τι τοιούτον ακηκόει εκείνος και μακάριος και αποστολικός πρεσβύτερος, ανα15 κράξας αν και εμφράξας τα ώτα αυτού, και το σύνηθες αυτό είπών, "Ω καλέ Θεέ, εις οίους με καιρούς τετήρηκας, ίνα τούτων ανέχομαι, πεφεύγει αν και τον τόπον εν ο καθεζόμενος ή εστώς των τοιούτων ακηκόει λόγων. και εκ των επιστολών δε αυτού ών επέστειλεν ήτοι ταις 20 γειτνιώσαις εκκλησίαις, επιστηρίζων αυτάς, ή των αδελ φών τισι, νουθετων αυτούς και προτρεπόμενος, δύναται φανερωθήναι. EUSEBIUS, Hist. Eccles. v. 30. XXVI. Ημείς ούν αραδιούργητον άγομεν την ημέραν, μήτε προστιθέντες, μήτε αφαιρούμενοι. και γάρ κατά την 25 Ασίαν μεγάλα στοιχεία κεκοίμηται, ά τινα αναστήσεται τη ημέρα της παρουσίας του Κυρίου, εν ή έρχεται μετά δόξης εξ ουρανών, και αναστήσει πάντας τους αγίους, Φίλιππον των δώδεκα αποστόλων, δς κεκοίμηται εν Ιερα πόλει, και δύο θυγατέρες αυτού γεγηρακυίαι παρθένοι 30 και η ετέρα αυτού θυγάτηρ εν Αγίω Πνεύματι πολι discourses which he held before the people, and how he would describe his intercourse with John and with the rest who had seen the Lord, and how he would relate their words. And whatsoever things he had heard from them about the Lord, and about his miracles, and about his 5 teaching, Polycarp, as having received them from eyewitnesses of the life of the Word, would relate altogether in accordance with the Scriptures. To these discourses I used to listen at the time with attention by God's mercy which was bestowed upon me, noting them down, not 10 on paper, but in my heart; and by the grace of God I constantly ruminate upon them faithfully. And I can testify in the sight of God, that if the blessed and Apostolic elder had heard anything of this kind, he would have cried out, and stopped his ears, and said after his wont, 15 O good God, for what times hast Thou kept me, that I should endure such things ?' and would even have fled from the place where he was sitting or standing when he heard such words. And indeed, this can be shown from his letters which he wrote either to the neighbouring 20 Churches for their confirmation, or to certain of the brethren for their warning and exhortation. . L Letter of Polycrates to Victor. We observe the exact day; neither adding, nor taking away. For in Asia also great lights have fallen asleep, which shall rise again on the day of the Lord's coming, 2; when he shall come with glory from heaven, and shall raise up all the saints. Among these are Philip, one of the twelve Apostles, who fell asleep in Hierapolis; and his two daughters who grew old in virginity, and his other daughter who τευσαμένη εν Εφέσω αναπαύεται· έτι δε και Ιωάννης και επί το στήθος του Κυρίου αναπεσών, δς εγενήθη ιερεύς το πέταλον πεφορεκώς, και μάρτυς και διδάσκαλος ούτος έν 'Εφέσω κεκοίμηται. έτι δε και Πολύκαρπος εν 5 Σμύρνη και επίσκοπος και μάρτυς· και Θρασέας και επίσκοπος και μάρτυς από Ευμενίας, δς εν Σμύρνη κεκοίμηται. τί δε δεί λέγειν Σάγαριν επίσκοπον και μάρτυρα, δς εν Λαοδικεία κεκοίμηται ; έτι δε και Παπείριον τον μακάριον, και Μελίτωνα τον ευνούχον, τον εν Αγίω το Πνεύματι πάντα πολιτευσάμενον· δε κείται εν Σάρδεσι περιμένων την από των ουρανών επισκοπήν, έν ή εκ νεκρών αναστήσεται. ούτοι πάντες έτήρησαν την ημέραν της τεσσαρεσκαιδεκάτης του Πάσχα κατά το ευαγ γέλιον, μηδεν παρεκβαίνοντες, αλλά κατά τον κανόνα της 15 πίστεως ακολουθούντες. έτι δε κάγώ ο μικρότερος πάν των υμών Πολυκράτης, κατά παράδοσιν των συγγενών μου, οίς και παρακολούθησα τισιν αυτών επτά μέν ήσαν συγγενείς μου επίσκοποι, εγώ δε όγδοος· και πάντοτε την ημέραν ήγαγον οι συγγενείς μου, όταν ο λαός ήρνυε την 20 ζύμην εγώ ούν, αδελφοί, εξήκοντα πέντε έτη έχων εν Κυρίω, και συμβεβληκώς τους από της οικουμένης αδελφοίς, και πάσαν αγίαν γραφήν διεληλυθός, ου πτύρομαι επί τοις καταπλησσομένοις. οι γάρ εμού μείζονες ειρήκασι, πειθαρχείν δει Θεώ μάλλον η ανθρώπους Ibid. v. 24. XXVII. 25 Κέρδων δε τις από των περί τον Σίμωνα τας αφορμές λαβών και επιδημήσας εν τη Ρώμη επί Υγίνου, έννατον κλήρον της επισκοπικής διαδοχής από των αποστόλων έχοντος, εδίδαξε τον υπό του νόμου και προφητων κεκηρυγμένον Θεόν, μή είναι πατέρα του Κυρίου ημών Ιησού |