VENERABILES FRATRES

Horwzidine

9

*

celle Santila's not the

enerabiles Fratres, quanto animi Nostri Siquore Piu PP. IX, al Sacro Cotign

'oco Vobiscum saepe lamentati fueri,

na , quibus plures ab hinc annos ca(retaro Seyret u 22 jennuye las

alpino Regno miserandum in modum y que se non alimine continue watoto da

Nullam certe quidem sollicitudinis, studalle importi cure hall. He sautite lich an

irtem praetermisimus, ut pro Apostoripuri de grave mali

affitto le argen

cio tot malis mederi possemus summoCabdianet Reque de barbeque

- Til va stampare andem. Vobis nuntiare, quod Nostrum, ó o belediyelerin do ktos 35'29.4772121qua saltem ex parte leniret. Irritae tamen

llicitudines, nihilque valuerunt tum itera

ar Nostrum Cardinalem a publicis negotiis, tum curae per alluin Cardinalem Nostrum Plenipotentiarium adhibitae, tum familiares Nostrae Epistolae ad Carissimum in Christo Filium Nostrum Sardiniae Regem Illustrem datae. Namque omnes norunt plurima facta, atque decreta, quibus illud Gubernium cum summo bonorum omnium luctu et indignatione , solemnes cum hac Apostolica Sede initas Conventiones plane contemnens , non dubitavit quotidie magis et Sacros Ministros, et Episcopos, Religiosasque Familias exagitare, et Ecclesiae immunitatem, libertatem, eiusque veneranda iura laedere, violare, ac bona usurpare, et gravissimas eidem Ecclesiae ac Supremae Nostrae, et hujus Sanctae Sedis auctoritati iniurias inferre, eamque plane despicere. Nuper vero, ut scitis, alia in medio posita lex est vel ipsi naturali , divino,

et sociali iuri omnino repugnańs, et humanae societatis bono vel maxime adversa, ac perniciosissimis funestissimisque Socialismi, et Communismi erroribus plane favens, qua inter alia proponitur, ut omnes fere Monasticae, Religiosaeque utriusque sexus Familiae, et Collegiatae Ecclesiae, ac Beneficia simplicia etiam iuris patronatus. penitus extinguantur, utque illorum bona, et reditus potestatis administrationi et arbitrio subiiciantur, et

" vindicentur. Insuper eadem proposita lege attribuitur laicae pötéstati

' auctoritas praescribendi conditiones, quibus reliquae Religiosae Familiae, quae de medio minime fuerint sublatae, subiacere debeant.

Equidem Nobis verba desunt ad explicandam amaritudinem, qua intime conficimur, cum videamus tot vix credibilia, planeque teterrima fuisse patrata, atque in dies patrari contra Ecclesiam, eiusque veneranda iura, contra supremam et inviolabilem huius Sanctae Sedis auctoritatem in illo Regno, ubi quamplurimi egregii existunt catholici, et ubi Regum praesertim pietas , religio , atque in hanc Beati Petri Cathedram, eiusque Successores observantia in exemplum olim vigebant ; 'atque florebant. Cum autem res eo fuerint deductae, ut satis non sit illata Ecclesiae damna deplorare , nisi curam omnem et operam ad illa tollenda adhibeamus, iccirco muneris Nostri partes implentes, in hoc amplissimo Vestro consessu Nostram iterum vocem apostolica libertate attollimus , ac non solum omnia et singula decreta ab illo Gubernio in Religionis , Ecclesiae , et huius Sanctae Sedis iurium, et auctoritatis detrimentum iam prolata, verum etiam legem recens propositam reprobamus, et damnamus, illaque omnia irrita prorsus ac nulla declaramus. Praeterea tum eos omnes, quorum nomine, opera et iussu ipsa decreta iam edita sunt, tum illos, qui legi nuper propositae quovis modo favere, vel illam probare, aut sancire non formidaverint, gravissime monemus, ut etiam atque etiam animo menteque reputent poenas, et censuras, quae ab Apostolicis Constitutionibus, sacrorumque Conciliorum Canonibus maxime Tridentini ( Sess. 22 Cap. 11 ) adversus rerum sacrarum praedatores, et profanatores, ecclesiasticae potestatis , ac libertatis violatores, et Ecclesiae, Sanctaeque Sedis iurium usurpatores constitutae sunt. Utinam tantorum malorum auctores Nostris hisce vocibus, monitisque permoti atque excitati tandem aliquando cessent a tot ausis contra ecclesiasticam immunitatem,

et libertatem, ac properent reparare innumera damna Ecclesiae illata , atque ita paterno Nostro animo durissima avertatur necessitas animadvertendi in ipsos illis armis, quae sacro Nostro ministerio divinitus fuere attributa!

Ut autem catholicus orbis perspiciat curas a Nobis pro Ecclesiae causa in Subalpino Regno tuenda susceptas, ac simul cognoscat agendi rationem, quae ab illo Gubernio adhibita fuit, peculiarem rerum expositionem typis edi, et cuique Vestrum tradi iussimus.

Antequam vero loquendi finem faciamus , haud possumus, quin summis meritisque laudibus efferamus Venerabiles Fratres eiusdem Subalpini Regni Archiepiscopos et Episcopos , qui propriae dignitatis, et officii memores, Nostrisque votis quam cumulatissime respondentes nunquam destiterunt singulari virtute, et constantia qua voce, qua scriptis opponere murum pro Domo Israel, ac Dei, eiusque sanctae Ecclesiae causam strenue propugnare. Atque hic gratulamur quoque ex animo tot spectatissimis laicis Viris, qui in illo Regno morantes, et catholicis sensibus egregie animati, ac Nobis et huic Apostolicae Sedi firmiter adhaerentes gloriati sunt sacra Ecclesiae iura tum voce, tum scriptis palam publiceque defendere.

Interim a Vobis, Venerabiles Fratres, qui in partem sollicitudinis Nostrae vocati estis, exposcimus, ut una Nobiscum potentissimo Immaculatae Virginis Mariae patrocinio suffulti assiduas, fervidasque preces Deo adhibere nunquam desinatis, ut caelesti sua ope Nostris curis, et conatibus adesse, atque omnipotenti sua virtute Ecclesiae suae sanctae causam tueri, et errantes ad veritatis, et iustitiae semitam reducere velit.